Τρίτη 16 Νοεμβρίου 2010

ΛΕΥΚΗ ΜΟΡΦΗ


Λευκή μορφή αναλλοίωτη κι άθικτη από το ψύχος
Ένα τοπίο κατοικεί με χιόνια και φτερά

Πολλαπλασιάζεται μέσα στη διαφάνεια
Ανοίγει τον κρουνό του ονείρου
Και τη χάρη μιας χαμένης ηλικίας διαλαλεί

Μονάχα εγώ γνωρίζω το μυστικό της

Είναι μια πάχνη το πρωί
Επάνω στις ρωγμές του χρόνου

Το βράδυ ένας καθρέφτης μητρικός


Τάκης Βαρβιτσιώτης, "Το πέπλο και το χαμόγελο"

Δεν υπάρχουν σχόλια: