Κρυσταλλωμένε Άθωνα! το ύψος σου θαυμάζω,
και βλέπων σε την δεξιάν του πλάστου σου δοξάζω.
Το φως λαμβάνει τ' ουρανού, η κορυφή σου πρώτη,
και εις του Άδου φθάνουσιν οι πόδες σου τα σκότη.
Διάδημ' αδαμάντινον το μέτωπόν σου στέφει,
τα δάση έχεις ζώνην σου και κόμην σου τα νέφη.
Καθώς ο πρώτος άνθρωπος της κτίσεως αρχαίος,
συ πρώτος έλαβες ζωήν και θέλεις τελευταίος
προσφέρει τον αυχένα σου στον αιμοβόρον χρόνον.
Να τρέχη βλέπεις υπό σε η κόνις των αιώνων,
κατακλυσμός δεν έλουσε το μέγα μέτωπόν σου,
ασπάζεται η θάλασσα τας άκρας των ποδών σου.
Στίχοι του Παναγ. Σούτσου
από τον «Οδοιπόρο»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου