Σάββατο 3 Ιουλίου 2010

Ο ΚΟΥΤΊ ΤΗΣ ΠΑΝΔΏΡΑΣ




Σ' ένα σπίτι σκοτεινό
Μακριά από τα φώτα
Περιφέρεται εκείνη
Στης μοναξιάς της τον ειρμό
Χάνονται οι στιγμές
Δίχως ν'αφήσουν νότα.
Κι οι μέρες φεύγουν σαν νερό
Όταν βραδιάζει
Κοιτά δειλά απ'το παράθυρο
Στέκει εκεί με βλέμμα παγερό
Ατενίζει προς το άπειρο







Αυτό το βράδυ
Την ατμόσφαιρα ηλεκτρίζει
Μες τ' απόλυτο σκοτάδι
Τη μοναξιά της καθρεφτίζει
Οι σκέψεις πλημμυρίζουν
Κάθε λεπτό της ώρας
Νύχτα άνοιξες
Το κουτί της Πανδώρας.










Ένα βαγόνι αδειανό
Περνάει έξω απ' την πόρτα
Εισιτήριο η ζωή
Που 'χει χαμένο από καιρό
Χάνονται τα όνειρα
Δεν θα 'ναι όπως πρώτα
Αυτή η νύχτα δεν έχει τελειωμό.
Όταν βραδιάσει
Κοίτα προς το παράθυρο
Θα στέκει εκεί με βλέμμα παγερό
Ν'ατενίζει προς το άπειρο.




Αυτό το βράδυ
Την ατμόσφαιρα ηλεκτρίζει
Μες τ'απόλυτο σκοτάδι
Τη μοναξιά της καθρεφτίζει
Οι σκέψεις πλημμυρίζουν
Κάθε λεπτό της ώρας
Νύχτα άνοιξες
Το κουτί της Πανδώρας





Φata Morgana Band
Ερμηνεία: Γιάννης Κωνσταντινίδης
Στίχοι-Μουσική: Πάνος Σαμαράς

Δεν υπάρχουν σχόλια: