κύμα

Μέγα κύμα
ήρθε κι επήρε με
ως ήσυχος εκει που εστεκόμουν
στη Σμύρνη
στην Αργαλαστη
στης Πάτμου τ'άσπρο κάστρο
στης Τροίας τα προπύλαια
στης Αρεθούσας τ'όνειρο
με έφερνε
κι εγω μαζί του ερχόμουν

Μέγα κύμα
ήρθε κι έτσι άξαφνά του μ'έλουσε
με κίτρο και μ'αλμύρα
και λάδι πρώιμης ελιας
στο μέτωπο
στο στέρνο με τις γρατζουνιες
και τις χρισμένες αμυχες
στα σκουριασμένα δάχτυλα
κι όλο αυτο εσπόνδιζε
κι εγω όλο ποντιζόμουν

Μέγα κύμα
ήρθε κι ευλαβικα μου εμφάνισε
τις συλλαβες που επάσχισα να κρύψω
τους ιαμβικους διθύραμβους
τα κύμβαλα των πειρατων
το μετρονόμο
τις χορδες
τους λόγους
και το έναυσμα
κι όλο μου ετραγούδαγε
κι εγω Οδυσσέας, χίλιες λεύγες να καλύψω

Μέγα κύμα
ήρθε κι εστάθηκε εμπρός μου
γυμνο, και στη μετώπη του μ'αφρο ζωγραφισμένη
μια ταξιδιου υπόσχεση
της θάλασσας ματόχειλα
λίκνο βροχης
αγάπης έρμαιον
μαιάνδρου φως
οσμη
ιαχη
κι όλο αλυχτούσε το νερο
κι εγω, που από καιρο έχω στα δόντια το σουγια
έχω ξανα στη μέση μου μια απόφαση ζωσμένη...

Ενυδρείον