Το δικό της σενάριο..

Δεν της άρεσαν οι γιορτές.
Από πάντα.. από τα πρώτα κάλαντα.. που τ'άφησε στη μέση και πέταξε το τρίγωνο.
Όπως δεν τις άρεσαν οι Κυριακές…
Την πλάκωναν οι σιωπές του σπιτιού.
Τα κρυμμένα μυστικά.
Οι σχέσεις των μεγάλων κλειδωμένες.
Χωνόταν στην ντουλάπα να σκηνοθετεί και να παίζει το δικό της έργο.
Με πρωταγωνιστές όσους ήθελε να συναντήσει.. φιγούρες πλασμένες με το «εγώ» της που δεν ανίχνευε κανείς. Τους έδινε τα λόγια που ήθελε να ακούσει και ένα μπαμπακερό μαξιλάρι με ροζ κάλυμμα σφιχτά κρατούσε αγκαλιά.
Αυτή που της έλειπε..
«Αλλοπαρμένο» η ταμπέλα που της κόλλησαν.. και αυτή ακόμα στο ουδέτερο.
Ψήλωσε και δεν χωρούσε στη σκοτεινή απομόνωση της.. βγήκε από την ντουλάπα και χώθηκε στα βιβλία.. περνούσε απαρατήρητη.. η πρόοδος αντιστρόφως ανάλογη από το συναίσθημα.
Οι μεγάλοι εξακολουθούσαν να ισορροπούν μεταξύ μίσους και συνήθειας.
Τα κοφτερά μαχαίρια σαν περιφορά Επιτάφιου.. τα ένοιωθε.. την τρυπούσαν… και η Ανάσταση που δεν ήρθε ποτέ.
Το πτυχίο μπήκε στην κορνίζα.
Ηταν εκεί που τους είπε ..υπάρχω!
Και χαμογέλασαν.. ετοιμάζοντας την καριέρα της.. στο δικό τους γραφείο ανάμεσα στα δικόγραφα.
Που τα μισούσε..
Το «αλλοπαρμένο» χώθηκε πάλι στα δικά του σενάρια.
Η ανακοίνωση ξερή...Θα γίνω ηθοποιός!
Πρώτη φορά τόσος θόρυβος. Τόσο παρακάλι!
Ήχησαν οι καμπάνες της ντροπής τους, ακούστηκε οι φωνές τους.. τα μαχαίρια το ίδιο κοφτερά…
Ηταν αργά.. είχε νυχτώσει και δεν το έβλεπαν.
Στη σχολή άνοιξε η καρδιά της, ξεκλείδωσε.. και εκείνοι έκλεισαν το συρτάρι με το χρήμα.. αυτό που προσκυνούσαν και αγκάλιαζαν αυτό.. το μόνο που τους ένωνε.
Εφυγε από το σπίτι, αδειάζοντας την ντουλάπα .. χαϊδεύοντας το μαξιλάρι.


Αυλαία και πάμε!!


Η μελαγχολία πώς μετουσιώθηκε σε ρόλους κωμικούς;
Πώς έκανε τον κόσμο να γελά;
Πως πετούσε;
Κάθε υπόκλιση, κάθε χειροκρότημα ηχούσε όσα δεν έζησε..
Την αγάπησε η ζωή, γιατί ήταν ο μυστικός της έρωτας. Την αγκάλιαζε μαζί με το μαξιλάρι που μύριζε την δική της κολόνια
Αυτή την οσμή σκόρπιζε..
Μόνο τις γιορτές δεν θέλει ακόμα.
Με τις Κυριακές συμβιβάστηκε.. είχε διπλές παραστάσεις..


Από το τετράδιο

γιαγιά Αντιγόνη