Είμαι και χωριάτης και πρωτευουσιάνος

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΒΗΤΑ

Με το πρώτο βιβλίο του να βρίσκεται ήδη στις προθήκες των βιβλιοπωλείων, ο ιδρυτής του ιστορικού συγκροτήματος Στέρεο Νόβα μιλάει για την «εξωτερική και εσωτερική» κρίση μας και τη μόδα του... βάζου με τη μαρμελάδα


Γεννήθηκε στη Μελβούρνη από έλληνες γονείς και σε ηλικία πέντε ετών ήρθε στην Ελλάδα. Του αρέσουν πολύ το ποδήλατο και τα δισκάκια 45 στροφών. Σπούδασε ζωγραφική αλλά ασχολήθηκε με τη μουσική. Και στις αρχές της δεκαετίας του ΄90 σχημάτισε τους Στέρεο Νόβα. Επειτα από πέντε επιτυχημένα άλμπουμ τράβηξε ένα Χ στο γκρουπ για να ακολουθήσει σόλο πορεία. Σήμερα ο Κωνσταντίνος Βήτα αποκαλύπτει μια άλλη πτυχή του ταλέντου του: το πρώτο βιβλίο του, με τίτλο «Θα διασχίσεις ένα πρωινό τον κόσμο» (εκδόσεις Οξύ), το οποίο περιέχει στίχους, ανέκδοτα σχέδια και εικόνες που καθρεφτίζουν τη 18χρονη καλλιτεχνική πορεία του, βρίσκεται στις προθήκες των βιβλιοπωλείων.

Δεκαοχτώ χρόνια λοιπόν. Πολλά για να διασχίσει κάποιος τον κόσμο... « Η πορεία του καθενός είναι κάτι εντελώς προσωπικό. Κάποιοι περπατούν με πολλά χρήματα,άλλοι με λιγότερα, άλλοι χωρίς τίποτε. Συνήθως, αν είσαι στερημένος, δεν έχεις ούτε όρεξηούτε τρέλα, οπότε περπατάς και σκοντάφτεις.Νομίζω ότι η αγάπη που έρχεται από την καρδιά μαςμας τροφοδοτεί καλύτερα από την όρεξη και την τρέλα ». Ο Κωνσταντίνος Βήτα άφησε λοιπόν για λίγο τις νότες και στράφηκε στη συγγραφή. Ο ίδιος πάντως αποποιείται την ιδιότητα του συγγραφέα. «Η συγκεκριμένη έκδοση περιέχει κυρίως τα τραγούδια που έγραψα από το 1990 ως και σήμερα, μαζί με ανέκδοτα ποιήματα και σημειώματα. Οπότε, δεν έγινα από μουσικόςσυγγραφέας.Γιατί αυτά είναι τραγούδια που έχουν γραφτεί μέσα στα χρόνια. Είναι ένα μικρό βιβλίο που συγκεντρώνει 20 χρόνια δουλειάς,με ιστορίες για πόλεις και ανθρώπους » εξηγεί.

Η μουσική και τα τραγούδια του είναι urban- δηλαδή αστικά. Περιγράφουν την πόλη, τους ανθρώπους της, τα συναισθήματά τους. Η παραπάνω ερμηνεία όμως δεν τον βρίσκει απολύτως σύμφωνο. « Δεν μου αρέσει να διαχωρίζω την πόλη από το χωριό. Είμαι και χωριάτης και πρωτευουσιάνος. Η έμπνευσή μου βέβαια δεν έρχεται ούτε από την πόλη ούτε από το χωριό. Τα ερεθίσματα μού δίνουν μια αφορμή, αλλά από ένα σημείο και μετά η εξερεύνηση δεν έχει σχέση με τα πράγματα γύρω μου, δεν επηρεάζομαι από το περιβάλλον.Οσο για το τι είναι άσχημο και τι είναι όμορφο, αυτό έχει να κάνει με την οπτική:είναι το τελευταίο φίλτρο της συνείδησης κάθε ανθρώπου».

Παρ΄ όλα αυτά, υπάρχει ομορφιά στην πόλη όπου ζούμε; « Υπάρχει εξωτερική κρίση αυτά τα χρόνια, μέσα από τα πολιτικά συστήματα και τα εξωτερικά γεγονότα, αλλά και εσωτερική κρίση, που έχει επέλθει από μια σειρά λανθασμένων επιλογών τις οποίες έκανε ο άνθρωπος μέσα από την άγνοια και τον παρορμητισμό του. Ολοι βιώνουμε την κρίση που έχουμε προκαλέσει λίγο-πολύ μέσα από τις κινήσεις μας».

Στις σημειώσεις του βιβλίου του ο Κωνσταντίνος Βήτα κάνει λόγο για έναν ήρωα που ζει σε ένα γυάλινο βάζο με μαρμελάδα. Τι γεύση έχει αυτή; « Υπάρχουν βάζα μεγάλα, υπάρχουν βάζα πολύ μικρά,στενόχωρα,πολυτελείας,ανάλογα με την αλαζονεία του καθενός.Μέσα υπάρχουνσυνήθως άνθρωποι που τους αρέσει να ζουν τη μόδα του βάζου. Ακόμη και όταν βγαίνουν έξω είναι “περιφραγμένοι”. Είναι μια εκδήλωση του εγωισμού μας, η ωραιοποίηση της άγνοιας,η άρνηση του ανθρώπου να δεχτεί ότι έχει υποχρεώσεις απέναντι στη ζωή και ευθύνες για τις πράξεις του.

Ο τυχοδιωκτισμός, η ανευθυνότητα, που για χρόνια θεωρούνταν κάτι σαν μοντέλο ελευθερίας,οδήγησαν τον άνθρωπο σε μια εσωτερική φυλακή».