Οι φήμες μοιάζουν με τις ψείρες, αν ακούσεις ότι έχει ο γείτονας αρχίζεις να ξύνεσαι. Πόσο μάλλον όταν οι φήμες έχουν να κάνουν με το ένα από τα δυο σκοτεινά αντικείμενα του πόθου της συνομοταξίας που κυριαρχεί στον πλανήτη. Το χρήμα και το σεξ.
Αυτό το έχουν καταλάβει καλά όσοι «παίζουν» με τον τρόμο της κοινής γνώμης της απώλειας των καταθέσεων. Το φημολόγιο της χαοτικής χρεοκοπίας, της εξόδου από το ευρώ επανέρχεται κατά τακτά διαστήματα. Υπάρχουν πλέον ευκρινή κέντρα που το επαναφέρουν στη δημοσιότητα το καθένα για τους δικούς τους λόγους. Σε κάποια από αυτά έχουμε αναφερθεί ξανά.
Το αγγλοσαξονικό λόμπι: Αυτή η πηγή έχει επίκεντρο το Λονδίνο και κυρίως στοχεύει στη φαλκίδευση του ευρώ, προκειμένου να μπορεί να απολαμβάνει τα πλεονεκτήματα ενός προνομιακού εμπορικού εκπροσώπου του δολαρίου στην Ευρώπη. Καθηγητές, αναλυτές και έντυπα αποτελούν τις αιχμές αυτού του λόμπι...
Κερδοσκόποι: Κάποιοι έχουν ποντάρει εναντίον και υποδαυλίζουν τις φήμες προκειμένου να πετύχουν μια αυτοεκπληρούμενη πρόβλεψη και να αποκομίσουν κέρδη. Η ίδια κατηγορία, μόλις η ταλάντωση της διόρθωσης του ευρώ υπερβεί κάποια όρια, θα στοιχηματίσει αντίστροφα...
Ο τύπος: Σε μια περίοδο με νευρικότητα και ανησυχίες τα τρομοκρατικά σενάρια πουλάνε και αυτό φέρνει πωλήσεις φύλλων και αναγνωσιμότητας.
Ξένες Τράπεζες και μεσάζοντες: Σε μια δύσκολη συγκυρία προσελκύουν καταθέσεις και προμήθειες, χωρίς μεγάλο κόστος διαφήμισης και υψηλά επιτόκια προσέλκυσης.
Επαγγελματίες Καταστροφολόγοι: Πρόκειται για διάφορες ομάδες γραφικών κυρίως που ανακινούν σενάρια συνομωσιολογικά και βλέπουν την έξαρση της δημοσιότητας για το θέμα σαν ευκαιρία να «πουλήσουν» διάφορες θεωρίες. Στην ίδια κατηγορία ανήκουν και σεχταριστικές ακραίες πολιτικές ομάδες της άκρας δεξιάς και αριστεράς κυρίως.
Οι πρώτοι βρίσκουν τη κρίση του ευρώ σαν ευκαιρία να εκφράσουν τις φοβίες και αντιρρήσεις τους για τις πολυπολιτισμικές βάσεις που βάζει το κοινό νόμισμα για το μέλλον. Οι δεύτεροι, γιατί προσδοκούν ότι μια κατάρρευση θα κάνει την εργατική τάξη που αδιαφορεί για τις σοφιστείες τους να συνειδητοποιηθεί ταξικά και να τις υιοθετήσει.
Η κυβέρνηση: Ενώ με δηλώσεις προσπαθεί να καθησυχάσει ότι δεν υπάρχει κίνδυνος, με τις αντιφατικές πράξεις, τις παλινωδίες και το ασαφές στίγμα που εκφράζει φαλκιδεύει την προσπάθεια που έχει αποδεχτεί με τη ψήφιση του μνημονίου.
Κοινή γνώμη: Σύμφωνα με έρευνα της Ένωσης Ελληνικών Τραπεζών, το 80% των Ελλήνων δεν θέλει να ακούσει για απώλεια του ευρώ. Αυτό μάλλον έχει σαν συνέπεια την διόγκωση μιας «σαδομαζοχιστικής» πλευράς που αρέσκεται να ακούει για σενάρια καταστροφής. Η τάση αυτή προκαλεί τον τύπο και έτσι δημιουργείται μια αμφίδρομη πολλαπλασιαστική σχέση.
Η παρουσία και επιστασία της τρόικας στην εφαρμογή ενός προγράμματος δημοσιονομικής εξυγίανσης αποτελεί μια θετική συνεισφορά, αν αναλογιστεί κάποιος τις αγκυλώσεις του πολιτικού μας συστήματος και την αδυναμία του να λέει όχι στην πελατειακή βάση.
Η πελατειακή βάση έχει κάθε λόγο να δαιμονοποιεί την παρουσία της τρόικας και ειδικά του ΔΝΤ που έχει και αρκετές αποτυχίες στην πλάτη του.
Το ζητούμενο είναι η επίτευξη οικονομικής ανάπτυξης με την δημιουργία του κατάλληλου επιχειρηματικού κλίματος που θα προσελκύσει νέες επενδύσεις. Εκεί χωλαίνουμε προς το παρόν...
Η ανάθεση των κρίσιμων υπουργείων όπως το Οικονομίας, Περιβάλλοντος και Ενέργειας και Αγροτικής Πολιτικής σε πρόσωπα με παλαιοσοσιαλιστικές αγκυλώσεις και εχθρικές προς το επιχειρείν νοοτροπίες, μοιάζουν με την ανάθεση της δημοσίων αρχών προστασίας των ατομικών ελευθεριών, προσωπικών δεδομένων και ελευθερίας του λόγου στους συνταγματάρχες Παπαδόπουλο, Πατακό και τον ταξίαρχο Ιωαννίδη, αντίστοιχα.
ΚΩΣΤΑΣ ΣΤΟΥΠΑΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου