Δόξα στον Πόνο!
Σ'αυτόν η αγάπη προσφέρει
το ποτήρι του αίματος μας.
Σ'αυτόν το πνεύμα σωριάζει
τα άστρα που τρύγησε απο
τους ουράνιους κήπους.
Γι'αυτόν ανοίγει τα φτερά της
η πεταλούδα της ωραίας μας στιγμής.
Γι'αυτόν ανθίζουν οι κρίνοι των κυμμάτων
στο αλέτρι της πλώρης.
Δόξα στον Πόνο.!
Γι'αυτόν απ'το δέντρο της ζωής μας
πέφτουν αργά αργά τα χρυσά φύλλα
της πείρας και της υποταγής.
Τον Ήλιο σκλαβώνουν
οι ζωγράφοι και διηγούνται τα έργα του.
Στα χιόνια των μαρμάρων κατοικούν
οι ευγενικές του μορφές.
Στη Σιωπή ανθίζουν οι αιώνιες ιδέες του.
Δόξα στον Πόνο που σε σπάραξε
Μητέρα των θλιμμένων.
Ζαχαρίας Παπαντωνίου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου