Από την κατάργησιν της αναγραφής του θρησκεύματος, εις την κατάργησιν ενοριών και το κλείσιμον εκκλησιών
Του Γ. Ζερβού
Η «γραμμή» τῆς ἀφωνίας ὑπό τοῦ Ἀρχιεπισκόπου καί τῆς Ἀρχιερατικῆς ὁμάδος, ἡ ὁποία τόν στηρίζει εἰς ὅλας τάς ἀποφάσεις του, ἔχει ὀδυνηρά ἀποτελέσματα διά τήν Ἐκκλησίαν. Ἡ Ἐκκλησία βάλλεται εὐθέως ὑπό τῆς Κυβερνήσεως ὑπό τήν προκλητικήν ἀνοχήν ἀκόμη καί τῶν κομμάτων,τά ὁποῖα ὑποτίθεται, πιστεύουν εἰς ἀξίας, ἰδανικά καί εἰς Θεόν. Ἡ Ἐκκλησία εὑρίσκεται ἀντιμέτωπος μέ τήν «συνωμοσίαν τῆς ἀφωνίας», εἰς τήν ὁποίαν συμμετέχουν Ἀρχιεπίσκοπος, Ἀρχιερεῖς καί κόμματα τῆς ἀντιπολιτεύσεως.
Ἡ Κυβέρνησις ἐπιτίθεται ἐναντίον τῆς Ἐκκλησίας, ἀλλά τό σύνολον τῆς Διοικούσης Ἐκκλησίας ὑπό τόν Ἀρχιεπίσκοπον περί ἄλλων τυρβάζει. Ἡ ἐπισήμως Διοικοῦσα Ἐκκλησία συμπεριφέρεται ὡς κομματικόν Ἐκτελεστικόν Γραφεῖον, τό ὁποῖον σπεύδει νά ὑλοποιήση ὅλας τάς ἀποφάσεις τῶν Κυβερνώντων, ὅταν ἐπί μακαριστοῦ Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν κυροῦ Χριστοδούλου ἀπεδοκίμαζε, μέ συνεντεύξεις εἰς ἡμερησίας ἐφημερίδας, αὐτήν τήν νοοτροπίαν.
Ἡ Διοικοῦσα Ἐκκλησία δέν ὑπερασπίζεται τήν Ἐκκλησίαν καί οὔτε ἀντιστέκεται εἰς τήν Πολιτείαν. Ἡ Διοικοῦσα Ἐκκλησία ἀπεδέχθη τήν ἀγρίαν ἔκτακτον φορολογίαν τῆς Ἐκκλησίας ἀποδεχομένη ταυτοχρόνως τάς συκοφαντίας τῶν ἐπιόρκων πολιτικῶν, οἱ ὁποῖοι ἠνάγκασαν τήν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν τῶν συσσιτίων, τῆς μεγάλης φιλανθρωπίας και τῆς καθημερινῆς συμπαραστάσεως εἰς τους ἀναξιοπαθοῦντας, νά πληρώση ἀπίστευτα ποσά. Ἡ Διοικοῦσα Ἐκκλησία διά τῶν ἀνθρώπων της ἀπεδέχθη τήν κατάργησιν τῶν Ἐκκλησιαστικῶν Ἐκπαιδευτηρίων. Ἡ Διοικοῦσα Ἐκκλησία συνεπορεύθη διά συγκεκριμένου Μητροπολίτου μέ τό Παιδαγωγικόν Ἰνστιτοῦτον, τό ὁποῖον ἀλλάζει ριζικῶς τον χαρακτῆρα τοῦ μαθήματος τῶν Θρησκευτικῶν καί ἐκ τῶν ὑστέρων ὡς καί μέ τήν πανελλαδικήν πίεσιν τῆς Πανελληνίου Ἑνώσεως Θεολόγων ἀπεφάσισε νά ἀντιδράση.
Ἡ Διοικοῦσα Ἐκκλησία (εἰς τό σύνολόν της) μένει ἄφωνος εἰς τήν προώθησιν τῶν αἱρέσεων ὑπό τῆς Πολιτείας. Ἐκτός αὐτῶν προωθῆ μυστικῶς τόν διάλογον διά τόν χωρισμόν Κράτους–Ἐκκλησίας. Τόν ἐπιβεβαιώνει ὁ Πρωθυπουργός, τόν διαψεύδει ὁ Ἀρχιεπίσκοπος, τόν διακηρύσσει ἡ Κυβέρνησις καί οἱ ὑπουργοί της. Προάγγελος τῆς ἐπισπεύσεως τῶν διαδικασιῶν διά τόν ὁριστικόν χωρισμόν Κράτους–Ἐκκλησίας ἀποτελοῦν ἡ στάσις τῶν ἐλεγχομένων ὑπό τῆς Κυβερνήσεως Δημοτικῶν Ἀρχῶν, πολλαί ἐκ τῶν ὁποίων ἠρνήθησαν νά ὁρκισθοῦν θρησκευτικῶς ἤ ἐπροπηλάκισαν λεκτικῶς Ἀρχιερεῖς καί Ἱερεῖς.
Ἄλλο στοιχεῖον εἶναι αἱ διαρροαί ὑπό ὑπευθύνων Κυβερνητικῶν κύκλων περί διακοπῆς τῆς μισθοδοσίας τῶν κληρικῶν. Ἐνῶ τό συγκλονιστικώτερον εἶναι ἡ ἀντιμετώπισις τῶν κληρικῶν ὡς δημοσίων ὑπαλλήλων καί ἡ «ντιρεκτίβα» ὅτι εἰς κάθε πέντε κληρικούς, οἱ ὁποῖοι θα συνταξιοδοτοῦνται θά προσλαμβάνεται (χειροτονεῖται) ἕνας. Ἡ ἀπόφασις αὐτή αἰφνιδίασε τον Ἀρχιεπίσκοπον καί τό σύνολον τῆς Ἱεραρχίας. Ἡ ἀπόφασις αὐτή εἶναι ἡ χειροτέρα ὅλων. Ἀκόμη καί ἀπό ἐκείνην διά τήν κατάργησιν τῆς ἀναγραφῆς τοῦ θρησκεύματος εἰς τάς Ἀστυνομικάς ταυτότητας. Ἐκείνη ὑπηγορεύθη ὑπό τοῦ Κεντρικοῦ Ἰουδαϊκοῦ Συμβουλίου τῆς Νέας Ὑόρκης εἰς τήν Κυβέρνησιν τοῦ κ. Σημίτη. Ἡ διαγραφή τοῦ θρησκεύματος καί ἡ ἀπαγόρευσις τῆς ἀναγραφῆς του ἦτο τό πρῶτον κτύπημα τῆς παγκοσμιοποιήσεως καί τῆς Νέας Τάξεως πραγμάτων εἰς τήν ταυτότητα τῆς Ὀρθοδόξου Ἑλλάδος.
Ἔκτοτε τά δύο κόμματα, τά ὁποῖα ἐναλλάσσονται εἰς την ἐξουσίαν πλαστογράφησαν την ἱστορίαν, περιώρισαν διά ἐγκυκλίων τόν ἦχον τῆς καμπάνας, ἀπέβαλον τήν ἐξομολόγησιν ἀπό τά σχολεῖα, προώθησαν την καῦσιν τῶν νεκρῶν καί τήν ἵδρυσιν κρεματορίων, ἐπέβαλον νομοθετικῶς τήν πολιτικήν κηδείαν, τό σύμφωνον ἐλευθέρας συμβιώσεως κλπ. Τώρα ἐπιχειροῦν νά κλείσουν Ἐκκλησίας εἰς τό ὄνομα τῆς οἰκονομικῆς κρίσεως. Ἀντιμετωπίζουν τούς κληρικούς ὡς κοινούς δημοσίους ὑπαλλήλους καί θέτουν ὅρους: εἰς κάθε πέντε κληρικούς, οἱ ὁποῖοι θά συνταξιοδοτοῦνται, θα προσλαμβάνεται–χειροτονῆται ἕνας. Ἡ ἀπόφασις, ἐάν δέν ἀλλάξη, θά βάλη λουκέτο εἰς πολλάς Ἐκκλησίας τῆς Ἐπαρχίας καί θα καταργήση ἐνορίας. Διά πρώτην φοράν ἡ κομματοκρατία συμπεριφέρεται μέ αὐτόν τόν τρόπον ἔναντι τῆς Ἐκκλησίας. Ἡ Διοικοῦσα Ἐκκλησία, ἡ ὁποία κατελήφθη εἰς βαθύν ὕπνον συμπεριφέρεται μέ τό «γάντι» εἰς τήν Κυβέρνησιν καί τήν λοιπήν κομματοκρατίαν. Συζητεῖ μέ τους ἐκπροσώπους τῆς Πολιτείας, ἀπολαμβάνει τάς ἐπικοινωνιακάς κινήσεις τοῦ Πρωθυπουργοῦ και τάς κολακείας του διά τόν Ἀρχιεπίσκοπον, ἀλλά ἀδυνατεῖ νά ἀντιληφθῆ τά συμβαίνοντα καί νά ἑρμηνεύση ὅσα εὑρίσκονται ὄπισθεν τῶν λέξεων καί τῶν δηλώσεων.
Τόσον ὁ Ἀρχιεπίσκοπος ὅσον καί οἱ φίλα προσκείμενοι προς αὐτόν Ἀρχιερεῖς ὀφείλουν νά ἐγκαταλείψουν τήν γραμμήν τῆς ἀφωνίας, τῆς ἀτολμίας καί να προσεταιρισθοῦν τήν γραμμήν τῆς συγκρούσεως (ὅταν χρειάζεται) διά τήν ὑπεράσπισιν τῆς Ἐκκλησίας. Πῶς τήν ὑπερασπίζονται, ὅταν ἡ Ἐκκλησία βαδίζη ἀπό ὑποχώρησιν εἰς ὑποχώρησιν καί ἀπό ἧτταν εἰς ἧτταν. Ἡ ἀφωνία καί ἡ ἀτολμία ἀποθρασύνει τούς ἀθέους ἐξουσιαστάς και ἐπιτίθενται ἐναντίον τῆς Ἐκκλησίας.
Ἐάν συνεχισθῆ ὁ ὕπνος τῆς Διοικούσης Ἐκκλησίας, οἱ ἄθεοι ἐξουσιασταί θά ἰσοπεδώσουν τά πάντα, θά κλείσουν ᾽Εκκλησίας, θά παρεμβάλλουν διαρκῶς ἐμπόδια εἰς τήν σωτηριολογικήν δρᾶσιν της, θά τήν ἐπιβάλλουν ὡς ἕνα ὀργανισμόν Κοινῆς Ὠφελείας, πού θά προσφέρη μόνον ὑλικήν βοήθειαν καί θά ἐλέγχεται ἀγρίως ἀπό τούς φορολογικούς μηχανισμούς τοῦ Κράτους, ἐνῶ θά ἀπογαλακτίσουν τό Κράτος ἀπό τήν Ὀρθοδοξίαν.
Ὁ Ἀρχιεπίσκοπος ὀφείλει νά ἐγκαταλείψη τήν γραμμήν τῶν συμβιβασμῶν μέ τήν ἄθεον κομματοκρατίαν καί τούς ἐκπροσώπους της εἰς τήν Πολιτείαν. Ἄλλως θα συνδυάση τήν παρουσίαν του εἰς τόν θρόνον τῶν Ἀθηνῶν μέ τήν κατάργησιν ἐνοριῶν καί τό κλείσιμον Ἐκκλησιῶν.
πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου