Βάλλετε φόρους , βάλλετε εις την πτωχή μας ράχη,
ποτίστε με το αίμα μας τη άρρωστη πατρίδα,
σεις το κρασί και τον καπνόν να πίνετε μονάχοι,
κι εμείς να σας κοιτάζουμε με μάτι σαν γαρίδα.
Βαριά φορολογήσετε και το νερό που τρέχει...
βάλλετε φόρους , βάλλετε , κι ράχη μας αντέχει.
*
Ό,τι καλό κι αν έχουμε απάνω σας ας μείνει,
στα πρόσωπά μας ας χυθεί του μαρασμού το χρώμα,
με μας το ισοζύγιον του έθνους μας ας γίνει,
φορολογήσετε κι αυτή τη σάρκα μας ακόμα.
Του κρέατός μας κόβετε καμιά παχιά λωρίδα,
και τρώγετέ την λαίμαργα μαζί με την πατρίδα.
*
Ό,τι κι αν τρώνε οι πτωχοί , το έθνος ας το τρώγει,
ό,τι κι αν πίνουν οι πτωχοί, το έθνος ας το πίνει΄
χορταίνετε σαν Λούκουλλοι μ΄εμάς το σκυλολόγι,
κι εμείς θα σας οφείλουμε γι΄αυτό ευγνωμοσύνη.
Τέτοιοι χωριάται που ΄μαστε αντέχουμε εις όλα,
και ούτε εύκολα πολύ αφήνουμε τα κώλα(= τα τινάζουμε).
*
Πρέπει να είναι οι πολλοί πτωχοί και πεινασμένοι,
και οι ολίγοι πάντοτε να βρίσκονται χορτάτοι΄
πρέπει να στέκουν οι πολλοί στα σπίτια των κλεισμένοι,
και οι ολίγοι να πηδούν απάνω στο Παλάτι.
Πρέπει ο κόσμος ο πολύς να δέχεται τα βάρη,
κι ο λιγοστός απάνω του κανένα να μην πάρει.
*
Μ΄αυτόν τον νόμον έζησε ο κόσμος και θα ζήσει,
την δύναμή του προσκυνά η κάθε κοινωνία΄
δεν ημπορεί καθένας μας βεβαίως να πλουτίσει,
γιατί του κόσμου στη στιγμή χαλά η αρμονία.
Φτώχεια και πλούτος!...ζήτημα του καθενός αιώνος,
ιδού το τέλος κι η αρχή του φοβερού αγώνος.
*
Λοιπόν κανένας πρόστυχος (= ταπεινός/φτωχός) κεφάλι μη σηκώσει,
για τόσα νομοσχέδια μη βγάλει τσιμουδιά΄
εις της πατρίδος τον βωμόν το αίμα του ας δώσει,
χωρίς ν΄αφήσει στεναγμό η μαύρη του καρδιά.
Κι αν τώρα πάλι έπεσε απάνω του ο κλήρος,
πρέπει και πάλι να φανεί γενναίος, μάρτυς , ήρως!
ποτίστε με το αίμα μας τη άρρωστη πατρίδα,
σεις το κρασί και τον καπνόν να πίνετε μονάχοι,
κι εμείς να σας κοιτάζουμε με μάτι σαν γαρίδα.
Βαριά φορολογήσετε και το νερό που τρέχει...
βάλλετε φόρους , βάλλετε , κι ράχη μας αντέχει.
*
Ό,τι καλό κι αν έχουμε απάνω σας ας μείνει,
στα πρόσωπά μας ας χυθεί του μαρασμού το χρώμα,
με μας το ισοζύγιον του έθνους μας ας γίνει,
φορολογήσετε κι αυτή τη σάρκα μας ακόμα.
Του κρέατός μας κόβετε καμιά παχιά λωρίδα,
και τρώγετέ την λαίμαργα μαζί με την πατρίδα.
*
Ό,τι κι αν τρώνε οι πτωχοί , το έθνος ας το τρώγει,
ό,τι κι αν πίνουν οι πτωχοί, το έθνος ας το πίνει΄
χορταίνετε σαν Λούκουλλοι μ΄εμάς το σκυλολόγι,
κι εμείς θα σας οφείλουμε γι΄αυτό ευγνωμοσύνη.
Τέτοιοι χωριάται που ΄μαστε αντέχουμε εις όλα,
και ούτε εύκολα πολύ αφήνουμε τα κώλα(= τα τινάζουμε).
*
Πρέπει να είναι οι πολλοί πτωχοί και πεινασμένοι,
και οι ολίγοι πάντοτε να βρίσκονται χορτάτοι΄
πρέπει να στέκουν οι πολλοί στα σπίτια των κλεισμένοι,
και οι ολίγοι να πηδούν απάνω στο Παλάτι.
Πρέπει ο κόσμος ο πολύς να δέχεται τα βάρη,
κι ο λιγοστός απάνω του κανένα να μην πάρει.
*
Μ΄αυτόν τον νόμον έζησε ο κόσμος και θα ζήσει,
την δύναμή του προσκυνά η κάθε κοινωνία΄
δεν ημπορεί καθένας μας βεβαίως να πλουτίσει,
γιατί του κόσμου στη στιγμή χαλά η αρμονία.
Φτώχεια και πλούτος!...ζήτημα του καθενός αιώνος,
ιδού το τέλος κι η αρχή του φοβερού αγώνος.
*
Λοιπόν κανένας πρόστυχος (= ταπεινός/φτωχός) κεφάλι μη σηκώσει,
για τόσα νομοσχέδια μη βγάλει τσιμουδιά΄
εις της πατρίδος τον βωμόν το αίμα του ας δώσει,
χωρίς ν΄αφήσει στεναγμό η μαύρη του καρδιά.
Κι αν τώρα πάλι έπεσε απάνω του ο κλήρος,
πρέπει και πάλι να φανεί γενναίος, μάρτυς , ήρως!
Γεώργιος Σουρής, Περιοδικό "Μη Χάνεσαι", τχ.414, 1883
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου