Ο κυρ-Αλέξανδρος ανθεί και φέρει κι άλλο!
Με αφορμή την επέτειο των 100 χρόνων από τον θάνατό του, 29 μαθήτριες και μαθητές του Γ’ 1 τμήματος του Β’ Τοσιτσείου Αρσακείου Γυμνασίου Εκάλης ψάχνουν στο διαδίκτυο, γράφουν κείμενα και δημιουργούν έργα τέχνης για τον κυρ-Αλέξανδρο.
Ένα από τα δημιουργήματα των μαθητών είναι και το σκίτσο του Παπαδιαμάντη, που δημοσιεύουμε εδώ, το οποίο φιλοτέχνησε η μαθήτρια Λίλιαν Αναγνωστοπούλου.
Ευχάριστη έκπληξη για την Ιδιωτική Οδό η αναδημοσίευση δύο άρθρων της:
Το πρώτο είναι η αναφορά στην ημέρα της μετάστασης του Σκιαθίτη.
Σαν απόψε στην Σκιάθο πριν εκατό χρόνια...
Οι μαθητές το αναδημοσιεύουν εδώ.
Το δεύτερο είναι Το μέλος της Μ. Εβδομάδος κατά τον Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη, που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Βημόθυρο.
Οι μαθητές το αναδημοσίευσαν εδώ.
Δεν μπορεί παρά να συγχαρεί ο καθείς την πρωτοβουλία των Γυμνασιόπαιδων του Β' Τοσιτσείου της Εκάλης - και των δασκάλων τους που τους καθοδήγησαν - να ασχοληθούν διαδικτυακώς με τον Παπαδιαμάντη, δημιουργώντας μια μικρή ψηφιακή βιβλιοθήκη. Εύχομαι να συνεχίσουν ακάθεκτοι όλο το 2011, ώστε να γευθούν όσο γίνεται περισσότερο τους εύχυμους καρπούς του αειθαλούς κυρ-Αλέξανδρου. Σε μια εποχή τόσης ξηρασίας...
Και για να επεκτείνουμε τον διαδικτυακό διάλογο για τον Παπαδιαμάντη, δημοσιεύουμε εδώ το πρόγραμμα του μουσικοποιητικού, ας το ονομάσουμε έτσι, αναλογίου για την "μυστική συνομιλία" του Ελύτη με τον Παπαδιαμάντη, που παρουσιάσαμε την Δευτέρα 11 Απριλίου στον πολυχώρο του Αρσακείου Πατρών με τους μαθητές της Α' και Β' Λυκείου.
ΜΟΥΣΙΚΟ ΑΝΑΛΟΓΙΟ ΚΑΙ ΚΕΙΜΕΝΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟ ΠΑΠΑΔΙΑΜΑΝΤΗ
ΑΡΣΑΚΕΙΟ ΛΥΚΕΙΟ ΠΑΤΡΩΝ
- Για τον Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη, τραγούδι σε στίχoυς Δ. Γιαλαμά και μουσική Χρ. Τσιαμούλη
Προτού το τρίτο τάλαντο σημάνει εσπερινό
είχε τελειώσει το στερνό του το ποτήρι
ο κυρ-Αλέξανδρος κρατούσε το ψαλτήρι
και χάραζε πορεία στον ουρανό.
Αχ, κυρ-Αλέξανδρε, αυτή η ώρα έχει περάσει,
η νέα γλώσσα κι η εποχή μας απαρνήθηκαν,
γιατί η κτίση έχει γεράσει.
Τα λόγια του μικρές φωτιές, απόμειναν κρυφές
κάπου βαθιά στα σπλάχνα του η ομορφιά πονάει
κι εκείνος παίρνοντας πνοή απ' το γλυκύ το ναι,
μετρά τις ταπεινές του τις γραφές.
- Αυτοβιογραφικό σημείωμα, Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη
- Νυν το έαρ ανέτειλε (ήχος δ'), ύμνος Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη, από την ακολουθία του Αγίου Αντίπα Επισκόπου Περγάμου (11 Απριλίου).
Νυν το έαρ ανέτειλε, νυν η χάρις εξήνθησε, νυν το Ευαγγέλιον επεκράτησεν· η γαρ σταγών η εκβλύσασα, εκ της Παναχράντου σου, και ζωοποιού πλευράς, τα της κτίσεως πέρατα, πάντα ήρδευσε· και εβλάστησαν δάφναι και μυρσίναι, και υάκινθοι και ρόδα, μαρτυρικώς εν σοι θάλλοντα.
- “Μανιφέστο” Παπαδιαμάντη – προοίμιο από τον Λαμπριάτικο Ψάλτη
- Οδυσσέα Ελύτη: Η μαγεία του Παπαδιαμάντη (αποσπάσματα)
- Τω θεώ τω ποιήσαντι (ήχος δ'), ύμνος Αλεξ. Παπαδιαμάντη, από την ακολουθία του Αγ. Αντίπα.
Τω Θεώ τω ποιήσαντι θαυμαστά και τεράστια, άσμα αναπέμψωμεν, ω φιλόχριστοι· ιδού γαρ όντως συνήχθησαν, τα έθνη ως γέγραπται, και τα πρώην ακουστά, αληθώς εισεδέξατο· όθεν σήμερον, Ιουδαίος ουκ ένι ουδέ Έλλην, ουκ ελεύθερος ου δούλος, αλλ' εν Χριστώ πάντες έν εσμέν.
- Λαμπριάτικος Ψάλτης, Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη (εκλογή Οδυσσέα Ελύτη)
- Ο λαός: απόσπασμα από το δοκίμιο Η Μαγεία του Παπαδιαμάντη του Οδυσσέα Ελύτη
- Στα μάτια τα ψιχαλιστά, στίχοι: Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη, μουσική Μανώλη Λιαπάκη
Στα μάτια τα ψιχαλιστά ποχ' έρωτας καρτέρι
πόσο μεθύσι μέθυσα ένας Θεός το ξέρει
- Ο Ελύτης μας εισάγει στο διήγημα του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη Η Φαρμακολύτρα
Η Φαρμακολύτρα, Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη (Όραμα στην Εκκλησία- εκλογή Οδ. Ελύτη)
- Νεκρώσαι τον έξω επιποθών (ήχος πλ. δ'), η α' ωδή από τον Κανόνα στην Παναγία την Γοργοεπήκοον, ποίημα Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη.
Νεκρώσαι τον έξω επιποθών και ζωοποιήσαι νεκρωθέν το πνευματικόν, προς σε μόνην, Άχραντε, προστρέχω, την αρωγόν την εμήν και προστάτιδα.
Η κόσμον φωτίσασα τον τυφλόν, και τον της μορφής σου επιτρίψασα καπνιστήν, και τούτον οικτείρασα δε πάλιν, συ φώτισόν με, σεμνή παναμώμητε.
Φωνής σου ακούων της φοβεράς, ουχ όμως συνήκεν ο αμόναχος μοναχός, πλην τούτον επαίδευσας παιδεία, του συνιέναι και σώζεσθαι, Πάναγνε.
- Ο Ελύτης μας οδηγεί στην ανάγνωση του διηγήματος Τ' αστεράκι
Τ' αστεράκι, Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη (Η Πούλια – εκλογή Οδυσσέα Ελύτη)
- Εικόν' αχειροποίητη, στίχοι Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη - μουσική Ορφέα Περίδη
Eικόν' αχειροποίητη, που στην καρδιά μου σ' είχα,
κ' είχα για μόνο φυλαχτό μια της κορφής σου τρίχα.
Oνείρατα στον ύπνο μου μαυροφτερουγιασμένα,
σαν περιστέρι στη σπηλιά μ' ετάραξαν για σένα.
Kίνδυνο, μαύρο σύννεφο, οι μάγισσες μου λένε·
τ' αηδόνια αυτά που κελαδούν μου φαίνονται να κλαίνε.
Να σε χαρεί κι η άνοιξη μαζί με τα λουλούδια
όπου 'ναι σαν αμέτρητα ζωγραφιστά τραγούδια.
Συ στο σκολειό δεν έμαθες να γράφης ραβασάκια·
στα χείλη σου τα ρόδινα πού τά 'βρες τα φαρμάκια;
Στα μάτια τα ψιχαλιστά πόχ' έρωτας καρτέρι,
πόσο μεθύσι μέθυσα ένας Θεός το ξέρει.
Όπου και να σας βρίσκει το κακό, αδελφοί, όπου και να θολώνει ο νους σας, μνημονεύετε Διονύσιο Σολωμό και μνημονεύετε Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη.
Πορτραίτο Αλ. Παπαδιαμάντη: Έλενα Μπουζούκα, μαθήτρια της Β' Λυκείου
πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου