Πορφύριος

Α, εσύ είσαι και λέω που τον ξέρω αυτόνα! Τι κάνεις, γιατρέ μου; Όλα καλά; Μπράβο, μπράβο βρε θηρίο! Κι εγώ καλά, αλλά πρέπει να χάσουμε και κανένα κιλό, χαχαχα… Αυτές τις μέρες έχουμε ησυχία και μπορεί και ο μοναχός να ευχαριστηθεί την ησυχία του και το μοναστήρι του, να κάτσει και να απολαύσει… Τον άλλο καιρό, το καλοκαίρι ιδίως, γίνεται ο χαμός…

Καρδιά μου πώς αντέχεις μέσα στη φωτιάααα…

Τι ρολόι είναι αυτό, σέικο; Πολύ μου αρέσουν τα ρολόγια, έχω τρέλα με τα ρολόγια. Και να σκεφτείς ότι υπάρχουν ρολόγια που κάνουν τριάντα χιλιάδες ευρώ! Με είχες σώσει τότε, μ’ εκείνα τα δόντια! Τρία χρόνια πάνε; Τόσο πολύ; Βρε τον άτιμο τον καιρό, πώς περνάει…

Καρδιά μου πώς αντέχεις στη φωτιάααα…

Εδώ είμαστε μόνοι, πρέπει να προσέχουμε τον εαυτό μας, ό,τι κι αν συμβεί. Έχουμε βέβαια την Παναγία, αλλά τι να σου κάνει κι αυτή… Θα πάω τώρα ν’ αράξω, αλλά πρώτα πρέπει να ετοιμάσω τη βάρδια μου, να κάνω δηλαδή καναδυό τηλέφωνα, καταλαβαίνεις. Πολύ χάρηκα που σε είδα!