Πέμπτη 2 Σεπτεμβρίου 2010

Η κρίση θέλει… σπιτικό φαγητό:Ταβερνάκια με 15€


της Ηρώς Κουνάδη


Το κλισέ «η φτώχεια θέλει καλοπέραση» δεν έχει βρει μέχρι στιγμής καλύτερη εφαρμογή από την αυθόρμητη έξοδο για φαγητό –η οποία, άλλωστε, είναι και η παραδοσιακότερη μορφή… καλοπέρασης που γνωρίζει η ελληνική κοινωνία. Ίσως επειδή η έξοδος αυτή είναι από μόνη της «καλοπέραση», χωρίς να περιλαμβάνει δημιουργίες υψηλής γαστρονομίας, ιδιαίτερη οργάνωση ή επιτηδευμένο ντύσιμο. Ίσως, πάλι, επειδή δεν προϋποθέτει κανένα ιδιαίτερο budget. Ακριβώς όπως μπορείς να βγεις για φαγητό με 100 ευρώ, μπορείς να βγεις και με 15. Κι αν σκέφτεστε ότι το προνόμιο αυτό έχει εκλείψει από την εποχή των γονιών μας, ότι τα παραδοσιακά μαγειρεία είτε απέμειναν σκοτεινά υπόγεια που αποπνέουν γλυκιά ντεκαντάνς είτε εκτοπίστηκαν από τα νέο-ταβερνάκια της κλασσικής κατηγορίας των 20-25 ευρώ, έχουμε πέντε διευθύνσεις που θα σας κάνουν να αναθεωρήσετε.

Κανέλα

Κωνσταντινουπόλεως 70 & Ευμολπιδών, Γκάζι, τηλ.: 210 3476320
Όσα νέο-ταβερνάκια με σπιτικό φαγητό και αν ανοίξουν στο Γκάζι, η Κανέλα θα είναι πάντα στην κορυφή των προτιμήσεών μας. Όχι απλά τιμής ένεκεν, λόγω παλαιότητας, αλλά και γιατί στο πέρασμα των χρόνων και των trends έχει αποδείξει την αξία της, κρατώντας ψηλά τον πήχη της ποιότητας και χαμηλά εκείνον της τιμής.

Από τα απλούστατα ξύλινα τραπεζάκια της, τα στρωμένα με τη λαδόκολλα και τα ζωγραφιστά πιατάκια, έχει περάσει όλη η Αθήνα. Κάτω από τις τεράστιες λάμπες της, που θυμίζουν γιγάντιες σαπουνόφουσκες, έχουμε αναλύσει θεατρικές παραστάσεις –η Κανέλα σερβίρει μέχρι αργά, ως εκ τούτου αποτελεί κλασική διεύθυνση για after theatre δείπνο– έχουμε γκρινιάξει για την άλωση του Γκαζιού κι έχουμε επιδοθεί σε celebrity spotting μέχρι τελικής πτώσης.

Πέρα, όμως, από σημείο συνάντησης, η Κανέλα είναι πρωτίστως ένα εξαίσιο νέο-μαγειρείο με σπιτική κουζίνα που παίρνει άριστα σε όλες τις γεύσεις. Ό,τι και αν δοκιμάσετε, αποκλείεται να σας αφήσει με το παραμικρό παράπονο. Εμείς ενδεικτικά έχουμε να προτείνουμε από ορεκτικά τον εξαιρετικό ντάκο, τις γεμισμένες με φέτα πιπεριές, το χανιώτικο μπουρέκι και την φάβα. Στα κυρίως πιάτα ξεχωρίζουμε τα σμυρνέικα σουτζουκάκια, το κοκκινιστό μοσχαράκι και το λεμονάτο αρνάκι με πατάτες στο φούρνο. Ο δε πουρές πατάτας έχει καταστεί θρύλος, οπότε περιττεύει να τον συστήσουμε ως συνοδευτικό για οτιδήποτε παραγγείλετε.

Ούτε, όμως, και οι λάτρεις των πειραματισμών θα μείνουν παραπονεμένοι. Μπουτάκια κοτόπουλου με μαύρη μπύρα και μανιτάρια, χοιρινό κρασάτο με πολύχρωμες πιπεριές και μπριζόλα χοιρινή με φρέσκια ντομάτα και κάπαρη είναι μερικές μόνο από τις «μοντέρνες» επιλογές του μενού –πάντα μαγειρεμένες με τα καλύτερα των υλικών, και με τον κλασικό, «μαμαδίσιο» τρόπο.

Τα επιδόρπια θα αυξήσουν το budget κατά 4-5 ευρώ, αξίζουν όμως τη θυσία, καθότι είναι όλα ένα κι ένα. Ο κορμός σοκολάτας είναι το best seller, αλλά η πανακότα με γλυκό φιστίκι και το cheesecake με βύσσινο παίζουν εξίσου δυνατά. Η Κανέλα σερβίρει καθημερινά, από τις 14.00 το μεσημέρι μέχρι τις 3.00 το πρωί, ενώ Παρασκευές και Σάββατα ξενυχτάει μέχρι τις 4.00.

Τα 15€ κατ’ άτομο είναι επαρκέστατα για ένα πλήρες γεύμα, εκτός εάν παρασυρθείτε από τους αμέτρητους γλυκούς και αλμυρούς πειρασμούς του μενού και παραγγείλετε πολλά περισσότερα απ’ όσα τελικά καταφέρετε να φάτε –περίπτωση στην οποία παίρνετε πακετάκι για το σπίτι και πληρώνετε, ουσιαστικά, για περισσότερα από ένα γεύματα.

Ιλισσός

Μιχαλακοπούλου 52, Ιλίσια, τηλ.: 210 7244545
Στην πλειοψηφία τους, τα κλασικά μαγειρεία –εκείνα με τα πιάτα ημέρας στη βιτρίνα– όσο υπερέχουν σε γεύση από τις νεο-ταβέρνες τόσο υπολείπονται σε περιβάλλον, σέρβις και ατμόσφαιρα. Το φαγητό είναι υπέροχα σπιτικό, αλλά ο χώρος στην καλύτερη περίπτωση αδιάφορος. Ο Ιλισσός αποτελεί τη φωτεινή εξαίρεση στον συγκεκριμένο κανόνα.

Μία πανέμορφη αυλίτσα, διακοσμημένη στους τόνους του νησιώτικου λευκού και του πράσινου της εξοχής, με λευκά τραπέζια επάνω στα οποία φιγουράρουν μίνι γλαστράκια με κλωνάρια ελιάς, προϊδεάζει ήδη από την είσοδο τον νεοφερμένο επισκέπτη για το ότι μπαίνει σε ένα μαγειρείο διαφορετικό από τα άλλα. Το σέρβις έρχεται, ελάχιστα λεπτά αργότερα, να επιβεβαιώσει αυτήν την πρώτη εικόνα: κεφάτο, φιλικό κι εξυπηρετικότατο, σε κερδίζει από την πρώτη στιγμή.

Μενού στον Ιλισσό δεν υπάρχει. Τα πιάτα θα τα διαλέξετε από την κλασική βιτρίνα, καθοδηγούμενοι από τις συμβουλές και τις εξηγήσεις των παιδιών που σερβίρουν, και θα είναι όλα ένα κι ένα. Η ποικιλία είναι μεγάλη για τα δεδομένα του μαγειρείου, και περιλαμβάνει από τα κλασικά «μαμαδίσια» φαγητά –μοσχαράκι κοκκινιστό, παστίτσιο, κοτόπουλο στο φούρνο– μέχρι ιδιαίτερες δημιουργίες, όπως ο εξαιρετικά δεμένος συνδυασμός χοιρινού με κοτόπουλο στην κατσαρόλα με σάλτσα κρασιού που δοκιμάσαμε, και μας άφησε τις καλύτερες εντυπώσεις.

Στα ορεκτικά, συνήθως «παίζουν» δυο - τρεις πίττες ημέρας, και ολόφρεσκες σαλάτες. Εμείς δοκιμάσαμε μια εκπληκτική κοτοτυρόπιτα, και την χωριάτικη σαλάτα - υπερπαραγωγή, η οποία ήρθε σε σαλατιέρα γίγας. Κανόνας που ισχύει εν γένει για όλες τις μερίδες –οπότε, αν δεν συγκρατηθείτε στην παραγγελία, υπολογίστε ότι θα φύγετε με πακετάκι για το σπίτι.

Ο Ιλισσός σερβίρει καθημερινά, όλο το εικοσιτετράωρο, ενώ αν μένετε στην περιοχή σημειώστε ότι κάνει και delivery. Για ένα υπερπλήρες γεύμα με ορεκτικό, κυρίως πιάτο και σαλάτα –και το προαναφερθέν πακετάκι για το σπίτι– δε θα χρειαστείτε περισσότερα από 15 ευρώ το άτομο.

Μπαρμπαγιάννης

Εμμ. Μπενάκη 94, Εξάρχεια, τηλ.: 210 3824138
Οινομαγειρείο επί το κλασσικότερο. Η ιστορία του Μπαρμπαγιάννη των Εξαρχείων αγγίζει τον έναν αιώνα ζωής, κι η παράδοση αντικατοπτρίζεται στο περιβάλλον, τη φιλοσοφία και, φυσικά, τις γεύσεις του.

Το εσωτερικό του όμορφου νεοκλασικού που στεγάζει τον Μπαρμπαγιάννη, με το πολύχρωμο μωσαϊκό στο πάτωμα και τις παλιές φωτογραφίες στους τοίχους, τα μαρμάρινα τραπεζάκια με τα καρό τραπεζομάντηλα και τις ξύλινες καρέκλες καφενείου, μοιάζει βγαλμένο από ασπρόμαυρη ελληνική ταινία. Τα τραπεζάκια έξω, περιτριγυρισμένα από πράσινο σε γλαστρούλες και ζαρντινιέρες, εξασφαλίζουν χάζι στην περαντζάδα της Μπενάκη και… μια θέση στον ήλιο για τους κυνηγημένους καπνιστές.

Στον Μπαρμπαγιάννη δεν θα βρείτε νεωτερισμούς και περίεργες προσμίξεις. Όλα τα πιάτα μυρίζουν παράδοση, φρέσκα υλικά και συνταγές από το χωριό. Επιλέγετε, φυσικά, από τη βιτρίνα του παλιού, καλού μαγειρείου, ανάμεσα σε πιάτα ημέρας, τα οποία δεν υπάρχει περίπτωση να μην είναι προσεγμένα. Κοτόπουλο με πατάτες στο φούρνο, χοιρινό λεμονάτο, ντομάτες γεμιστές, φασολάκια και παστίτσιο είναι οι δημοφιλέστεροι πρωταγωνιστές.

Για να τα συνοδεύσετε, το δίλημμα εξαντλείται σε χωριάτικη ή χόρτα. Κι εδώ είναι που θριαμβεύει η απλότητα των γεύσεων: η ντομάτα κι η πιπεριά ευωδιάζουν μποστάνι, το αγγούρι έχει επιτέλους γεύση, κι η φέτα μυρίζει… χωριό. Το κρασί είναι χύμα, δροσερό κι ιδιαίτερο.

Ο Μπαρμπαγιάννης σερβίρει καθημερινά, από το μεσημέρι μέχρι αργά το βράδυ. Ξεκουράζεται μόνο την Κυριακή το βράδυ. Οι τιμές σε καμία περίπτωση δεν ξεπερνούν τα 12-15 ευρώ το άτομο.

Τέλης

Ευριπίδου 86, Πλατεία Κουμουνδούρου, τηλ.: 210 3242775
«Είναι ιεροσυλία να μένεις στην Αθήνα και να μην έχεις φάει στον Τέλη» λένε οι ορκισμένοι οπαδοί του –όσοι δηλαδή δοκίμασαν έστω μία φορά τα χοιρινά μπριζολάκια του. Ο Τέλης βρίσκεται στην ίδια θέση, στην πλατεία Κουμουνδούρου, από το 1978, και κάνει αποκλειστικά αυτό που ξέρει να κάνει καλύτερα: ψήνει λεπτά, μαριναρισμένα, πεντανόστιμα χοιρινά μπριζολάκια, στα κάρβουνα.

Το περιβάλλον δεν είναι τέτοιο που θα σε προϊδέαζε να περάσεις εδώ το υπόλοιπο βράδυ, αφού έχεις τελειώσει το φαγητό. Ο μεγάλος σχετικά χώρος, με το μωσαϊκό στο πάτωμα, φιλοξενεί όσα ξύλινα τραπεζάκια με μεταλλικά πόδια και ψάθινες καρέκλες μπορεί να αντέξει. Κι αυτά πάλι δεν είναι αρκετά, γεμίζουν εν ριπή οφθαλμού. Τα υπόλοιπα τραπεζάκια βγαίνουν έξω, στο φαρδύ πεζοδρόμιο, όπου επίσης, ιδιαίτερα τις ζεστές μέρες, επικρατεί το αδιαχώρητο.

Τα μπριζολάκια σας θα τα συνοδεύσετε με τραγανές, κομμένες στο χέρι τηγανιτές πατάτες, μυρωδάτη χωριάτικη και φονικό τζατζίκι. Αυτά αρκούν. Στον Τέλη, άλλωστε, δεν θα έρθετε για την ποικιλία, αλλά για τη μοναδική στην κυριολεξία γεύση που τον έκανε, και όχι άδικα, έναν ακόμη αθηναϊκό θρύλο. Αν επιμένετε στο κάτι τις παραπάνω, «παίζει» στραπατσάδα καυτερή, η οποία όμως αργεί λίγο –τουλάχιστον σε σχέση με τα μπριζολάκια, που κινούνται σε ρυθμούς fast food– να έρθει στο τραπέζι.

Το κρασί είναι, βέβαια, χύμα, ενώ μια γρήγορη ματιά στα τραπέζια θα σας μαρτυρήσει ότι οι περισσότεροι θαμώνες του μαγαζιού προτιμούν την μπύρα –και όχι άδικα.

Ο Τέλης σερβίρει καθημερινά εκτός Κυριακής, μεσημέρι – βράδυ. Οι τιμές κυμαίνονται στα 12-15 ευρώ το άτομο.

Οικονόμου

Τρώων 41 & Κυδαντιδών, Άνω Πετράλωνα, τηλ.: 210 3467555
Η γωνία Τρώων και Κυδαντιδών στην γοητευτικά retro γειτονιά των Άνω Πετραλώνων είναι πλημμυρισμένη τραπεζάκια, όχι μόνο στο πεζοδρόμιο αλλά και στο δρόμο –τα αυτοκίνητα που περνούν είναι ούτως ή άλλως ελάχιστα. Αν τύχει να περάσετε από εδώ Σάββατο βράδυ, θα προσέξετε σίγουρα όχι μόνο ότι τα τραπεζάκια αυτά είναι γεμάτα κόσμο, αλλά και ότι δίπλα τους στέκονται τουλάχιστον τρεις-τέσσερις παρέες που περιμένουν υπομονετικά να αδειάσει κάποιο.

Το μαγειρείο του Οικονόμου είχε κατακτήσει την φήμη του, η οποία ξεπερνά τα όρια της γειτονιάς του, πολύ πριν η τάση της νέας αθηναϊκής πιάτσας αρχίσει να διαφαίνεται στα Πετράλωνα. Οι χαμηλές τιμές, σε συνάρτηση με το σπιτικό φαγητό και το υπέροχο, χύμα κρασί κέρδισαν ταχύτατα ένα κοινό που δεν έχει συγκεκριμένη ηλικία, στυλ ή κοινωνικό background. Στα τραπεζάκια του Οικονόμου θα δεις από 20άρηδες φοιτητές με ράστα μέχρι παρέες συνταξιούχων και 30something γυναικοπαρέες α λα Sex and the City.

Τα τραπέζια απλώνονται κάτω από τα δέντρα των δύο πεζοδρομίων που αγκαλιάζουν το μαγαζί, κι απολαμβάνουν θέα στα δρομάκια της γειτονιάς και τις αφίσες του art cinema Ζέφυρος. Το σέρβις είναι ταχύτατο ακόμη κι όταν το μαγαζί είναι γεμάτο (πάντα δηλαδή) κι ευγενικό, χωρίς ιδιαίτερες οικειότητες.

Το φαγητό είναι αυτό που θα περιμένατε από ένα κλασσικό μαγειρείο γειτονιάς: απλό, σπιτικό, μαγειρευτό. Στα ορεκτικά η φάβα με το κρεμμυδάκι κλέβει την παράσταση. Η τυρόπιττα είναι σπιτική μεν, με χειροποίητο φύλλο, απλά συμπαθητική δε, η χωριάτικη σαλάτα έχει όση φέτα με μυρωδάτη ρίγανη αντέχετε να φάτε, και τα χόρτα είναι ωραιότατα, σωστά βρασμένα.

Από τα κυρίως πιάτα, δοκιμάσαμε μοσχαράκι κοκκινιστό, το οποίο ήταν λίγο πιο σκληρό απ’ όσο θα θέλαμε, με νοστιμότατα χοντρά μακαρόνια, και συμπαθητικό κόκορα κρασάτο με εξαιρετικές πατάτες φούρνου. Γενικώς, τα κυρίως πιάτα κινούνται στην παραδοσιακή «μαμαδίσια» λογική: κρέας κοκκινιστό ή κρασάτο –μοσχαράκι, κουνέλι, κόκορας– συνοδεία μακαρονιών, πατατών φούρνου ή λαδερού, όπως μπάμιες ή φασολάκια.

Το λευκό χύμα κρασί ήταν μακράν το καλύτερο και πιο μυρωδάτο απ’ όσα έχουμε δοκιμάσει τον τελευταίο καιρό. Δεν αντέξαμε να ρωτήσουμε αν υπάρχει κάτι για επιδόρπιο.

Ο Οικονόμου σερβίρει καθημερινά, εκτός Κυριακής, μόνο τα βράδια. Εκτός αν αισθάνεστε πως έχετε την τύχη με το μέρος σας, η κράτηση τραπεζιού συνιστάται, όχι μόνο για Παρασκευές και Σάββατα, αλλά και τις καθημερινές. Όσο και αν υπερβάλλετε με τα ορεκτικά, οι τιμές δύσκολα θα ξεπεράσουν το όριο των 15 ευρώ το άτομο.


πηγή

Δεν υπάρχουν σχόλια: