Έλα,
και έχω μαζέψει όνειρα ανεκπλήρωτα, λαχτάρες ματωμένες, ό,τι πόνεσε και πόνεσα , λάθη και στραβοπατήματα καρδιάς, σε τούτο το ποτηράκι…
Έλα και συ δίπλα μου.
Έλα, μ ένα καθάριο ποτήρι κατανόησης, στοργής και τρυφερότητας να συγχωρεθούμε σ΄ ένα τραπέζι. Έλα πιο κοντά στη ψυχή μου, να γνωρίσουμε μια γνώση που γεννιέται μόνο στο μαζί.
Να μεθύσουν οι καρδιές μας σε μια αλλιώτικη μέθη, νηφάλια. Θα ξεχειλίσει από τα μάτια μας μια ανεξήγητη γλύκα που μόνο σε κατάματα βλέμματα στοργής που φτάνουν τα κατάβαθα ανασαίνει.
Κι όλα μες το φως της Αγάπης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου