2 του Οκτώβρη γιορτάζει ο άγιος Κυπριανός: ο πανίσχυρος μαύρος μάγος του 3ου αιώνα μ.Χ., που έσπασε τα μούτρα του μπροστά σε μια φαινομενικά ασήμαντη κοπέλα από την Αντιόχεια της Πισιδίας και άλλαξε η ζωή του και η ζωή πολλών άλλων.
Ένα αρχοντόπουλο (γόης της περιοχής) τον πλήρωσε να κάνει μάγια, για να τον αγαπήσει μια νέα και όμορφη χριστιανή, η Ιουστίνα. Ήταν κόρη πρώην ιερέα των ειδώλων, που μεταστράφηκε στο χριστιανισμό από την ίδια την κόρη του, και ήταν αφιερωμένη στο Χριστό, δηλαδή για την εποχή εκείνη ήταν μια χριστιανή μοναχή (ο μοναχισμός ως θεσμός δημιουργήθηκε περίπου ένα αιώνα αργότερα).
Ο μάγος επιστράτευσε την τέχνη του, στέλνοντας όλο και πιο μεγάλες "δυνάμεις", όμως όλα διαλύονταν με την προσευχή της νεαρής μοναχής. Κάποια στιγμή εκείνος αναρωτήθηκε: "Ποιος είναι αυτός που έχει μεγαλύτερη δύναμη από μένα;". Και αυτή η ερώτηση - η ευλογημένη απορία, όπως θα έλεγαν οι μοναχοί - έγινε αφορμή να μάθει για το Χριστό, να πετάξει όλα τα μαγικά του σύνεργα και να γίνει χριστιανός. Μάλιστα, έγραψε και ευχές (εξορκισμούς) ενάντια στη μαγεία και τους δαίμονες, τη δύναμη και τα κόλπα των οποίων ήξερε τόσο καλά.
Μετά από διάφορες περιπέτειες έγινε επίσκοπος της Αντιόχειας της Πισιδίας και μαρτύρησε μαζί με την αγία Ιουστίνα, τη μοναχή που έγινε αφορμή να αφήσει το σκοτάδι και να προχωρήσει προς την Αλήθεια και το Φως. Σήμερα η Ορθόδοξη Εκκλησία τιμά τη μνήμη και των δύο αγίων.
 |
| Οι δύο άγιοι εικονίζονται & τιμώνται μαζί |
Από το ειδικό blog το αφιερωμένο στον άγιο Κυπριανό αναρτούμε ένα απόσπασμα της βιογραφίας του:
Πήρε τότε τα μαγικά του βιβλία και έκαμε τα μάγια του, καλώντας μαγικά πνεύματα. Κατόπιν, με ένα δοχείο γεμάτο, ραντίσανε απ' έξω το σπίτι της παρθένου Ιουστίνης. Ήτανε δε βέβαιος, πως τα μάγια θα πιάσουν. Άλλωστε πίστευε οτι δεν υπήρχε κανένα έργο που να μην μπορεί να το κάνει. Το να κάμη λοιπόν μια κοπέλλα να αγαπήση ένα νέο, το θεωρούσε ευκολώτατο. Κι όμως την Ιουστίνα δεν την πιάσανε τα μάγια του.
Τα μεσάνυχτα η Χριστιανή παρθένος, όπως είχε συνήθεια κάθε βράδυ, ξύπνησε, για να προσευχηθή. Αισθανότανε όμως κάτι περίεργες επιθυμίες. Και οι κακές αυτές επιθυμίες μέσα της άναβαν και φούντωναν. Τότε αυτή αντιστάθηκε στις επιθυμίες και πολεμούσε με την προσευχή. Έκαμε και το σημείο του Σταυρού, που είναι φοβερό όπλο εναντίον των δαιμόνων. Με αυτόν λοιπόν τον τρόπον, απαλλάχτηκε και ηρέμησε η Χριστιανή κοπέλλα από τους λογισμούς και τις πονηρές επιθυμίες.
Επειδή όμως είδε ο Κυπριανός, οτι δεν πέτυχε τον σκοπό του, μεταχειρίσθηκε κι άλλες μαγείες. Έκαμε δηλαδή και άλλα μάγια δυνατώτερα. Αλλά και πάλι δεν μπόρεσε να κάμη τίποτε. Στο τέλος έβαλε όλες του τις μαγικές δυνάμεις. Κάλεσε τα μεγαλύτερα πονηρά πνεύματα και ισχυρότερα, χωρίς πάλι να επιτύχη τίποτε.
Τελευταίο απ' όλα ο σατανάς με τον οποίον είχεν συνεργασίαν και επικοινωνία ο Κυπριανός, μεταχειρίσθηκε τον εξής πανούργον τρόπον:
Παρουσιάσθηκε στην Ιουστίνα σαν καλή και ευσεβής γυναίκα. Κατάφερε δε να πάρη την παρθένο και να πάνε στο σπίτι της, για να αλληλοβοηθούνται στην πνευματική ζωή και στην αρετή, σαν καλές πνευματικές αδελφές.
Σε μιά όμως συζήτηση περί παρθενίας της είπε με τρόπο η γυναίκα εκείνη:
- Για πες μου σε παρακαλώ, αν όλες οι γυναίκες έμεναν παρθένες, τότε κατ' ανάγκη δεν θα χανόντανε οι ανθρώποι από τον κόσμο;
Μόλις άκουσε αυτά η Ιουστίνα, κατάλαβε την πλεκτάνη του δαίμονα και με την προσευχή και το σημείο του Σταυρού, τον έκαμε να εξαφανισθή!!
Ο Κυπριανός μετανοεί
Η αποτυχία αυτή του Κυπριανού, τον έκανε να εξετάση τι ήτανε αυτή η κοπέλλα η Ιουστίνα, που δεν την πιάνανε τα μάγια. Τότε έμαθε, οτι ήτανε Χριστιανή και με τη δύναμη του Σταυρού συνέτριβε κάθε δαιμονική ενέργεια. Τότε λοιπόν, εννόησε, οτι οι Χριστιανοί, έχουν μεγαλύτερη δύναμη από την δική του. Και οτι τους πιστούς Χριστιανούς δεν τους πιάνουν τα μάγια. Παρακολούθησε κατόπιν και αυτός την Ιουστίνα και θαύμασε την αρετή της.
Τέλος αποφάσισε κι αυτός να προσέλθη σ' αυτή την θρησκεία, η οποία είχε τέτοια δύναμη και η οποία αναδεικνύει τόσον ενάρετους ανθρώπους.
Ο Κυπριανός, έβλεπε, οτι η Εκκλησία και πριν δια μέσου των οργάνων Της, έρριχνε τα δίχτυα Της, για να τον τραβήξει στην Πίστη του Χριστού και την αντέκρουε. Τώρα όμως που είδε οτι η δύναμη των πονηρών πνευμάτων, με τα οποία συνεργαζόταν, ήταν ανίσχυρη μπροστά στους Χριστιανούς, αποφάσισε να αρνηθή την ειδωλολατρία και την μαγική τέχνη και να προχωρήση οριστικά στον Χριστιανισμό. Τον βοήθησε κι ένας Ιερέας ο Καικίλιος, από τον οποίον και πήρε το ίδιο όνομα κατά την βάπτιση του σαν Χριστιανός τώρα.
Μάζεψε έπειτα όλα τα μαγικά του βιβλία και όλα τα είδωλα, τα αγάλματα των ειδωλολατρικών θεών. Τα έφερε και τα έκαψε μπροστά στον Επίσκοπο. Πώλησε έπειτα τα υπάρχοντα του και τα χρήματα τα έδωσε στην Εκκλησία για τους φτωχούς και για τις ανάγκες Της. Αποτραβήχτηκε στη συνέχεια αμέσως στην μοναξιά. Δόθηκε στην μελέτη των Αγίων Γραφών και των εκκλησιαστικών συγγραφέων. Περισσότερο προτιμούσε τον Τερτυλλιανό.
Πέρασε έτσι το στάδιο του κατηχούμενου. Αναστέναζε και έκλαιε για την προηγούμενη του αμυαλωσύνη. Προσευχότανε ακατάπαυστα στο Θεό. Μούσκευε το προσκέφαλο του από τα δάκρυα της μετανοίας. Δεν τολμούσε ν' αναφέρη τ' όνομα του Θεού από ταπεινοφροσύνη, διότι σκεπτόταν τις αμαρτίες του, που είχε κάνει μπροστά στα μάτια του Θεού.
Το Μέγα Σάββατο του 246 μ.Χ. όλη τη νύχτα προσευχόταν και έκλαιε. Το πρωί πήγε στην Εκκλησία. Στον όρθρο άκουσε το ψαλμικό " Είδες Κύριε, μη παρασιωπήσης Κύριε, μη φύγεις απ' εμένα και να καταλαβαίνει το παιδί μου το αγαπητό, το οποίο ευαρέστησα". Επίσης άκουσε κι εκείνο που λέει " Ο Χριστός μας εξαγόρασε απο την κατάρα του νόμου, αφού έγινε ο ίδιος κατάρα για χάρη μας".
Αυτά που άκουσε, του δώσανε θάρρος, οτι ο Θεός τον δέχεται. Τότε ειρήνευσε η ψυχή του. Την ημέρα του Μεγάλου Σαββάτου αξιώθηκε να βαπτισθή. Ήτανε 35 χρονών τότε, και η χαρά που αισθάνθηκε ήταν απερίγραπτη.
Πρόσκληση αγάπης προς μάγους, μέντιουμ,
αστρολογους, Wicca και σατανιστές
Ο άγιος Κυπριανός, ο πρώην μάγος, προσκαλεί κάθε σημερινό άνθρωπο που έχει εμπλακεί σε μαγικές τέχνες και σκοτεινά δόγματα κάθε μορφής. Μάγους, αστρολόγους, πνευματιστές, μέντιουμ, σατανιστές, Wicca, ανθρώπους που υπηρετούν τη σύγχρονη συγκαλυμμένη ειδωλολατρία της Νέας Εποχής και της Νέας Τάξης Πραγμάτων... Όσο βαθιά κι αν έχουν πέσει, όσο όμορφα κι αν νομίζουν ότι νιώθουν, όσο κολασμένα κι αν νιώθουν, ακόμα κι αν έχουν "δυνάμεις" κ.τ.λ., όπου κι αν βρίσκονται.
Η πρόσκληση είναι απλή: γνωρίστε το Χριστό. Εκείνος θ' αναλάβει τα υπόλοιπα - όχι ως βασιλιάς ή εξουσιαστής ή Θεός τιμωρός, αλλά ως γιατρός των ανθρώπων που υποφέρουν και κινδυνεύουν.
Κι άλλοι "Κυπριανοί"
Κλείνω με ένα απόσπασμα από εδώ, που ταιριάζει γάντι στο post μας:
Στην παγκόσμια ιστορία της αγιότητας, καταγράφονται πολλοί μάγοι που αποστράφηκαν την αρχαία τέχνη τους και προχώρησαν στο χριστιανισμό, όχι γιατί η μαγεία τους «ήταν ψεύτικη», αλλά γιατί διαπίστωσαν ότι δεν τους οδηγούσε στο αιώνιο φως του Τριαδικού Θεού. Τέτοιοι μάγοι ήταν άγιος μάρτυρας Γάργαλος, που προσηλυτίστηκε στη φυλακή από τον άγιο πρίγκιπα μεγαλομάρτυρα Γοβδελαά τον Πολύαθλο τον Πέρση και μαρτύρησε κι αυτός (4ος αι.), ο άγιος Αθανάσιος ο από μάγων, που μαρτύρησε μαζί με τον άγιο Γεώργιο (303 μ.Χ.), ο ανώνυμος μάγος που έδωσε το δηλητήριο στον άγιο μεγαλομάρτυρα Ερμεία (2ος αι.) και, βλέποντας ότι δεν έπαθε τίποτε, ομολόγησε πίστη στο Χριστό και επίσης θανατώθηκε. Και ο γνωστότερος και ισχυρότερος όλων, ο άγιος μεγαλομάρτυρας Κυπριανός, που κατέληξε επίσκοπος της Αντιόχειας της Πισιδίας, αφού η μαγεία του νικήθηκε από μια ταπεινή μοναχή.
Ανάλογες περιπτώσεις υπάρχουν και στην εποχή μας, όπως ο μεγάλος Ρώσος πνευματιστής Βλαντιμίρ Μπύκωφ, που εγκατέλειψε την τέχνη του μετά από τη γνωριμία του με τους αγίους πνευματικούς πατέρες της μονής Όπτινα και συνέγραψε το κλασικό βιβλίο Ήρεμα καταφύγια για την ανάπαυση κάθε βασανισμένης ψυχής. Στη συνέχεια χειροτονήθηκε ιερέας και το 1924 ή 25 θανατώθηκε για την ορθόδοξη πίστη του από το σοβιετικό καθεστώς.
Δε χρειάζεται να κλείσω με κάποιο «εμπνευσμένο» ή εξεζητημένο επίλογο. Το Πνεύμα του Θεού είναι ξεκάθαρο και γνωρίζουμε από τους αγίους διδασκάλους του χριστιανισμού τους τρόπους, με τους οποίους εμφανίζεται και ενεργεί, αλλά και τους τρόπους, με τους οποίους αποκτάται. Κάθε άνθρωπος είναι ελεύθερος να ακολουθήσει τις προτιμήσεις και τις επιλογές του – ελεύθερος ακόμη και να πλανηθεί, ακόμη και να περιπλακεί σε καταστάσεις οδυνηρές, ακόμη και να αμαρτήσει φρικτά. Καλό είναι να το αποφύγει, γιατί πιθανότατα θα χάσει την υπαρκτή και ανεκτίμητη αιωνιότητα του παραδείσου. Ας μη νομίζει ότι «θα βρει το δρόμο να επιστρέψει», τσακισμένος αλλά «πλήρης εμπειριών», για να συνεχίσει τη ζωή του σοφότερος ή ικανοποιημένος από τις εμπειρίες του. Οι αρχαίοι μύθοι όλων των λαών και τα σύγχρονα αστυνομικά δελτία αποτελούν πλούσια συλλογή από «βέβαιους» και «σθεναρούς» ανθρώπους, που δεν επέστρεψαν, αλλά έμειναν εκεί και μάλιστα νεκροί ή ψυχικά νεκροί.
Αν όμως ένας αδελφός μας δεν το απέφυγε, ποτέ δεν είναι αργά: το πετραχήλι του παπά τον περιμένει, αρκεί να δεχτεί να κάμψει ελαφρώς τον αυχένα του, για να ανυψωθεί στη συνέχεια μέχρι τους ουρανούς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου