ΧΛΕΥΑΣΤΙΚΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥΠΟΛΕΩΣ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΝ ΠΑΡΟΝΑΞΙΑΣ
Μέ ἀπαξιωτικούς χαρακτηρισμούς διά τούς Ὀρθοδόξους Μητροπολίτας, καθηγουμένους Ἱερῶν Μονῶν, θεολόγους ὅλων τῶν ἐκπαιδευτικῶν βαθμίδων, μοναχῶν καί μοναζουσῶν, πού ἐλέγχουν τόν Σεβ. Μεσσηνίας διά τάς σκανδαλώδεις θέσεις του περί τοῦ Παπισμοῦ, τόν Σεβ. Νικοπόλεως καί Πρεβέζης διά τάς μεταφράσεις τῶν Λειτουργικῶν θείων κειμένων. Ἐπίθεσιν καί κατά ὅλων τῶν «μαντρόσκυλων» τοῦ ὀρθοῦ δόγματος κ.λπ.
Ὁ διάλογος τῶν Ἐπισκόπων, οἱ ὁποῖοι προβάλλουν θέσεις, αἱ ὁποῖαι ἔρχονται εἰς ἀντίθεσιν μέ την δογματικήν ἀλήθειαν τῆς Ἐκκλησίας μας ἤ προβαίνουν εἰς ἐνεργείας, αἱ ὁποῖαι εἶναι ἀπηγορευμέναι ὑπό τῆς Ἐκκλησίας κ.λπ. ἐκτραχύνεται καί εἶναι χαμηλοτάτου ἐπιπέδου. Ἀνεγνώσαμεν τάς ἀπαντήσεις τοῦ Μεσσηνίας εἰς τόν Κυθήρων καί εἰς τόν καθηγητήν τῆς δογματικῆς τοῦ Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης κ. Τσελεγγίδη. Αἱ ἀπαντήσεις –δι᾽ ἐπιστολῶν– ἦσαν ἀπαξιωτικαί, ὑποτιμητικαί διά τά πρόσωπα τοῦ Κυθήρων καί τοῦ Καθηγητοῦ, κάτι τό ὁποῖον ἐπεσήμαναν καί οἱ ἴδιοι.
Ἡ ἔκπληξις, ὅμως, προέρχεται ἀπό τόν Ἀλεξανδρουπόλεως κ. Ἄνθιμον......
Οὗτος ἀπαντῶν εἰς ἐπιστολήν τοῦ Μητροπολίτου Παροναξίας, ὁ ὁποῖος τόν ἤλεγξε δι᾽ ἐπιστολῆς διά τάς παγανιστικάς ἐκδηλώσεις εἰς τόν Ἱερόν Ναόν τῆς Παναγίας, χρησιμοποιεῖ ἀπαραδέκτους χαρακτηρισμούς δι᾽ ὅλους τούς Ὀρθοδόξους, οἱ ὁποῖοι ἐλέγχουν τόν Μεσσηνίας διά τάς ἀπόψεις του περί διηρημένης Ἐκκλησίας ἤ τόν Νικοπόλεως καί Πρεβέζης κ. Μελέτιον διά τήν μετάφρασιν τῶν Λειτουργικῶν Κειμένων κ.λπ.
Ὅλοι ἐμεῖς, οἱ ὁποῖοι τούς ἐλέγχομεν διά τάς παρεκτροπάς των, συμφώνως μέ τόν Ἀλεξανδρουπόλεως, «δέν ἀποσκοποῦμε εἰς δημιουργικόν διάλογον καί εἰς παραγωγικούς συλλογισμούς, ἀλλά εἰς σπίλωσιν καί σκύλευσιν τῶν ἀρχιερατικῶν
προσ ωπικοτήτων». Ὅλοι ἐμεῖς, συνεχίζει ὁ Ἀλεξανδρουπόλεως, ἄλλοτε παριστάνομεν «τούς φρυκτωρούς τῆς λατρευτικῆς μας γλώσσης καί ἄλλοτε τούς “μαντρόσκυλους” τοῦ ὀρθοῦ δόγματος».
Θά εἴμεθα, βεβαίως, καλοί καί σώφρονες ὅλοι ἐμεῖς, οἱ ὁποῖοι ἐλέγχομεν ἐπισκόπους διά τήν ἀσέβειάν των καί την μή τήρησιν τῶν Ἱερῶν Κανόνων, ἐάν ἀπεδεχόμεθα τήν καταπάτησίν των, ἐάν ἀνεγνωρίζομεν τάς αἱρετικάς των θέσεις περί τοῦ Παπισμοῦ και τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, ἐάν ἐχειροκροτούσαμεν τήν μετάφρασιν τῆς θείας Λειτουργίας καί τῶν ὕμνων τῆς Ἐκκλησίας μας, ἐάν ἀπεδεχόμεθα τήν μεταπατερικήν θεολογίαν, ἡ ὁποία ἐξισώνει τήν Ἐκκλησίαν μας μέ ὅλας τάς ἄλλας Ἐκκλησίας τῶν πλανεμένων χριστιανῶν ἀλλά και τόν Βουδισμόν, τόν Ἰουδαϊσμόν και τόν Μουσουλμανισμόν καί ἐάν ἀπεδεχόμεθα ἄνευ ἀντιδράσεως και ἀντιστάσεως τάς ἀπόψεις τοῦ Ἀλεξανδρουπόλεως διά τάς παγανιστικάς ἐκδηλώσεις ἐντός τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ.
Ὅλοι ἐμεῖς, οἱ ὁποῖοι τους ἐλέγχομεν τό πράττομεν ἀπό ἀγάπην πρός τήν Ἐκκλησίαν, τούς νόμους Της, ὡς εἶναι τό Πηδάλιον κ.λπ. Βεβαίως εἰς ὅλους αὐτούς, οἱ ὁποῖοι ἐλέγχουν περιλαμβάνονται Μητροπολῖται, καθηγούμενοι Ἱερῶν Μονῶν, μοναχοί καί μοναχαί, λαϊκοί, ὁ ἔντιμος κλῆρος, θεολόγοι–ὅλων τῶν κλάδων τῆς ἐκπαιδεύσεως κ.λπ καί τούς ὁποίους ὑβρίζει ὁ Ἀλεξανδρουπόλεως. Δέν εὐθύνεται ὅμως ὁ Μεσσηνίας, ὁ Ἀλεξανδρουπόλεως κ.λπ.
Εὐθύνονται οἱ γέροντές των, αἱ φατρίαι ἐντός τῆς Διοικούσης Ἐκκλησίας, πού τούς ἀνέδειξαν εἰς τό ἀξίωμα τοῦ Ἐπισκόπου καί οἱ πολιτικοί μηχανισμοί.
η συνέχεια εδώ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου