“Ζωή αιώνια και αθάνατη.
Ζωή μακάρια και άλυπη.
Ζωή άφθαρτη και αναλλοίωτη.
Εκεί η αγάπη είναι τέλεια.
Εκεί ο φόβος είναι ανύπαρκτος.
Εκεί η μέρα είναι ατέλειωτη.
Εκεί η νύχτα είναι άγνωστη.
Μάτι δεν είδε κι αυτί δεν άκουσε
και λογισμός ανθρώπου δεν έβαλε
όσα ετοίμασε ο Θεός γι’ αυτούς που τον αγαπούν”,
λέει ο Απόστολος Παύλος στην Προς Κορινθίους Επιστολή του.
Αν λοιπόν ο απόστολος, που με τη χάρη του Θεού, μεταφέρθηκε στον παράδεισο, δεν μπόρεσε να περιγράψει την ένδοξη εκείνη μακαριότητα, πώς θα μπορέσουμε εμείς,
μα και πώς να το αποτολμήσουμε, άσοφοι και αφώτιστοι καθώς είμαστε;…
Ω, ζωή παμπόθητη!
Ω, ζωή πανένδοξη!
Ω, ζωή πανευφρόσυνη!
Χαίρεται να σε μελετάει ο νους μου.
Αγάλλεται να σε στοχάζεται η ψυχή μου.
Σκιρτάει και σε ποθεί η καρδιά μου.
Και όσο σε μελετώ και σε στοχάζομαι,
τόσο σε ποθώ και πληγώνομαι από τον ερωτά σου.
Ω, πάγκαλη βασιλεία!
Ω, θεία πολιτεία!
Ω, άνω Ιερουσαλήμ!
Εκεί οι καιροί δεν αλλάζουν,
οι εποχές δεν διαδέχονται η μία την άλλη,
η εορτή δεν λήγει,
τα αγαθά δεν τελειώνουν,
το φως δεν σβήνει!
Στην επουράνια Βασιλεία , στο ατέλειωτο πανηγύρι της Δόξας Του Θεού, αντί για το ανάκατο πλήθος, θα συμπανηγυρίζουν και θα δοξολογούν παναρμόνια τον Κύριο μυριάδες αγγέλων, χιλιάδες αρχαγγέλων, συστήματα προφητών, χοροί μαρτύρων, τάγματα οσίων, συναθροίσεις αποστόλων, συγκροτήματα δικαίων. θα βλέπεις στολές Θεοΰφαντες και στεφάνια αμαράντινα και βραβεία άφθαρτα. Θα περισσεύει ο καρπός του Πνεύματος, η αγάπη, η χαρά, η ειρήνη, η ευφροσύνη, η χρηστότητα, η αγαθοσύνη. Θα κυριαρχεί το ανέσπερο και αιώνιο Φως, το Φως το αληθινό, το Φως του κόσμου, ο Ήλιος της δικαιοσύνης” ευταξία και ύμνοι και ωδές πνευματικές.
Μακάριοι είναι εκείνοι που θ’ αξιωθούν ν’ ακούσουν τα υπέροχα εκείνα αγγελικά άσματα, την επουράνια μουσική, την ακατάπαυστη μελωδία Μακάριοι είναι εκείνοι που θα ψάλλουν μαζί με τις ασώματες Δυνάμεις το «Αλληλούια» στο Βασιλιά και Θεό των όλων. Μακάριοι είναι εκείνοι που θα βλέπουν την άρρητη δόξα του Κυρίου, καθώς το ζήτησε Εκείνος από τον Πατέρα Του.
Εκεί θα είναι όσοι ένιωθαν τον εαυτό τους φτωχό μπροστά στο θεό, εκεί όσοι πενθούσαν για τις αμαρτίες τους, εκεί όσοι ήταν πράοι, εκεί όσοι πεινούσαν και διψούσαν τη δικαιοσύνη του Θεού, εκεί όσοι έδειχναν έλεος στους συνανθρώπους τους, εκεί όσοι είχαν καθαρή καρδιά, εκεί όσοι εργάζονταν για την ειρήνη, εκεί όσοι διώχθηκαν επειδή αγωνίστηκαν για την επικράτηση του θελήματος του Θεού.
Εκεί όσοι σήκωσαν αγόγγυστα τις πρόσκαιρες θλίψεις, και τώρα απολαμβάνουν ατέλειωτο πλούτο αιώνιας δόξας.
Εκεί η Υπεραγία Θεοτόκος, που έχει τη μεγαλύτερη τιμή και δόξα μετά την Αγία Τριάδα Εκεί ό Τίμιος Πρόδρομος και Βαπτιστής του Χριστού Ιωάννης, ο μέγιστος προφήτης.
Εκεί, λοιπόν, όλοι οι άγιοι, πού αναδείχθηκαν τέλειοι κανόνες αρετής, και τώρα βλέπουν τον Τριαδικό Θεό πρόσωπο με πρόσωπο.
Ας μας αξιώσει ο Κύριος Αυτής της Δόξας Του Προσώπου Του , αν και ουδέποτε θα είμαστε άξιοι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου