ελάφι

ΛΟΓΕΙΚΩΝ

Όπως το ελάφι πάντα μέσα στα βουνά ποθεί

ψάχνοντας νερό για να βρει, λίγο να ξεδιψασθεί…

…Έτσι κι η καρδιά μου πάντα, τρέχει και ποθεί να βρει,

τον Κύριο, τον Άγιο, έστω και για μια στιγμή.



Κι όταν ο εχθρός με λύσσα σκύβει μεσ’ τ’ αυτί κρυφά

και με πονηριά μου λέει, «πού είναι ο Θεός σου πια;»…

…Στρέφω το δειλό μου βλέμμα εις τον ουρανό ψηλά,

στον Κύριο, τον Άγιο, για να βρω παρηγοριά.



Τότε, κι η καρδιά μου, λέει: «Ξέχασες πόσες φορές,

σ’ έσωσε από κίνδυνους κι από τόσες συμφορές;

Έλπιζε εις τον Θεό σου, με αγκάλες ανοιχτές

ο Κύριος σε προσκαλεί, σε αθάνατες πήγες.