Ακούω τις νύχτες που αργοσβήνουν στο απαλό χιόνι
μιλούν για τις όμορφες θάλασσες
τα κύματα τους τρυφερά πως τραγουδούνε το καλοκαίρι
τα όμορφα φιλιά πάνω στην άμμο
που κάνουν από έκσταση τ’ αστέρια να λαμπιρίζουν
.
κι εκείνα τα μικρά παιδιά στην άκρη του γιαλού
που έχουν έναν κόσμο χτίσει από άμμο
αύριο, που ένα κύμα θα τον ρίξει
εκείνα πάλι με γέλιο και χαρά
απ’ την αρχή θα πάρουν να τον χτίσουν.
Ζωγράφισε με κιμωλία στον τοίχο ο Ήχος Πλάγιος. Μόνος... ενώ το παλιό εκκρεμές στον τοίχο έδειχνε : 11:14
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου