Κυριακή 1 Αυγούστου 2010
ΑΥΓΟΥΣΤΕ, ΚΑΛΕ ΜΟΥ ΜΗΝΑ...
Πάει και ο Ιούλιος. Τελειώνει η ζωή του -θεωρητικά - πιο καυτού μήνα. Και έρχεται ο ωραιότερος μήνας του χρόνου.
Αύγουστε καλέ μου μήνα, να ήσουν δυο φορές τον χρόνο. Όπως έλεγε η παλιά παροιμία.
Αύγουστος, από το όνομα του Ρωμαίου αυτοκράτορα Αύγουστου Καίσαρα τον 8ο πχ αιώνα. Και που λέγεται, ότι έβαλε τον μήνα σε αυτή την θέση, για να τιμήσει τον θάνατο της Κλεοπάτρας, η οποία, όπως αναφέρεται, έθεσε τέλος στη ζωή της στις 12 Αυγούστου του 30 π.Χ.
Για να δείτε τι κάνει, όσα χρόνια και αν περάσουν, ο έρωτας στα μυαλά του αρσενικού.
Για μας τους παλιούς, που με τόσες αναμνήσεις και βιώματα έχουμε ζήσει Αύγουστους πανδαισίας και χαλάρωσης, εκεί στις δεκαετίες 50, 60 και 70, με τα απλά τα καθημερινά και περισσότερο ανθρώπινα, νοιώθουμε ευτυχισμένοι στον ερχομό του.
Τώρα βέβαια τα πράγματα άλλαξαν, οι εποχές άλλαξαν, και έγιναν δύσκολες για τον περισσότερο κόσμο. Όμως και πάλι ο καθένας νοιώθει ιδιαίτερα χαρούμενος και στο άκουσμα του ονόματος του μήνα.
Ό Αύγουστος λοιπόν είναι ένας ξεχωριστός μήνας. Ξεχωρίζει κατ αρχήν με την πανδαισία από την ωριμότητα των καρπών και ειδικά των φρούτων. Καρπούζια, πεπόνια, σύκα, σταφύλια, γιαρμάδες, και δεν συμμαζεύεται.
Ξεχωρίζει για τις μεγάλες γιορτές της χριστιανοσύνης με πρώτη σε σημασία, την κοίμηση της Παναγίας στις 15 του μήνα, και με άλλες, όπως στις 6 του Σωτήρος, στις 26 του αγίου Φανουρίου, και στις 27 της Παναγίας της Τσαμπίκας στη Ρόδο.
Ξεχωρίζει για την νηστεία των πιστών και την μεγάλη γενικά ψαροφαγία.
Ξεχωρίζει για την λαμπερότερη πανσέληνο του χρόνου (για να μην ξεχνάμε εφέτος στις 24 του μήνα ημέρα Τρίτη). Ξεχωρίζει για την περίοδο ανάπαυσης η διακοπών που θα προσφέρει στον κάθε εργαζόμενο αυτή την περίοδο.
Παραμονές της καλοκαιρινής άδειας, και όλοι μοιάζουν σαν αθλητές δρομείς, που τρέχοντας ένδεκα μήνες στην δουλειά τους φτάνουν στο τέρμα για να πάρουν την άδεια τους, και δεν έχουν τη δύναμη να κόψουν το νήμα. Βλέπεις ακόμα ο έλληνας δεν έμαθε να κάνει διακοπές άλλο μήνα. Εφέτος όμως η κατάσταση στο πορτοφόλι του Έλληνα δεν είναι δυστυχώς η ενδεδειγμένη.
Χειρότερα από πέρσι.
Στενάζει από ακρίβεια, μείωση μισθών και συντάξεων και ανέχεια.
Πολλοί άνεργοι θα δυσκολευτούν να δραπετεύσουν έστω για λίγες ημέρες, για λίγες ώρες. Ο χρόνος διακοπών για όλους μειώθηκε αισθητά. Οι πιο πολλοί θα λείψουν για μια εβδομάδα, της Παναγίας. Και πάλι δόξα το θεό θα πούνε. Αθάνατη ελληνική φυλή, που φιλότιμο έχεις και φιλότιμο δεν βρίσκεις. Βλέπεις πλάκωσε και αυτή η αναθεματισμένη τρόικα και γίναμε μπίλιες.
Ποιος να το λέγε ρε παιδιά πέρσι τέτοια εποχή.
Όμως υπάρχουν και συμπολίτες μας, που δεν θα κάνουν καθόλου διακοπές.
Είναι αυτοί, που καρτερικά βιώνουν στα νοσοκομεία, ασθένειες, ακολουθώντας δρόμους μαρτυρίου και πόνου. Περαστικού ή όχι.
Είναι ηλικιωμένα άτομα, που η φυσική τους κατάσταση δεν τους επιτρέπει μετακινήσεις. Θερμή παράκληση, όπου και να βρεθούμε ας μην τους ξεχνάμε.
Γιατί ζουν. Και είναι συνάνθρωποι μας. Και κάπου εκεί κάποτε, και εμείς θε να βρεθούμε. Τελειώνοντας σας εύχομαι μέσα από την καρδιά μου, καλή ξεκούραση και καλή επάνοδο. Με υγεία, αισιοδοξία και δύναμη για εσάς και για όσους αγαπάτε...
Νίκος Σάνσης
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου