Συμιακά νανουρίσματα

Στα συμιακά νανουρίσματα η μητέρα του βρέφους μαζί με την Παναγία και τον Χριστό, επικαλείται και τον Αρχάγγελο Μιχαήλ με τις προσωνυμίες που έχει στις Μονές και τα Εξωκκλήσια της Σύμης:

Νάννι νάννι ναννουριάdζω (=νανουρίζω)
Και της Παναγιάς φωνάdζω,
Για να θρέψει το παιδίμ μου
Και να γιάνει (=γιατρέψει) την ψυχήμ μου.
Έλα Παναγιά Μεγάλη (: Παναγία του Κάστρου)
Στου παιδιού μου το κεφάλι.
Φώναξε του Παερμιώτη,
Να του δώννει ωραιότη.
Φώναξε του Κουρκουνιώτη,
Με την όμορφή dου νιότη (= κορμοστασιά)
Φώναξε και του Σωτήρη (= του Σωτήρα Χριστού),
Να το κάμει νοικοκύρη.
Φώναξε του Μιχαήλη ,
Να ΄ρτει να το με(γ)αλύνει.
Φώναξε του Κοκκιμίδη,
Που ΄χει χάδια να του γίδει (= δίνει).
Παναγιά μου, Παναγιά μου,
Θάρρος και παρηγοριά μου!
(Ν.ΧΑΒ.)


Η ίδια θερμή πίστη της μάνας προς τη Μητέρα όλου του κόσμου, την Παναγία , προς τον Χριστό και προς τον Πανορμίτη εκφράζεται και στο παρακάτω ταχτάρισμα:

Το παιδάκι μου ΄γαπώ
Τίνα θα ΄βρω να το πω
΄Α το πω της Παναγιάς
΄Α του δώννει την υγειά.
΄Α το πω και του Σωτήρη,
΄Α το κάμει νοικοκύρη.
΄Α το πω του Παερμιώτη,
΄Α ΄ρτει κάτω να το γλέπει.
(Ν.ΧΑΒ.)

πηγή