Απουσία

Τρεμάμενη εικόνα

παλιού σινεμά

ο κόσμος γλιστρούσε

στα δυο της τα μάτια

.

οι ήχοι με καίνε

και η απουσία

τη νύχτα μου σπάζει

σε χίλια κομμάτια.

.

Γυρεύοντας τάχα

στη λήθη γιατρειά

η θύμηση αρνιέται

μα η αίσθηση θέλει

.

κρατιέται με πάθος

σε λέξεις-κλειδιά

σε λέξεις που γίναν

πικρόχολα βέλη.

.

Και πάλι στο στέκι

ο χρόνος γυρνά

π ‘ ομόρφαινε μόνη

την άχρωμη πόλη

.

ποθώντας να ζήσω

την ώρα ξανά

που φεύγοντας είπε

“μικρέ, καλό βόλι”

Πάνος