Σε μέγιστο ιατρικό και κοινωνικό πρόβλημα της χώρας εξελίσσονται οι ρευματικές παθήσεις. Με 2,5 εκατ Έλληνες να πάσχουν από ρευματοπάθειες και τις ρευματικές παθήσεις να ευθύνονται για τις μισές αναπηρικές συντάξεις, το 40% των χρόνιων προβλημάτων υγείας, το 30% των απουσιών από την εργασία και το 20% της χρήσης υπηρεσιών υγείας, οι επιπτώσεις είναι βαρύτατες για τη δημόσια υγεία αλλά και τον δημόσιο κορβανά.
Τα φάρμακα νέας γενιάς συμβάλουν σημαντικά στην αποτελεσματική αντιμετώπισή τους, ωστόσο η καθυστερημένη διάγνωση επιφέρει μη αναστρέψιμες βλάβες στο μυοσκελετικό σύστημα των ασθενών αλλά και μεγάλες δαπάνες στο σύστημα περίθαλψης αφού προκαλούν κινητικά προβλήματα και αναπηρίες.
Ειδικότερα, πανελλήνια επιδημιολογική έρευνα για τις ρευματικές παθήσεις που διεξήχθη από το Ελληνικό Ίδρυμα Ρευματολογικών Ερευνών και παρουσιάστηκε την Τρίτη από τον πρόεδρο του Ιδρύματος καθηγητή Πανεπιστημίου Αθηνών κ. Αλέξανδρο Ανδριανάκο, έδειξε ότι:
•2.500.000 Έλληνες πάσχουν από κάποια ρευματική πάθηση.
•σε σύγκριση με όλες τις άλλες ομάδες παθήσεων, οι ρευματικές παθήσεις ευθύνονται για το:
- 40% των χρόνιων προβλημάτων υγείας
- 50% της μακροχρόνιας λειτουργικής ανικανότητας (αναπηρικές συντάξεις
κ.λπ.)
- 30% των απουσιών από την εργασία και
- 20% της χρήσης υπηρεσιών υγείας (ιατρικές επισκέψεις, χρήση
φαρμάκων), τόσο στο σύνολο του γενικού πληθυσμού, όσο και στον
εργαζόμενο πληθυσμό της χώρας, δηλαδή στα άτομα ηλικίας 19-65 ετών.
Ποιες είναι οι ρευματικές παθήσεις
Πρόκειται για παθήσεις του μυοσκελετικού συστήματος, δηλ. αρθρώσεων, τενόντων, μυών, οστών και σπονδυλικής στήλης. Αρκετές ρευματικές παθήσεις, όπως π.χ. οι αυτοάνοσες, προσβάλλουν και άλλα όργανα, όπως την καρδιά, τους νεφρούς, τα μάτια, τους πνεύμονες, τα αγγεία, τα νεύρα κ.ά.
Κύρια συμπτώματά τους είναι:
•Ο πόνος σε μία ή περισσότερες αρθρώσεις ή/και σε τένοντες ή μυς ή στη μέση ή στον αυχένα.
•Η δυσκαμψία των αρθρώσεων, δηλ. η δυσκολία στις κινήσεις μετά από ανάπαυση
•Η διόγκωση ή η ευαισθησία στην πίεση μιας ή περισσότερων αρθρώσεων
Οι ρευματικές παθήσεις είναι πολλές, περίπου 200, και κατατάσσονται σε 6 ομάδες:
α) Φλεγμονώδεις (ρευματοειδής αρθρίτιδα, αγκυλωτική σπονδυλαρθρίτιδα, αγγειίτιδες κ.λπ.) που είναι και οι σοβαρότερες, β) Οστεοαρθρίτιδες, γ) Οσφυαλγία – ισχιαλγία, δ) Αυχεναλγία – αυχενικό σύνδρομο, ε) Παθήσεις εξωαρθρικού ρευματισμού (περιαρθρίτιδες, τενοντίτιδες κ.λπ.) και στ) Διάφορες ρευματικές παθήσεις (Οστεοπόρωση κ.λπ.).
Μέγιστο πρόβλημα η καθυστερημένη διάγνωση
Λόγω άγνοιας για τις ρευματικές παθήσεις, μεγάλο ποσοστό ασθενών δεν απευθύνεται έγκαιρα ή δεν απευθύνεται καθόλου στους ειδικούς γιατρούς, δηλ. στους ρευματολόγους, γεγονός που είναι καθοριστικής σημασίας για την ορθή διάγνωση, τη σωστή θεραπευτική παρέμβαση και την τελική έκβαση αυτών των παθήσεων.
Για παράδειγμα, όπως ανέφερε ο καθηγητής, όταν εμφανιστεί η νόσος, μόνο 20% των ασθενών με ρευματοειδή αρθρίτιδα και 13% των ασθενών με αγκυλωτική σπονδυλαρθρίτιδα ή ψωριασική αρθρίτιδα απευθύνονται σε ρευματολόγους, ενώ 10% των ασθενών με την πρώτη πάθηση και 40% εκείνων με τις δεύτερες παθήσεις ουδέποτε επισκέπτονται ρευματολόγους, με αποτέλεσμα τη μη εφαρμογή κατάλληλης θεραπείας και την πρόκληση μη αναστρέψιμων βλαβών στις αρθρώσεις και σοβαρών λειτουργικών διαταραχών ή αναπηρίας.
Το Ελληνικό Ίδρυμα Ρευματολογικών Ερευνών έχει προγραμματίσει μια σειρά εκδηλώσεων σε όλες τις μεγάλες πόλεις της χώρας προκειμένου να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα της καθυστερημένης διάγνωσης. Η πρώτη τέτοια εκδήλωση για το κοινό του Λεκανοπεδίου Αττικής θα πραγματοποιηθεί σε συνεργασία με τον Δήμο της Νέας Σμύρνης, την Κυριακή 13 Ιουνίου 2010, ώρα 19:00, στην Ν. Σμύρνη, στην αίθουσα Εστίας της Ν. Σμύρνης (Κων. Παλαιολόγου 1).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου