Η Αγία Νίνα η Φωτίστρια της Γεωργίας

Η Αγία Νίνα είναι Ισαπόστολος της Γεωργίας, και εξαδέλφη του Αγίου Γεωργίου του τροπαιοφόρου. Γεννήθηκε στα τέλη του 3ου αι. στην Καππαδοκία. Κατάγονταν από αριστοκρατική οικογένεια. Πατέρας της ο Ζαβουλών, φημισμένος στρατιωτικός στην αυτοκρατορική αυλή της Ρώμης. Μητέρα της η Σωσσάνα, αδελφή του Πατριάρχου Ιεροσολύμων Ιουβεναλίου.

Όταν η Αγία Νίνα έγινε δώδεκα χρονών, οι γονείς της αποφάσισαν να αφιερώσουν την υπόλοιπη ζωή τους στο Θεό. Πούλησαν όλη τους την περιουσία και την μοίρασαν στους φτωχούς. Ο Ζαβουλών έφυγε και εξαφανίστηκε στην έρημο του Ιορδάνου. Η Σωσσάνα όμως, έφυγε στα Ιεροσόλυμα, και από τον επίσκοπο αδελφό της, τοποθετήθηκε διακόννισα στον ιερό ναό της Αναστάσεως του Κυρίου, για να φροντίσζει τις φτωχές και άρρωστες γυναίκες. Την Αγία Νίνα παρέδωσαν στην ευλαβέστατη γερόντισσα Νιοφόρα για να την αναθρέψει.

Η Αγία Νίνα έμαθε καλά την Αγία Γραφή και τα λειτουργικά κείμενα. Όταν έμαθε την ιστορία του άρραφου χιτώνα, άρχισε να προσεύχεται στην Υπεραγία Θεοτόκο να την αξιώσει να προσκυνήσει τον χιτώνα του Κυρίου. Η Παναγία εισάκουσε τις προσευχές της, και δίνοντάς της στο χέρι έναν σταυρό κατασκευασμένο από κληματόβεργες, για να την προστατέψει από ορατό και αόρατο εχθρό, της είπε να πάει στη Γεωργία να κυρήξει το Ευαγγέλιο του Ιησού Χριστού, και να βρει τον άρραφο χιτώνα Του. Όταν ξύπνησε η Αγία Νίνα, είδε να κρατά στο χέρι της, στην πραγματικότητα, τον σταυρό, ο οποίος φυλάσσεται επαργυρωμένος μέχρι σήμερα στον Καθεδρικό Ναό της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, στην Σιών, στην Τιφλίδα της Γεωργίας.

Με την βοήθεια αυτού του Ιερού Σταυρού, δοσμένο από τα χέρια της Παναγίας μας, κήρυξε η Αγία Νίνα το Ευαγγέλιο, και βρήκε επίσης τον άρραφο χιτώνα. Έκανε θαύματα πολλά, πίστεψε ακόμα και ο ειδωλολάτρης βασιλεύς Μίριαν, από θαύμα που έκανε και στον ίδιο, και ζήτησε μαζί με την Αγία Νίνα, από τον Μέγα Κωνσταντίνο στο Βυζάντιο, ομάδες μορφωμένων Ορθοδόξων Ιερέων, να μεταβούν στην Γεωργία και να βαπτίσουν όλον τον λαό της, 5.000.000 κατ. στους ποταμούς Κούρα και Αράγβι, και να θεμελιώσουν την εκκλησία του Χριστού.

Μετά από πολλά γόνιμα χρόνια αποστολικής διακονίας, παρέδωσε το πνεύμα της ειρηνικά στα χέρια του Χριστού, στις 14 Ιανουαρίου, πιθανότατα του έτους 338, και σε ηλικία εξήντα επτά ετών, αφού πρώτα παρήγγειλε να ταφεί στο φτωχικό καλύβι όπου βρισκόταν εκείνη την ώρα. Ο βασιλιάς, ο επίσκοπος και όλος ο λαός, θρηνώντας για το θάνατο της μεγάλης αθλήτριας της πίστεως, θέλησαν να μεταφέρουν το λείψανό της στον καθεδρικό ναό της Μτσχέτα. Παρ’όλες τις προσπάθειές τους όμως, δεν μπόρεσαν να μετακινήσουν το φέρετρο της Αγίας από τον τόπο της εκλογής της. Έτσι την έθαψαν εκεί στην ταπεινή της καλύβα, στο χωριό Μπόντμπε.

Αργότερα ιδρύθηκε εκεί, γυναικεία μονή προς τιμήν της. Ο Πανάγαθος Θεός δόξασε την Αγία Νίνα διατηρώντας το σώμα της άφθαρτο. Τον πρώτο «σπόρο» της Ορθοδοξίας στην Γεωργία, τον έσπειρε ο Απόστολος Ανδρέας ο Πρωτόκλητος και ο Σίμων ο Κανανίτης από την εποχή των Αποστόλων, αλλά η πραγματική νίκη του Χριστιανισμού πραγματοποιήθηκε περί τα μέσα του 4ου αι. μέσω της Ισαποστόλου Αγίας Νίνας.

Ο πρώτος ναός της Αγίας Νίνας στην Ελλάδα, κτίζεται στην Αιδηψό της Ευβοίας, στο μοναστήρι του Αγίου Γεωργίου, μαζί με της μητέρας του Αγίου, της Αγίας Πολυχρονίας.

ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΟΝ.
Ηχος πλ. α΄ . Τον συνάναρχον Λόγον.

Ως ωραίοι οι πόδες σου οι ζηλώσαντες, ακολουθήσαι ταις τρίβοις των αποστόλων Χριστού, Νίνα σκεύος Παρακλήτου παμφαέστατον’ όθεν τιμώντες σε πιστώς, Γεωργίας φρυκτωρέ, φωτόλαμπρε, σε αιτούμεν’ ημών τα σκότη λιταίς σου, της αγνωσίας πόρρω σκέδασον.

Απολυτίκιον Αγ. Πολυχρονίας.
Ήχος δ΄. Ταχύ προκατάλαβε.

Ζωήν την αιώνιον επιποθούσα σεμνή, φθαρτών κατεφρόνησας και ηδονών κοσμικών, Χριστόν αγαπήσασα· όθεν Πολυχρονία, συν υιώ Γεωργίω, θείω τροπαιοφόρω, μαρτυρίου μετέσχες· διό σε μακαρία, πίστει γεραίρομεν.




πηγή