ο νους μου να κοιμάσαι σε γροικάει,
Μα σήμερα καν θέλησέ το, ξύπνα τώρα:
Στα δάση πα΄ να κόψουμε τον Μάη.
Χαμένο το συνήθειο να μην πάη,
θ΄ακούσουμε κάθε πουλάκι πώς λαλεί,
πώς μες στα δάση το κελάδημ΄αντηχάει,
στην νέα της Πρωτομαγιάς ανατολή.
Ο έρωτας εις την ημέραν που χαράζει,
συνήθισε να έχη την γιορτή του.
Διά (=για)καρδιές ερωτεμένες εορτάζει,
καρδιές που θενα ΄μβούν στη δούλεψή του.
Γι΄αυτό σκεπάζει μ΄άνθη τα δένδρα η πνοή του,
χαρίζει στα λιβάδια πράσινη στολή,
για να ομορφήνουν στην ημέρα τη δική του
στη νέα της Πρωτομαγιάς ανατολή.
Κάρολος της Ορλεάνης [Charles d'Orléans]* (1391-1465)
Μετάφραση: Γεώργιος Βιζυηνός
Μετάφραση: Γεώργιος Βιζυηνός
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου