Ο Gustav Klimt αποτελεί έναν πρωτοπόρο ζωγράφο για τον 19ο αιώνα. Κατάφερε να δημιουργήσει ένα νέο ρεύμα στη ζωγραφική και να αποκτήσει μεγάλη φήμη ευρισκόμενος ακόμα εν ζωή, αφήνοντας στις επόμενες γενιές μοναδικά ζωγραφικά αριστουργήματα.
Ο Gustav Klimt γεννήθηκε στις 14 Ιουλίου του 1862, στο Baumgarten της Αυστρίας, και ήταν ο δεύτερος από τα επτά παιδιά που είχε η οικογένειά του, ενώ ο πατέρας του ήταν ένας φτωχός χαράκτης κοσμημάτων. Σε ηλικία μόλις δεκατεσσάρων ετών, μπαίνει στο Πανεπιστήμιο Εικαστικών Τεχνών στη Βιέννη, όπου και ξεκινά την ανάπτυξη το καλλιτεχνικού του ταλέντου. Στο πανεπιστήμιο παρέμεινε μέχρι τα είκοσί του χρόνια, οπότε και αποφοίτησε, ενώ είχε καταφέρει ήδη να αναλάβει τα πρώτα διακοσμητικά του έργα, κάνοντας χρήση της εκπαίδευσής που είχε λάβει από τους δασκάλους του στo ρεύμα του μοντερνισμού.
Στη συνέχεια ο Klimt ίδρυσε το Känstlercompanie (Εταιρεία Καλλιτεχνών), στούντιο μαζί με τον αδελφό του, Ernst, και τον Franz Matsch, συμφοιτητή του. Οι τρεις τους έτυχαν μεγάλης επιτυχίας ως ζωγράφοι τοιχογραφιών, με αποτέλεσμα να αναλαμβάνουν συμβόλαια για μουσεία, θέατρα και άλλους εύπορους ευγενείς της εποχής δημιουργώντας διακοσμητικά έργα τέχνης. Η εταιρεία τελικά έπαψε να υπάρχει, μετά τον θάνατο του Ernst, και την αποχώρηση του Franz Matsch.
Κατά τη διάρκεια της θητείας του ως διακοσμητής, ο Klimt κατάφερε να δημιουργήσει το δικό του προσωπικό ύφος, προϊόν της καλλιτεχνικής εκπαίδευσής του, και της δεξιότητάς του στην χαρακτική που ο πατέρας του τον είχε διδάξει.
Συχνά οι πίνακες του περιελαμβάνουν χρυσό και ασημένιο χρώμα, μέταλλο, καθώς και κεραμικά, ενώ μεγάλη προσοχή δίνεται και στα διακοσμητικά στοιχεία που στολίζουν τους πίνακές του. Πολύ λίγα από τα έργα του Klimt δημιουργήθηκαν σε καμβάδες, καθώς ο ίδιος προτιμούσε να ζωγραφίζει τοιχογραφίες, ενώ μεγάλη έμπνευση για εκείνον αποτέλεσαν τα βυζαντινά ψηφιδωτά, τα οποία είχε συνατήσει στα ταξίδια του στη Βιέννη.
Το 1897, ο Gustav Klimt έδειξε ενδιαφέρον για την πολιτική και μαζί με άλλους καλλιτέχνες κινητοποιήθηκαν ιδρύοντας το Vienna Sezession, ένα αρτ νουβό κίνημα του οποίου στόχος ήταν να δώσει τους νέους, καινοτόμους καλλιτέχνες την ευκαιρία να εκθέσουν τα έργα τους, και να επαναστατήσουν κατά της συντηρητική στάση της στον κόσμο της ακαδημαϊκής τέχνης. Οργάνωνε πολλές εκθέσεις, που προσέλκυαν χιλιάδες επισκέπτες από όλο τον κόσμο για να δουν την επαναστατική τέχνη του τέχνη, ενώ εξέδωσε και το «Ver Sacrum», ένα μηνιαίο περιοδικό για το καλλιτεχνικό αυτό κίνημα και τους καλλιτέχνες του.
Το δικό του προσωπικό ύφος ήταν εκείνο που εκπροσώπησε την αισθητική του κινήματος, και το 1902, φιλοτέχνησε το έργο «Beethoven Fries», μια τοιχογραφία για το κτίριο Sezession.
Το 1905, μετά από μια σειρά διαφωνιών με άλλα μέλη της Sezession και καθώς αρκετοί αποχώρησαν από την ομάδα, ο Klimt δημιούργησε μια νέα ένωση που ονομάστηκε Kunstschau (Art Show). Ο διάσημος πίνακάς του, Το φιλί, δημιουργήθηκε μεταξύ 1907 και 1908, αλλά εξακολουθεί να είναι συνδεδεμένος με το Sezession.
Ο Klimt υπήρξε ένας πολύ δημοφιλής καλλιτέχνης, αλλά και αρκετά αμφιλεγόμενος. Ήταν γνωστός για την αγάπη του στο γυναικείο φύλο και πολλές φορές χρησιμοποιούσε συχνά πόρνες που πόζαραν για τα έργα του. Πολλά από τα έργα του θεωρήθηκαν υπερβολικά αισθησιακά για τα ήθη των αρχών του 20ού αιώνα στη Βιέννη, και μάλιστα οι πιο ιστορικοί του πίνακες που περιείχαν γυμνά συχνά είχαν λάβει αυστηρή κριτική για το υπερβολικό ερωτικό τους περιεχόμενο. Ευτυχώς, τα σκάνδαλα αυτά εξυπηρέτησαν μόνο για να αυξηθεί η διεθνής αναγνώριση του Klimt, και όχι η κακή φήμη για το όνομά του.
Εκτός από την αγάπη του για τις γυναίκες, ο Klimt ταξίδευε συχνά στα περίχωρα της Βιέννης, καθώς και στην ιταλική ύπαιθρο, βρίσκοντας έμπνευση στη φύση και ιδιαίτερα στα φθινοπωρινά τοπία, που αποτύπωνε έπειτα στα έργα του. Από τη χλιδή της βιεννέζικης αστικής τάξης στο μυθολογικό στοιχείο και από τον ερωτισμό μέχρι την απλή ομορφιά της φύσης, η ζωγραφική του Klimt διατήρησε πάντοτε μια εξαιρετικά στυλιζαρισμένη αίσθηση, αλλά ένα από τα πιο συναρπαστικά χαρακτηριστικά του είναι ότι, ενώ επικεντρώνεται σε κάτι επιφανειακό, το βάθος που τελικά αναδύεται δεν μπορεί να το αγνοήσει κάποιος.
Το 1917, ο Klimt έγινε επίτιμο μέλος της Ακαδημία Καλών Τεχνών της Βιέννης. Στις 11 Ιανουαρίου του επόμενου έτους, σε ηλικία 55 ετών, ο Gustav Klimt υπέστη εγκεφαλικό επεισόδιο, ενώ εργαζόταν στο διαμέρισμά του. Το εγκεφαλικό επεισόδιο τον είχε αποδυναμώσει σε πολύ μεγάλο βαθμό, με αποτέλεσμα να υποστεί μια πνευμονία. Δυστυχώς, πέθανε σε λιγότερο από ένα μήνα, στις 6 Φεβρουαρίου του 1918.
πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου