Σάββατο 23 Οκτωβρίου 2010

ΜΕ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΑΕΤΟΥ...




Σου το 'χα πει, πως δεν θα αντέξω στην ζωή μου άλλο πόνο
από παιδί, μέσα στης πίκρας τα κανάλια μεγαλώνω
μες τη ζωή, όσοι μου μίλησαν για αγάπη και συμπόνοια
γίναν πληγές, που μου σημάδεψαν τα πιο καλά μου χρόνια
κι ήρθες κι εσύ, σαν μιαν αγάπη που ελπίδα μόνο δίνει
σε μια βραδιά, να μου γκρεμίσεις ό,τι μου 'χει απομείνει
Με τα μάτια αετού
και καρδιά μικρού παιδιού
στη ζωή περπάτησα
Κι όμως έριξαν φωτιά
στην περήφανη ματιά
και την παιδική καρδιά
πλήγωσαν και μάτωσαν
Σου το 'χα πει, ότι πετώ με τα φτερά μου τσακισμένα
για αυτό θα δεις, πολλά παράπονα στα μάτια μου κρυμμένα
κι αν ξενυχτώ μ' ένα χαμόγελο στα στολισμένα βράδια
κοίτα να δεις, μέσα στο γέλιο μου του πόνου τα σημάδια
κι ήρθες κι εσύ, δήθεν να φέρεις στην ζωή μου ό,τι έχω χάσει
μα τελικά, μόνο η νύχτα τρυφερά μ' έχει αγκαλιάσει


Στίχοι: Στέλιος Μπικάκης
Μουσική: Στέλιος Μπικάκης & Γιάννης Γιοκαρίνης
Πρώτη εκτέλεση: Στέλιος Μπικάκης

3 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Με Εκφράζει Απόλυτα... Με Έκανε και Δάκρυσα στην Κυριολεξία Ευχαριστήθηκα που Άκουσα αυτό το Τραγούδι...Δεν το Είχα άλλη Φορά Ακούσει..

Ανώνυμος είπε...

Τα ξυραφάκιααααααααααααααααααα!

Ανώνυμος είπε...

Περί Γούστων Κολοκυθόπιτα Έτσι Λένε...Σε Άλλους θα Αρέσει σε Άλλους Καθόλου...