Φεύγοντας από την ακροποταμιά

"Ο φόβος μπροστά στο Ανεξήγητο, όχι μονάχα φτώχυνε την ύπαρξη του ατόμου, μα περιόρισε ακόμα και τις σχέσεις του ανθρώπου προς τον άνθρωπο, τις τράβηξε έξω απ΄ το ποτάμι των απέραντων δυνατοτήτων, για να τις προφυλάξει σε μιαν ήσυχη, σίγουρη γωνιά της ακροποταμιάς .

Δε φταίει μονάχα η τεμπελιά, που οι σχέσεις των ανθρώπων επαναλαμβάνονται με τόση ανείπωτη μονοτονία, χωρίς ν΄ ανανεώνονται κάθε φορά: φταίει κι ο φόβος, ο φόβος μας μπροστά σε κάτι καινούργιο, που δε μπορούμε να προμαντέψουμε ποιο θάναι το τέλος του και που δεν έχουμε το κουράγιο ν΄ αναμετρηθούμε μαζί του.

Όμως, μονάχα εκείνος που είναι προετοιμασμένος για όλα, που δεν αρνείται τίποτα, ούτε και το αίνιγμα - μονάχα αυτός θα ζήσει τις σχέσεις ανθρώπου προς άνθρωπο σ΄ όλη τους τη ζωντάνια, και, σύγκαιρα, θα φτάσει ως το βάθος της δικιάς του της ύπαρξης."

Γράμματα σ΄ ένα νέο ποιητή

Rainer Maria Rilke