Εἶχε τὰ βήματα στιβαρά,
Καὶ ὡς ἡ Ἄρτεμις κολοσσαία
ἐπεριπάτει καὶ φοβερά.
Μεγάλα ὄμματα εἶχε Ἥρας
Καὶ βλέμμα σπεῖρον γοργοὺς σπινθῆρας.
Τὸ χρυσοκέντητον ἔνδυμά της
Ζώνη συνέσφιγγε ἀργυρᾶ,
Καὶ ἀπὸ ταύτης εἰς τὰ πλευρά της
Σπάθη ἐκρέματο ἠχηρά.
Νά πῶς περιέγραψε περίπου σύγχρονός της ποιητὴς τὴν ἡρωίδα μας. Ἦταν ἐκπληκτικὴ γυναίκα.
Παντρεύτηκε μικρὴ ἀκόμα τὸν Δημήτρη Γιάννουζα, ποὺ χάθηκε, ὅταν τὸ πλοῖό του βυθίστηκε αὔτανδρο. Ἐπειδὴ ἡ ὀμορφιά της ἦταν μεγάλη καὶ ἤτανε νέα ἀκόμα, οἱ συγγενεῖς της τὴν πίεσαν νὰ παντρευτεῖ τὸν Δημήτρη Μπούμπουλη, καπετάνιο τολμηρὸ καὶ σπουδαῖο ἐπιχειρηματία ἀλλὰ χαρακτήρα βίαιο.
Καὶ ὁ Μπούμπουλης ὅμως σκοτώθηκε, ὅταν, τὸ 1811, δύο γαλλικὰ καταδρομικὰ ἐπιτέθηκαν στὸ καράβι του. Παρὰ τὸν θάνατό του ὅμως, τὰ δύο γαλλικὰ πλοῖα ἀναγκάστηκαν, ἐξαιτίας τῆς μεγάλης ζημιᾶς ποὺ εἴχανε πάθει, νὰ ἀποχωρήσουν· καὶ ἔτσι ὁ ὑποπλοίαρχος τοῦ Μπούμπουλη ἔσωσε τὸ καράβι καὶ γύρισε στὶς Σπέτσες.
Ἡ Μπουμπουλίνα (δηλαδὴ ἡ σύζυγος/γυναίκα τοῦ Μπούμπουλη) κληρονόμησε γύρω στὰ 80.000 δίστηλα. (Δίστηλα= ἱσπανικὰ τάλληρα, φτιαγμένα ἀπὸ ἀσήμι τῆς Λατινικῆς Ἀμερικῆς. Λέγονταν «δίστηλα», ἐπειδὴ εἶχαν ἐπάνω τὶς στῆλες τοῦ Ἡρακλέους, δηλαδὴ τὸ «σῆμα» τοῦ Γιβραλτάρ. Οἱ Ἕλληνες ναυτικοὶ ποὺ τὰ χρησιμοποιοῦσαν τὰ σημείωναν μὲ δύο γραμμὲς [οἱ δύο στῆλες] καὶ ἕνα 5 στὴ μέση [τὸ τάλληρο]. Τὸ 5 ἀπὸ τοὺς ταχυγράφους ἔγινε S κι ἔτσι βγῆκε τὸ σῆμα τοῦ δολλαρίου [= dollar, παραφθορὰ τῆς λέξης τάλληρο].)
Ἡ Μπουμπουλίνα λοιπὸν εἶχε μεγάλη περιουσία σὲ μετρητὰ καθὼς καὶ μετοχὲς σὲ διάφορα καράβια. (Τὸ ναυτιλιακὸ σύστημα τῆς Ὕδρας καὶ τῶν Σπετσῶν ὑπῆρξε ἀπὸ τὰ καλλίτερα στὸν κόσμο. Οἱ ναῦτες ἤτανε συντροφοναῦτες, δηλαδὴ μέτοχοι στὴν ἐπιχείρηση ποὺ «ὑλοποιοῦσε» τὸ πλοῖο.) Ὅλα αὐτὰ τὰ θυσίασε στὸν Ἀγῶνα. Ἔκανε δικό της πλοῖο, τὸν «Ἀγαμέμνονα», ποὺ τὸ κυβερνοῦσε ὁ γυιός της, Γιάννος Δ. Γιάννουζας. Μὲ αὐτό, χωρὶς νὰ ὑπολογίσει τὸ ὅτι ἦταν γυναίκα, ἤδη σὲ προχωρημένη γιὰ τὴν ἐποχὴ ἡλικία (50 χρονῶν) καὶ ἔμπαινε σὲ μεγάλους κινδύνους καὶ ταλαιπωρίες, ἔφτασε στὸ Ναύπλιο καὶ ἀπὸ ἐκεῖ ἀνέβηκε στὸ Ἄργος.
Μαζί της πολλοὶ ὁπλοφόροι Σπετσιῶτες. Ὁ θαυμασμὸς τῶν Ἀργείων ἦταν τόσο μεγάλος, ποὺ τὴ λέγανε Ἡ Κυρά μας. Οἱ δὲ Εὐρωπαῖοι ἀφελῶς γράψανε πὼς τὴν Τριπολιτσὰ τὴν πολιορκοῦσε ἀπὸ ξηρᾶς ὁ Κολοκοτρώνης καὶ ἀπὸ τή… θάλασσα ἡ Μπουμπουλίνα! Ἦταν ρωμαλέο θηλυκό, πλατειὰ καὶ πρωτόρμητη λαϊκὴ ψυχή, θαλασσαετίνα· τὰ χνῶτα της ταίριασαν στὴ στιγμὴ μὲ τοῦ Κολοκοτρώνη.
Κατὰ τὴν ἅλωση τῆς Τριπολιτσᾶς, μὲ προσωπική της ἐπέμβαση σώθηκε ἡ ζωὴ καὶ ἡ τιμὴ τῶν γυναικῶν ποὺ ἀποτελοῦσαν τὸ χαρέμι τοῦ Μόρα βαλεσί, Χουρσὶτ πασᾶ. Δέχτηκε λοιπὸν ἀπὸ τὶς γυναῖκες αὐτὲς πολλὰ δῶρα ποὺ τὰ ἀξιοποίησε γιὰ τὸν Ἀγῶνα.
Ὅταν λευτερώθηκε καὶ τὸ Ναύπλιο, ἐγκαταστάθηκε σὲ αὐτό, ἀλλὰ μετὰ ἀποσύρθηκε στὶς Σπέτσες ζώντας ἀπὸ τὰ ὑπολείμματα τῆς πρώην μεγάλης περιουσίας της. Στὶς 22 Μαΐου 1825 ὅμως, στὴν Κουνουπίτσα, συνοικία λίγο πάνω ἀπὸ τὴ σημερινὴ Ντάπια τῶν Σπετσῶν, κατὰ τὴ διάρκεια οἰκογενειακοῦ καυγᾶ πυροβολήθηκε καὶ ἔμεινε στὸν τόπο.
Ὁ θάνατός της ὀφειλόταν στὸ ὅτι, ἔστω καὶ ἂν ἦταν φυσιογνωμία τῶν Σπετσῶν, καταγόταν ἀπὸ τὴν Ὕδρα (καὶ συχνὰ ὑπῆρχαν τριβὲς μεταξὺ τῶν δύο νησιῶν). Ἐπίσης, τὸ γεγονὸς ὅτι ἡ ἴδια εἶχε γεννηθεῖ στὴ φυλακὴ ὅπου οἱ Τοῦρκοι εἴχανε κλείσει τὸν πατέρα της μετὰ τὰ Ὀρλωφικὰ -ὁ ὁποῖος καὶ πέθανε ἀπὸ τὴν ταλαιπωρία καὶ τὰ βάσανα- ἔκανε τὴ μάνα της νὰ παντρευτεῖ σὲ δεύτερο γάμο. Εἶχε δηλαδὴ οἰκογένεια πολύκλαδη, μὲ συμφέροντα τῶν μελῶν της συχνὰ ἀντικρουόμενα. Ἀλλὰ αὐτὸ δὲν μειώνει τὴ συμβολή της στὸν Ἀγῶνα, στὸν ὁποῖο, ἄλλωστε, συχνὰ πρωτοστάτησαν γυναῖκες καὶ ὄχι ἄντρες.
Δημήτρης Μιχαλόπουλος
Ἱστορικός.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου