Είπε λοιπόν ο Πλάτωνας
υπάρχει μια σπηλιά σκοτεινή...
Μόνο στην μια άκρη
έχει μια τρύπα με φως
και στην άλλη άκρη
έναν μεγάλο τοίχο.
Εκεί μέσα ζει κόσμος
ότι περνά απο το φως
το δείχνει στον τοίχο
σαν σκιά..πχ.
περνάει λιοντάρι
δείχνει την σκιά του
περνά άνθρωπος την σκιά του
κι έτσι έμαθαν να ζούν με σκιές
νομίζοντας οτι αυτός είναι ο κόσμος
Αυτό έχουν μάθει
εκεί γεννάνε
εκεί πεθαίνουν εκεί τα πάντα όλα.
Μια μέρα κάποιος το έσκασε
τόλμησε και βγήκε έξω
στον άλλο κόσμο.Μόλις βγήκε
τα μάτια του πόνεσαν
απο το φως.Είδε αληθινά
πως ειναι τα ζώα,οι άνθρωποι
ταξίδεψε,είδε τον κόσμο
αλλά θέλησε επειδή ήταν καλός
να γυρίσει να το πεί και στους άλλους.
Γύρισε πίσω και άρχισε να τους περιγράφει
πως είναι ο κόσμος αυτά που είχε δεί
τους φώναζε βγείτε έξωωωω!!
Τον είπαν τρελό και τον σκότωσαν.
Απλά είχαν μάθει να πιστεύουν
υποταγμένα σε κάτι και δεν μπόρεσαν
να δεχτούν πως υπάρχει και κάτι άλλο.
Αφού δεν μπορούν να εξηγήσουν
να περιγράψουν να εκφράσουν
και να εντάξουν
την αλήθεια και την υπέρβαση
της ψυχής.
Αυτών που έφεραν
την άνοιξη
στην καρδιά μου.
Ψυχή καρδιά και σώμα
σε ανασαίνω και επιτέλους Ζώ.!!
Και Ναι.! στο αμετάβατο
μέσα της ψυχής μου
είσαι και θα παραμείνεις το χρώμα
το πιο Λευκό.
aeriko
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου