Τσαλακωμένα χαρτιά, αγάπες που έκαιγαν..
Ζήλιες, που τυραννούσαν..
Ο Δόσης που την αγάπησε τρελά.. και την άφησε μόνη στα τριάντα δυο της χρόνια
να παλέψει μια ζωή, με δυο παιδιά που τα έφερε στην Αθήνα.
Κάπου ανάμεσα σε κουτιά μισό σχισμένα κουβαλούσε το γράμμα του.
Γέρασε, με την αίσθηση του...
την παρουσία του..
την ανάμνηση της αγκαλιάς του..
Κάπου πάνω, του κάνει ακόμα ζήλιες..
γιαγιά Αντιγόνη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου