επιμήηηκυυυνσηηη ...

Κι αίφνης τον μακάριο (και χρυσοπληρωμένο απ' τα λεφτά μας) ύπνο -για τα πλείστα όσα τερατώδη συμβαίνουν στα τηλεοπτικά πράγματα και προγράμματα- του ΕΣΡ, τάραξε

η στεντόρεια κραυγή «μαλάκας», που τόλμησε να ξεστομίσει ο κ. Τράγκας απ' τα ερτζιανά του Real FM. Και το σεβάσμιο σώμα ηγέρθη με το πρόστιμο στο χέρι.

Το Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης μια ακόμα Ανεξάρτητη (από ποιον; απ' την κυβέρνηση που τη διορίζει;) Αρχή, ένας γκρίζος, μεταξύ των τριών εξουσιών, θεσμός (;) που αντί να εποπτεύει την τηλεοπτική τυραννίδα, μάλλον την υπηρετεί, αποπνέει εκείνο το αριστοκρατιλίκι των επαϊόντων που τους ξυνίζει η δημοκρατία όταν τη βρίσκουν πολύ λαϊκιά.

Ομως τη λέξη που φώναξε ο κ. Τράγκας στον ενικό, το ΕΣΡ θα μπορούσε να την έχει ακούσει στον πληθυντικό για τον εαυτόν του, αν είχε την ελάχιστη αυτογνωσία.

Υ.Γ. Και κακώς τα κόμματα της Αριστεράς νομιμοποιούν διά των εκπροσώπων τους αυτά τα ολιγαρχικά, κομφορμιστικά και αντισυνταγματικά μορφώματα. Του δικομματισμού...

Δράσεις διαδραστικές! Η σκηνή στην τηλεόραση. Διαδραματίζεται σε ένα από τα δημοτικά σχολεία που απέκτησαν (διαδραστική) οθόνη. Ο δάσκαλος έχει διδάξει στα παιδάκια πώς δημιουργείται το φυσικό αέριο. Σε τέσσερα στάδια. Και σηκώνει ένα κοριτσάκι να το «εξετάσει». Ποιο είναι το πρώτο στάδιο ρωτάει ο δάσκαλος!

«Αυτό», λέει το κοριτσάκι και πατάει ένα σημείο στην οθόνη - βγαίνει το πρώτο στάδιο! «Και το δεύτερο», ρωτάει ο δάσκαλος. «Αυτό» ξαναλέει το κοριτσάκι και πατάει άλλο κουμπάκι.

Τέσσερα «αυτό» και τέλος.

Τι ήταν το κάθε «αυτό» το έδειχνε η οθόνη, αλλά δεν το περιέγραφε το κοριτσάκι, καμμιά αφήγηση, ουδείς προφορικός λόγος, καμμιά

προσπάθεια διατύπωσης της σκέψης, με δυσκολίες, με λάθη -να βοηθήσει ο δάσκαλος, να εκ-παιδεύσει ή αντιθέτως με ευφράδεια -να επαινέσει ο δάσκαλος, να ενθαρρύνει. Ουδ' έπος ουδ' έργον. Τέσσερα «αυτό» και τέλος.

Ή εγώ είμαι λάθος ή σε μια εκ νέου λάθος ατραπό μπαίνουμε, προκειμένου «η εκπαίδευση της αμάθειας» (μια κρίσιμη επιλογή της άρχουσας τάξης) να συνεχισθεί απρόσκοπτη.

Στάθης