Τετάρτη 9 Φεβρουαρίου 2011

Ένα Καθ' Οδόν Αχαρτογράφητο....


Όταν έχεις προχωρήσει
τόσο μακριά
που νομίζεις οτι δεν μπορείς πια
να κάνεις ούτε βήμα,
τότε έχεις διανύσει
μόνο τη μισή απόσταση
από αυτή που είσαι ικανός να κάνεις.

Η πραγματικότητα κάποιων ανθρώπων είναι
η μεγαλύτερη αυταπάτη.Γιατί νομίζουν ότι
ζούν.Ζωή για μένα όμως σημαίνει να βλέπεις
καθαρό το πρόσωπο σου μέσα στα μάτια
αυτών που σε αγαπούν γι'αυτό ακριβώς
που είσαι.

Τότε ούτε προπορεύονται
μα ούτε και ακολουθούν.
Είναι δίπλα σου ακριβώς.
Χωρίς υπεκφυγές,υπερβολές,
αναστολές και υποκρισίες
έτσι περπατώ εδώ και χρόνια.


Εδω και ένα χρόνο επιτέλους
απομυθοποίησα σιωπές ανθρώπους
και γεγονότα και πήρα τη ζωή μου
απο το χέρι.Ένα πολύ δυνατό της
χαστούκι πάνω στης αποκαρδίωσης
την ώρα ήταν αρκετό για να συνέλθω.
Μαζί προχωρούμε πια κερδίζοντας
και χάνοντας τι σημασία έχει;
Αρκεί που οι επιθυμίες μου δεν χωρούν
σε λίστα..όπως τις νοιώθω έτσι και τις
ζώ.Η ψυχοσωματική υγεία δεν είναι
κάτι δεδομένο.Μάχεσαι καθημερινά
για να παραμείνεις ο καλός εαυτός σου.
Ουτοπία και αυταπάτη είναι όλο αυτό
που καθημερινά μου σερβίρουν απο παντού.

Ευχαριστώ δεν θα πάρω.!!!

Μ'αρέσει το άρωμα του φρέσκου
η αλχημεία της κουζίνας του σπιτιού μου
οι ελάχιστοι εναπομείναντες αλλά αυθεντικοί φίλοι μου ,
τα σπουργίτια , τα λαμπερά αθώα παιδικά μάτια,
και οι γελαστές σοφές και φευγάτες στιγμές
που μοιράζομαι με ανθρώπους που ζούν
την αλήθεια τους με αξιοπρέπεια αντοχές και
ψυχή περίσσια.





Επίσης αυτό εδώ το ιστολόγιο που για μένα
είναι κατάθεση μα και ξεκούραση ψυχής
στο απόλυτο της μοναχικής χαρμοσύνης.


Αυτοσαρκάζομαι ακόμα σταθερά και ευγνωμονώ
τη Ζωή που είναι δίπλα μου σε ένα καθ'οδόν
αχαρτογράφητο.Η μεγαλύτερη και η ωραιότερη
επιθυμία μου είναι η ρευστή πραγματικότητα
που με δικαιώνει.



Και η ψυχή και η καρδιά μου γελά πια
γιατι ξέρω...



aeriko

Δεν υπάρχουν σχόλια: