Αποστολέας: Ένα Κοχύλι
Παραλήπτης: Εσύ
Διεύθυνση: κάπου στο διαδίκτυο…
Πώς να κρατήσεις τη ζωή σου χωρίς όνειρα,
όταν έχεις μάθει να ζεις μ’ αυτά…
Ψάχνω, ανάμεσα στην πραγματικότητα και στη φαντασία,
ανάμεσα σ’ αυτό που έχω και σ’ αυτό που επιθυμώ,
ανάμεσα στο χτες και στο αύριο…
ανάμεσα σ’ αυτό που έχω και σ’ αυτό που επιθυμώ,
ανάμεσα στο χτες και στο αύριο…
.
εκεί,
ανάμεσα… στην άδολη ψυχή μου,
ανάμεσα… στην άδολη ψυχή μου,
… το ανεξήγητο του κόσμου!
Μέσα στο τίποτα των άλλων, οι λίγες στιγμές αιθρίας
ιχνογραφούν τις πολλές της συννεφιάς μου.
Να ξέρεις, όμως:
Μπρος στο δικό σου σθένος,
δεν είναι τίποτα το τόσο δα… δικό μου…
Μολονότι δεν το λες, στα μάτια σου το βλέπω…
Παρότι, άλλα σκοπεύει ο άνθρωπος κι άλλα ο Θεός κελεύει…*
ιχνογραφούν τις πολλές της συννεφιάς μου.
Να ξέρεις, όμως:
Μπρος στο δικό σου σθένος,
δεν είναι τίποτα το τόσο δα… δικό μου…
Μολονότι δεν το λες, στα μάτια σου το βλέπω…
Παρότι, άλλα σκοπεύει ο άνθρωπος κι άλλα ο Θεός κελεύει…*
* (άλλαι μεν βουλαί ανθρώπων, άλλα δε Θεός κελεύει…)
Υ.Γ. Χαρτογράφησα την ψυχή μου, μήπως και βρω ένα άλλοθι
για να δικαιολογούμαι στον εαυτό μου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου