Ο υπέροχος κόσμος του ντιζάιν ξαναχτυπά χωρίς φιοριτούρες. Επιδεικνύει την ανάλογη οικολογική ευσυνειδησία, αξιοποιεί την τεχνολογία και φέρνει το σεμνό χαρτόνι στα φώτα της δημοσιότητας.
Ο παραμυθάς Κρις βαν Αλσμπουργκ είχε πει κάποτε ότι «η δυνατότητα να δημιουργείς έναν μικρό κόσμο ανάμεσα σε δύο χαρτονένια κομμάτια, ενόσω ο πραγματικός χρόνος συνεχίζει να κυλά, είναι κάτι απίστευτα συναρπαστικό». Περιεκτική πρόταση που προσδίδει στο χαρτόνι ποιητική υπόσταση και σημαντικότητα. Πόσες φορές όμως έχετε περάσει δίπλα από στοιβαγμένες κούτες, τις κοιτάξατε σχεδόν υποτιμητικά και τις προσπεράσατε; Πολλές. Αυτή είναι η άλλη πλευρά του νομίσματος. Και κάπου εκεί ανάμεσα έρχεται το πάντα ανατρεπτικό ντιζάιν να βάλει τα πράγματα στη θέση τους.
Το χαρτόνι στις μέρες μας γνωρίζει δόξες χάρη σε δύο παραμέτρους: οικολογική ευσυνειδησία και τεχνολογική εξέλιξη. Πλήρως ανακυκλώσιμο υλικό, που ζει και ξαναζεί μέσα από διαφορετικές μορφές. Είναι αυτό που πολλοί σχεδιαστές χαρακτηρίζουν «δημιουργία από το καλάθι των αχρήστων». Παράλληλα, η τεχνολογία στον τομέα της γραφιστικής προσφέρει απλόχερα δεκάδες τρόπους κοπής και επεξεργασίας. Η μεγάλη αναγνώριση του χαρτονιού έχει ταυτιστεί με την εμφάνιση της χαρτονένιας κούτας, στα τέλη του 1890, όταν ο σκωτσέζος τυπογράφος Robert Gair ανακάλυψε τυχαία τον τρόπο να χαράσσει σε συγκεκριμένα σημεία το χαρτόνι, ώστε να μπορεί αυτό αργότερα να διπλωθεί. Πού να ήξερε τότε ότι χρόνια μετά η εφεύρεσή του θα πρωταγωνιστούσε ακόμη και σε καλλιτεχνικές συνθέσεις. Σίγουρα θα ενθουσιαζόταν με το γαλλικό αρχιτεκτονικό γραφείο O-S και την εγκατάσταση (2008) στο ξενοδοχείο Saint-Come του Παρισιού, στο πλαίσιο του Φεστιβάλ ArchitecturesVives, αλλά και με τη δημιουργία του αμερικανού αρχιτέκτονα FrankGehry, ο οποίος στις αρχές της δεκαετίας του 1980 σχεδίασε τη χάρτινη πολυθρόνα Beaver για τη συλλογή επίπλων Experimental Edges.
Εξίσου ενδιαφέρουσα βέβαια θα έβρισκε και την ιδέα του ιάπωνα αρχιτέκτονα ShigeruBan, να δημιουργήσει το δωμάτιο του τσαγιού. Αλλά ας μην πάμε τόσο μακριά. Η αρχιτέκτων Ελίνα Δρόσου δημιούργησε το ξεχωριστό project Papercut από 1.500 φύλλα χαρτιού συσκευασίας, για να επενδύσει εσωτερικά το κατάστημα Yeshop του σχεδιαστή μόδας Γιώργου Ελευθεριάδη στην περιοχή του Ψυρρή. Και οι προκλήσεις συνεχίζονται. Ο ολλανδός ντιζάινερ Joostvan Bleiswijk στο Αμστερνταμ και ο γάλλος αρχιτέκτονας Paul Coudamy στο Παρίσι υπέκυψαν στην αβάστακτη ελαφρότητα του χαρτονιού δουλεύοντας τα εσωτερικά διαφημιστικών εταιρειών αποκλειστικά με χαρτόνι. Και επειδή η μόδα δεν θα μπορούσε να μείνει ασυγκίνητη, η βελγίδα σχεδιάστρια AlexandraVerschueren αναδεικνύει στην τελευταία κολεξιόν της τις δυνατότητες του υλικού μεταμορφώνοντάς το από φορέματα μέχρι πόντσο.
Τελικά το χαρτόνι έχει έναν μοναδικά ανάλαφρο τρόπο να μας εκπλήσσει χωρίς να χάνει τη… φυσική του ομορφιά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου