ΤΑ «ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΑ ΤΩΝ ΣΟΦΩΝ ΤΗΣ ΣΙΩΝ» ΚΑΙ ΟΙ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΕΣ ΝΑ ΘΕΩΡΗΘΟΥΝ ΠΛΑΣΤΑ

«Ένα από τα «επιχειρήματα» των πολεμίων της γνησιότητος των «Πρωτοκόλλων» είναι η αναφορά σε κάποιον συγγραφέα Maurice Joly, που φέρεται ότι έζησε στην Γαλλία την εποχή του Αυτοκράτορος Ναπολέοντος Γ’ (1852-1870) και ο οποίος φέρεται ότι έγραψε τότε, δηλαδή αρκετά χρόνια προ του Σιωνιστικού Συνεδρίου της Βασιλείας το 1897, ένα βιβλίο κατά της δεσποτείας του Ναπολέοντος Γ’ με τον τίτλο «οι διάλογοι της Γενεύης» ή «οι διάλογοι του Μοντεσκιέ και του Μακιαβέλλι στην Κόλαση», που συγκρινόμενο με το κείμενο των γνωστών «Πρωτοκόλλων» από το Συνέδριο της Βασιλείας αποδεικνύεται σχεδόν αυτολεξεί ως το πρωτότυπο βάσει του οποίου συνετάγησαν τα «Πρωτόκολλα» και επομένως συμπεραίνεται ότι αυτά είναι πλαστά!

Επ’ αυτών όλων παρατηρούνται ευλόγως τα εξής: α) Ουδείς μορφωμένος γνωρίζει ποίος ήτο και αν υπήρξε πράγματι ο φερόμενος ως νομικός-σατυρικός συγγραφεύς Γάλλος Maurice Joly διότι ουδέν έγκυρο εγκυκλοπαιδικό λεξικό τον αναφέρει (π.χ. στο Πάπυρος – Λαρούς – Μπριτάνικα ουδαμού αναφέρεται ούτος).

β) Σε ουδεμία βιβλιογραφία αναφέρεται το ως άνω βιβλίο του, το οποίο ουδείς έχει δει ποτέ. γ) Ουδείς εκδότης φέρεται ως συνδεόμενος με την έκδοση ή τις εκδόσεις αυτού, ούτε αντίτυπο αυτού σώζεται από την εποχή του Ναπολέοντος Γ’ (1852-1870) καθ’ ου υποτίθεται ότι στρέφεται το βιβλίο αυτό.”

«Πρόκειται για πλαστογράφημα» διαλαλεί διαρκώς η Frankfurter Zeitung (εφημερίς Ιουδαϊκών συμφερόντων) αναστενάζοντας, γεγονός που αποτελεί την καλύτερη απόδειξη της γνησιότητάς τους. ΑΔΟΛΦΟΣ ΧΙΤΛΕΡ, Mein Kampf «-Είναι συμβατά με αυτά που συμβαίνουν και με αυτά που συνέβησαν παγκοσμίως». ΧΕΝΡΥ ΦΟΡΝΤ Αμερικανός βιομήχανος. Συνέντευξη 17/2/1921

Οι ως άνω ρήσεις των δύο Μεγάλων Ιστορικών Προσωπικοτήτων, δεν κάνουν τίποτα άλλο παρά να ερμηνεύουν τα πράγματα με τα συμπεράσματα της κοινής λογικής και πείρας σε ατομικό και συλλογικό επίπεδο που συντρίβουν τις αέναες αγωνιώδεις προσπάθειες του Διεθνούς Ιουδαϊσμού να πείσουν τους αφελείς ότι τα «Πρωτόκολλα» είναι δήθεν πλαστά. Προς τούτο επιστρατεύονται συγγραφείς, δημοσιογράφοι, πανεπιστημιακοί, πολιτικοί και λοιποί «διανοούμενοι», οι οποίοι αναμασούν τα ίδια «επιχειρήματα» κόντρα στην κοινή λογική και πείρα, ενώ θεμελιώδες έρεισμα των τελευταίων αποτελεί η παρατήρησις ότι τα κείμενα αυτά, που δήθεν είναι «πλαστά», είναι συμβατά και επαληθεύονται με αυτά που συνέβησαν και αυτά που συμβαίνουν παγκοσμίως, τρανή απόδειξις ότι η κακοποιός βούλησις που τα συνέταξε ζει και βασιλεύει μέχρι σήμερα από τότε, από την εποχή του… Ναπολέοντος Γ’ και της «Οχράνα»!

Ενδεικτικά παραδείγματα της γνησιότητος των ιουδαϊκών αυτών κειμένων-σχεδίων είναι:

1) Το εβραϊκό πολιτικό πραξικόπημα στην Βουλή των ΗΠΑ το Δεκέμβριο του 1913 όταν η εβραϊκή Τράπεζα FED, απέκτησε το δικαίωμα να τυπώνει, να ελέγχει (να προσδιορίζει τα επιτόκια) και να δανείζει το δολλάριο, αντικαθιστώντας προς τούτο μία Αμερικανική Εθνική Τράπεζα, όπως ώριζε ρητά το Σύνταγμα των ΗΠΑ. Τα οικονομικά Κράχ του 1929 και 2008 οφείλονται εν πολλοίς στο γεγονός αυτό του 1913. Ο Εβραίος Ρότσιλντ τον 18ο αιώνα το είπε καθαρά: «Δεν με ενδιαφέρει ποιος κυβερνά μία χώρα. Απλώς δός μου το δικαίωμα να τυπώνω, να ελέγχω και να δανείζω το νόμισμα». Αυτό επετεύχθη στις ΗΠΑ το 1913. Αφού έγινε αυτό, ο Α’ Παγκόσμιος Πόλεμος ήταν στο σχέδιο! (Όπως βεβαίως και ο Β’ Παγκόσμιος πόλεμος).

2) Οι πάντοτε εβραϊκής καταγωγής επικεφαλής της FED, του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, της Διεθνούς Τραπέζης και άλλων μεγάλων τραπεζών παγκοσμίως, ως και η μεγίστη συμμετοχή τέτοιων προσώπων σε πανίσχυρα Trust και Οργανισμούς όπως η Λέσχη Μπίλντερμπεργκ, η Τριμερής , η Ένωσις Διεθνούς Εμπορίου κλπ., που αναντίλεκτα ρυθμίζουν τα παγκόσμια πράγματα. Αυτοί άλλωστε οι άνθρωποι είναι και οι υπαίτιοι, όπως το 1929, της παγκοσμίου οικονομικής κρίσεως που βιώνουμε όλοι σήμερα από τον Οκτώβριο του 2008, όταν εξ εβραϊκής απληστίας έγιναν σφάλματα στην διαχείριση του παγκοσμίου πλούτου εις βάρος βέβαια των λαϊκών στρωμάτων που κυρίως πληρώνουν το κόστος.

3) Οι εκστρατείες των ΗΠΑ και των δορυφόρων τους στον Κόλπο, στο Ιράκ, στο Αφγανιστάν και η επιβουλή κατά του Ιράν με κύριο στόχο τη συντριβή των εχθρών του Ισραήλ και την διάσωση και επιβίωσή του εξόδοις των φορολογουμένων των χωρών τους.

Οι εκστρατείες αυτές χάριν του Ισραήλ είναι σημαντικός παράγων της παγκοσμίου οικονομικής κρίσεως που ξεκίνησε (μη το ξεχνάμε) από τις ΗΠΑ, το φέουδο του Διεθνούς Ιουδαϊσμού το 2008, αφού «γονάτισε» την οικονομία αυτών και ακολούθως άλλων χωρών εξ επηρεασμού. Ποιος ξεχνά το ψεύδος του Μπους και του Μπλέρ ως πρόσχημα δια την εκστρατεία κατά του Ιράκ το 2003 δια τα δήθεν όπλα μεγάλης ισχύος, που διέθετε ο Σαντάμ από τα οποία ουδέν ανευρέθη. Τα πάντα για το Ισραήλ και τα συμφέροντα του που «γονάτισαν» τον αμερικανό φορολογούμενο και γιγάντωσαν το έλλειμμα στον προϋπολογισμό.

Ο ακρογωνιαίος λίθος των «επιχειρημάτων» των πολεμίων της γνησιότητος των «Πρωτοκόλλων» είναι δύο αναφορές:

1) Η πρώτη αφορά κάποιον συγγραφέα Maurice Joly, που φέρεται ότι έζησε στην Γαλλία την εποχή του Αυτοκράτορος Ναπολέοντος Γ’ (1852-1870), ο οποίος φέρεται ότι έγραψε τότε, δηλαδή αρκετά χρόνια προ του Σιωνιστικού Συνεδρίου της Βασιλείας το 1897, ένα βιβλίο κατά της δεσποτείας του Ναπολέοντος Γ’ με τον τίτλο «οι διάλογοι της Γενεύης» ή «οι διάλογοι του Μοντεσκιέ και του Μακιαβέλλι στην Κόλαση», που συγκρινόμενο με το κείμενο των γνωστών «Πρωτοκόλλων» από το Συνέδριο της Βασιλείας αποδεικνύεται σχεδόν αυτολεξεί ως το πρωτότυπο βάσει του οποίου συνετάγησαν τα «Πρωτόκολλα» και επομένως συμπεραίνεται ότι αυτά είναι πλαστά!

Επ’ αυτών όλων παρατηρούνται ευλόγως τα εξής:

α) Ουδείς μορφωμένος γνωρίζει ποίος ήτο και αν υπήρξε πράγματι ο φερόμενος ως νομικός-σατυρικός συγγραφεύς Γάλλος Maurice Joly διότι ουδέν έγκυρο εγκυκλοπαιδικό λεξικό τον αναφέρει (π.χ. στο Πάπυρος – Λαρούς – Μπριτάνικα ουδαμού αναφέρεται ούτος).

β) Σε ουδεμία βιβλιογραφία αναφέρεται το ως άνω βιβλίο του, το οποίο ουδείς έχει δει ποτέ.

γ) Ουδείς εκδότης φέρεται ως συνδεόμενος με την έκδοση ή τις εκδόσεις αυτού, ούτε αντίτυπο αυτού σώζεται από την εποχή του Ναπολέοντος Γ’ (1852-1870) καθ’ ου υποτίθεται ότι στρέφεται το βιβλίο αυτό.

Θα πρέπει δημοσίως να προσκληθούν οι Εβραίοι, και οι υποστηρικτές τους να προσκομίσουν όλες τις σχετικές αποδείξεις ως άνω. Το βιβλίο αυτό, το πρώτον εις την Ιστορία ανεφέρθη υπό του δημοσιογράφου P. Graves σε σειρά άρθρων του στους Times του Λονδίνου τον Αύγουστο του 1921, επιχειρούντος αντίκρουσιν της γνησιότητος των ήδη εκδοθέντων και στην Αγγλία «Πρωτοκόλλων» από το πρωτότυπο βιβλίο εις την ρωσικήν του S. Nilus του 1905, μεταφρασθέντων και στην αγγλικήν, όπως προηγουμένως και σε άλλες γλώσσες άλλων χωρών από το 1919.

Είναι λίαν ύποπτον και συνηγορεί τα μέγιστα υπέρ της γνησιότητος των «Πρωτοκόλλων» ότι τα δύο γεγονότα, αφ’ ενός η έκδοσις εις την αγγλικήν και αφ’ ετέρου η έναρξις της επικλήσεως του βιβλίου του Maurice Joly, έγιναν το 1921 στην Αγγλία, την χώρα όπου τότε είχεν ο Διεθνής Ιουδαϊσμός-Σιωνισμός επιλέξει ως παγκόσμια έδρα του, την οποίαν όμως μετά την νίκη του το 1945 στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο μετέφερε στην νέα παγκόσμια οικονομική δύναμη τις ΗΠΑ. Γι’ αυτό και το 1921 οι Σιωνισταί στην Αγγλία ανησύχησαν πολύ. Απόδειξις τούτων επί πλέον, είναι το γεγονός ότι άπαντα τα πρώτα αντίτυπα των «Πρωτοκόλλων» στην αγγλική μετάφραση εξηφανίσθησαν αστραπιαίως από τα βιβλιοπωλεία μέχρις εξαντλήσεως του stock αγορασθέντα υπό των Εβραίων.

Ο Graves ισχυρίσθη ότι το παλαιό αυτό βιβλίο του M. Joly του 1852-1870 του παρέδωσε ένας Ρώσος αριστοκράτης, που τον ονομάζει… κύριο Χ(!), αποφεύγοντας το όνομά του δια να μη αναζητηθεί και ερευνηθή η αλήθεια.

Στο βιβλίο αυτό (που φέρεται να έγραψε ο Maurice Joly το 1852-1870), ενώ τούτο φέρεται ότι είναι σάτιρα κατά του δεσποτισμού του Ναπολέοντος Γ’, εκφαίνεται ένας άλλος δεσποτισμός μίας άλλης κρυφής δυνάμεως και κακοποιού βουλήσεως, δηλονότι του Διεθνούς Ιουδαϊσμού- Σιωνισμού.

Με άλλα λόγια, ο δεσποτισμός του βιβλίου δεν αποδίδεται σε άλλον (υποτίθεται στον Ναπολέοντα Γ’), αλλά εκπέμπεται από κάποιον άλλον, υποκρυπτόμενον όπισθεν του συγγραφέως Μ. Joly.

Σε τελευταία ανάλυσι εάν το βιβλίο αυτό υπάρχει σε πρωτότυπο του 1852-1870 (οι Times του Λονδίνου υποτίθεται ότι πρέπει να έχουν αυτό που είχε, υποτίθεται, ο αρθρογράφος τους P. Graves το 1921. Ας το δείξουν), και ο Maurice Joly ήταν υπαρκτό πρόσωπο (το μικρό όνομα Maurice είναι συνηθέστατο σε εβραίους της διασποράς, ιδίως στην Γαλλία, Ελβετία), η ομοιότης του βιβλίου αυτού προς το κείμενο των γνωστών «Πρωτοκόλλων» από το Σιωνιστικό Συνέδριο της Βασιλείας του 1897 ουδόλως αποδεικνύει, τα τελευταία ως πλαστά, εφ’ όσον οι αρχές πάνω στις οποίες εστηρίχθησαν αμφότερα τα κείμενα είναι διαχρονικές και αναλλοίωτες αξίες του Διεθνούς Ιουδαϊσμού, είτε το 1852, είτε το 1897. Με άλλα λόγια: γιατί ένας εβραίος σιωνιστής το 1852-1870 να μη πιστεύει και να μη λέει τα ίδια και απαράλλακτα με το 1897 στο Συνέδριο της Βασιλείας; Και δη όταν στρέφεται κατά οιουδήποτε «δεσποτισμού»; Τα «Πρωτόκολλα» αυτά συνετάγησαν στο Συνέδριο αυτό του Σιωνισμού σε δύο γλώσσες, την γερμανική και γαλλική (στην Ελβετία ομιλούνται και οι δύο), εκ των οποίων το γαλλικό κείμενο εκλάπη από ερωμένη συνέδρου σιωνιστού και εκυκλοφόρησε. Ως γνωστόν επί της ερωτικής κλίνης και εκ της ερωτικής σχέσεως έχουν διαρρεύσει πολλά μυστικά που αφορούν συνωμοσίες, σχέδια και σκοπούς όταν μία ερωμένη έχει λόγους να θέλει να εκδικηθεί τον ακριτόμυθο εραστήν-συνωμότην. Στην Ιστορία υπάρχουν πάμπολλα παραδείγματα.

2) Η δευτέρα ιουδαϊκή αναφορά προς απόδειξιν της πλαστότητος των «Πρωτοκόλλων» είναι ότι δήθεν αυτά εχαλκεύθησαν, από την μυστική αστυνομία του Τσάρου «Οχράνα» δια να ενοχοποιηθούν και συντριβούν οι «αθώοι» εβραίοι, οι οποίοι εθεωρήθησαν «αδίκως» ως εχθρός του Τσαρικού καθεστώτος.

Και τούτο διότι δήθεν ο S. Nilus, που πρώτος εξέδωσε τα «Πρωτόκολλα» στην Ρωσική το 1905, φέρεται ότι τα παρέλαβε, ως «χαλκευμένο κείμενο», από κάποιον P. Rachkovsky στέλεχος της «Οχράνα».

Η κοινή λογική και πείρα όμως υπαγορεύουν ότι αυτά δεν αποδεικνύουν την πλαστότητα των «Πρωτοκόλλων». Πρώτον και κύριον διότι η «Οχράνα» εξέλιπεν το 1917 μαζί με τον τελευταίο Τσάρο, ενώ τα κείμενα των «Πρωτοκόλλων», δήθεν χαλκευμένων το 1905, είναι συμβατά και επαληθεύονται μέχρι σήμερον με όσα συνέβησαν και συμβαίνουν, άρα η κακοποιός βούλησις που τα συνέταξε, είτε το 1852-1870 είτε το 1897, είτε το 1905, ζει και βασιλεύει μέχρι σήμερα που η «Οχράνα» έχει λείψει.

Δεύτερον η εβραϊκή συνωμοσία κατά του Τσαρικού καθεστώτος απεδείχθη ότι δεν ήταν μύθος, και προσπάθεια της «Οχράνα» προς ενοχοποίησιν των «αθώων περιστερών» εβραίων, αφού η συντριπτική πλειοψηφία των μπολσεβίκων που ανέτρεψαν τον Τσάρο και εγκαθίδρυσαν Νέο Καθεστώς απεδείχθη τρανώς ότι ήσαν εβραίοι, που ήθελαν να καταστρέψουν ένα μεγάλο Χριστιανικό κράτος, όπως την Ρωσία και να αντικαταστήσουν την δεσποτεία του Τσάρου με την δεσποτεία του κομμουνιστικού κόμματος, όπως και πράγματι συνέβη. Το σχέδιο υπάρχει στα «Πρωτόκολλα».

Το ίδιο επιχείρημα ισχύει και για το κείμενο του Maurice Joly: ο Διεθνής Ιουδαϊσμός-Σιωνισμός ήθελε το 1852-1870 να ανατρέψει τον Ναπολέοντα Γ’ που ήταν εχθρός των εβραίων (όπως και ο θείος του, Ναπολέων ο Α’) και να αντικαταστήσει την δεσποτεία του Γάλλου Αυτοκράτορος με την δεσποτεία της εβραιοδημοκρατίας, όπως και συνέβη το 1870 όταν ο Ναπολέων Γ’ ηττήθη στο Σεντάν, ανετράπη και αντεκατεστάθη προσωρινά το 1871 από την περίφημη Κομμούνα των Παρισίων η οποία ακολούθως ανετράπη από τους περί τον Θιέρσον Γάλλους Αστούς χωρίς ουδέν πρόβλημα δια τον Διεθνή Ιουδαϊσμό αφού και αυτοί ήσαν υποχείριά του. Με αποτέλεσμα η Γαλλία να οδηγηθή με τις ευλογίες του Διεθνούς Ιουδαϊσμού το 1914 στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο (αντίστοιχο σχέδιο υπάρχει στα «Πρωτόκολλα») από τον οποίον πάλιν εθησαύρισαν οι Εβραίοι Διεθνείς Τραπεζίτες και καπιταλισταί πολεμοκάπηλοι (όπως ακριβώς και από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο) δια της αλάνθαστης συνταγής του «διαίρει και βασίλευε» όπως ακριβώς αναγράφεται ως σχέδιο και στα «Πρωτόκολλα» του 1897, που δήθεν είναι «πλαστά» διότι «αντέγραψαν» τον Maurice Joly το 1852-1870 ή… εχαλκεύθησαν υπό της «Οχράνα» το 1905!

Δυστυχώς, πολλοί αφελείς πιστεύουν όσα ισχυρίζεται ο Διεθνής Σιωνισμός και τα φερέφωνά του, όντας βεβαίως άξιοι της τύχης τους. Δια τα όργανα του Διεθνούς Σιωνισμού ισχύει το «άξιος ο μισθός τους» κατ’ αντιδιαστολήν διότι η «τύχη» τους είναι πολύ καλή. Έχουν τα καλλίτερα «πόστα». Ιδίως οι δημοσιογράφοι. Το ότι η αφέλεια των πρώτων είναι δεδομένη επιβεβαιούται από το γεγονός ότι αυτοί πιστεύουν επίσης ότι ο Αρχισιωνιστής ανθέλλην εβραίος Χένρυ Κίσινγκερ δεν είπε όσα του αποδίδουν εις βάρος του Ελληνισμού, διότι, λέγουν αυτός… τα διέψευσε δημόσια(!), παραβλέποντες το πασίδηλο γεγονός ότι αυτά είναι συμβατά με όσα πράγματι συμβαίνουν, ήτοι συνεχείς επιθέσεις κατά του Ελληνισμού προς αποκοπήν από τις ρίζες του: την Ιστορία, των Γλώσσα, τις Πολιτιστικές Παραδόσεις, την Εθνική Καθαρότητα και ομοιογένεια, την Θρησκεία, τις Αξίες του. Τις επιθέσεις αυτές στηρίζουν οι δεύτεροι, τα όργανα εν Ελλάδι του Διεθνούς Σιωνισμού της Λέσχης Μπίλντερμπεργκ και ιδίως του ανθέλληνος εβραίου Τζωρτζ Σόρος: δημοσιογράφοι κυρίως, ιστορικοί, συγγραφείς, πανεπιστημιακοί, επιστήμονες, πολιτικοί, ευρωβουλευτές, από τους οποίους δυστυχώς είναι γεμάτη η Πατρίδα μας, διότι σε αυτόν τον τόπο γεννήθηκαν Λεωνίδες, αλλά γεννήθηκαν και Εφιάλτες.

Αυτοί όλοι προσπαθούν να πραγματοποιήσουν στην Ελλάδα όλες τις Νεοεποχίτικες ιουδαϊκές αρχές της παγκοσμιοποιήσεως, της απεθνικοποιήσεως και της πολυπολιτισμικότητος, όπως ακριβώς περιγράφεται και στα γνωστά «Πρωτόκολλα», τα οποία ούτω επιβεβαιούνται ως γνήσια άλλη μια φορά, συν το γεγονός ότι έχουν επιβεβαιωθεί επίσης, το 1989 όταν ο Διεθνής Ιουδαϊσμός απεφάσισε, χάριν πλέον της παγκοσμιοποιήσεως, να τερματίση ως άχρηστό πλέον το πείραμά του, του 1917, του μαρξιστικού μοντέλου που μοντάρισε τότε ως αντίπαλο δέος του Δυτικού καπιταλισμού εις εφαρμογήν της «συνταγής» των «Πρωτοκόλλων» του «διαίρει και βασίλευε», χρήσιμον μέχρι το 1989.

Α. Σ.