Καταρχήν οι περισσότερες οικογένειες ήταν αρκετά μεγάλες, ένα ή δυο παιδιά είχαν ελάχιστες οικογένειες, ο μέσος όρος ήταν 5-6 παιδιά φθάνοντας σε πολλές περιπτώσεις τα 10. Κάθε οικογένεια, πλην ελάχιστων, είχε αγελάδες, γίδες, προβατίνες, άλογο, γάιδαρο, μουλάρι – ένα ή δυο από κάθε είδος – ενώ απαραίτητα ήταν τα γουρούνια, οι κότες, τα κουνέλια κλπ. Ορισμένοι είχαν και κοπάδια από πρόβατα ή γίδες ανάλογα με τις δυνατότητες τους. 
Ο κάθε οικογενειάρχης έπρεπε να εργάζεται ως τεχνίτης, αγρότης, εργάτης, καταστηματάρχης, κλπ. για να συντηρεί την οικογένεια του και να μεριμνήσει για τα καυσόξυλα του χειμώνα. Η μάνα και τα μεγαλύτερα παιδιά δούλευαν στο σπίτι και στα χωράφια ή στα ζώα. Κάθε οικογενειάρχης καλλιεργούσε κήπο, χωράφια και παρήγαγε προϊόντα για την οικογένεια του.
Τα παιδιά όταν τελείωναν το σχολείο τον Ιούνιο ακολουθούσαν και αυτά σε διάφορες εργασίες στα χωράφια, βόσκημα ζώων κλπ. πολλοί γονείς λόγω της φτώχειας έβγαζαν τα αρβυλάκια από τα παιδιά, τα άλειφαν με λίπος και τα κρέμαγαν ψηλά για να τα έχουν το φθινόπωρο που θα πήγαιναν σχολείο. Όλο το καλοκαίρι ήταν ξυπόλυτα με πολλούς κινδύνους, από φίδια κυρίως.πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου