Κομμάτια απ’ την ομορφιά
τ’ ανθρώπινου μεγαλείου
είναι η πατρίδα μου,
διάσπαρτη γύρω απ’ τον ομφαλό
της γης και στα πόδια της το Αιγαίο
Ο ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΕΛΥΤΗΣ
-Με έμαθε να αφουγκράζομαι τις θάλασσες μας, τα κυκλαδίτικα σπίτια, τις αμμουδιές μας : «Αφησα την καρδιά μου χάμω σαν το κοχύλι μες στην άμμο»
-Με έμαθε να σέβομαι την ιστορία του τόπου μου: « Τώρα κείτεται απάνω στην τσουρουφλισμένη χλαίνη»
-Με έμαθε να αγαπώ την ελληνική γλώσσα : «Την γλώσσα μου έδωσαν ελληνική το σπίτι φτωχικό στις αμμουδιές του Ομήρου»
-Με έμαθε να ακολουθώ μια αισθητική φωτεινή και αέρινη σαν τους στίχους του: «Λάμπει, λάμπει κι η χαρά μου σαν τα μάρμαρα της Πάρου»
-Με έμαθε να λούζομαι από το φως του ηλιάτορα : « Φωτιά ναι ‘ το πηγούνι του χρυσάφι το πιρούνι του»
-Μ’ έμαθε να χαλαρώνω με τη διαδοχή των λέξεων : «Σαν ποταμός εξ’ αίματος εξάδελφος του Ευξείνου»
-Μ΄έμαθε να βρίσκω δρόμους στα αδιέξοδα: «Eίναι φορές που βγαίνω στον αέρα λες και διαβάζω την Ιλιάδα»
-Μ΄ έμαθε να απολαμβάνω τη χαρά μου : «Xείλι πικρό που σ’ έχω
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου