α΄
Καμιά φορά ξυπνά ξαφνικά η συνείδηση,
καμιά φορά πετιέται ξαφνικά απάνω.
(-Πώς με πήρε έτσι ο ύπνος;)
β΄
Δεν έχει πάντα μέτρο η απόσταση,
δεν δέχεται πάντα επίθετα,
Δεν υπάρχει σ΄όλα μικρή και μεγάλη απόσταση.
στ΄
Τι τρέλες που ΄κανα άμυαλες
στης νιότης τον καιρό τον πλάνο
και να με τώρα να ποθώ
τα χρόνια εκείνα μου να γύριζαν
για να τις ξανακάνω.
ΖΩΗ
Δεν τη νοιάζει αν μας δυσαρεστεί.
Ξέρει πως δεν θα ξανασυναντηθούμε.
Καμιά φορά ξυπνά ξαφνικά η συνείδηση,
καμιά φορά πετιέται ξαφνικά απάνω.
(-Πώς με πήρε έτσι ο ύπνος;)
β΄
Δεν έχει πάντα μέτρο η απόσταση,
δεν δέχεται πάντα επίθετα,
Δεν υπάρχει σ΄όλα μικρή και μεγάλη απόσταση.
στ΄
Τι τρέλες που ΄κανα άμυαλες
στης νιότης τον καιρό τον πλάνο
και να με τώρα να ποθώ
τα χρόνια εκείνα μου να γύριζαν
για να τις ξανακάνω.
ΖΩΗ
Δεν τη νοιάζει αν μας δυσαρεστεί.
Ξέρει πως δεν θα ξανασυναντηθούμε.
Κώστας Μόντης
(1914-2004)
(1914-2004)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου