Tόσο μικρή είναι η Ζωή
Σαν ενα παιδί μικρό
Θέλει μαζί σου να παίξει
να τρέξει, να χαθεί, να πέσει κάτω, να κλάψει
και την άλλη στιγμή να γελάσει δυνατά
Κι εσύ πασχίζεις άδικα να το ερμηνεύσεις με τη λογική
Το μαλώνεις, το καθοδηγείς, το υπομένεις
Δυσανασχετείς και οργίζεσαι
Οταν σκαρφαλώνει στους ώμους σου,
Γέρνεις και αγκομαχάς λες και τόσο αδύναμος είσαι
που δεν μπορείς ένα μικρό παιδί για λίγο να σηκώσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου