Άν όλα τα παιδιά της γης...

Αν όλα τα παιδιά της γης

πιάναν γερά τα χέρια

κορίτσια αγόρια στη σειρά

και στήνανε χορό

ο κύκλος θα γινότανε

πολύ πολύ μεγάλος

κι ολόκληρη τη Γη μας

θ’ αγκάλιαζε θαρρώ.

Αν όλα τα παιδιά της γης

φωνάζαν τους μεγάλους

κι αφήναν τα γραφεία τους

και μπαίναν στο χορό

ο κύκλος θα γινότανε

ακόμα πιο μεγάλος

και δυο φορές τη Γη μας

θ’ αγκάλιαζε θαρρώ.

Θα ’ρχόνταν τότε τα πουλιά

θα ’ρχόνταν τα λουλούδια

θα ’ρχότανε κι η άνοιξη

να μπει μες στο χορό

κι ο κύκλος θα γινότανε

ακόμα πιο μεγάλος

και τρεις φορές τη Γη μας

θ’ αγκάλιαζε θαρρώ!

(Γιάννης Ρίτσος)

Τα παιδιά είναι το μέλλον. Είναι τα δικά μου, τα δικά σου, τα παιδιά όλων μας. Χρειάζονται την αγάπη και το σεβασμό μας. Γιατί χωρίς αυτά το αύριο δε θα υπάρξει, είναι η πνοή της ζωής.

Αθώες όμορφες ψυχές, στου κόσμου κάθε άκρη

ποτέ από τα μάτια σας να μην κυλούσε δάκρυ,

γιατί είστε το αύριο, μοναδική ελπίδα

στη λησμονιά, το άδικο, στης γης την καταιγίδα.