Άλλωστε πάει καιρός που καλύψαμε αυτή μας την ανάγκη!
Το πρόγραμμα έλεγε Λιτόχωρο.
Η καρδιά μου ήθελε Άγιο Παντελεήμονα. Ούτε είκοσι χιλιόμετρα πιό μακριά. Με τον Όλυμπο χαμένο ανάμεσα στα σύννεφα. Προχωρημένο Φθινόπωρο. Η πρώτη εντύπωση πως θα χρειαζόμασταν αναμμένο τζάκι.
Οι μυρωδιές μας οδήγησαν και πάλι. Καθίσαμε γιά φαγητό στην αυλή. Ελάχιστη ψύχρα, και υγρασία. Γεύση και αφή χωριού. Γαλοτύρι και πολίτικη. Απόλαυση. Να δούμε τι λόγο θα δώσουμε στην διαιτολόγο. Φτου κι απ την αρχή!
Και το χειρότερο;
Η μέρα έκλεισε με καπουτσίνο, στο Λιτόχωρο αυτή την φορά.
Και σουφλέ σοκολάτας. Συνοδευμένο με παγωτό. Αγγέλους κόλαζε, εμείς θα γλυτώναμε;
:)))))
με το φεγγαρι αγκαλια
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου