Τρίτη 25 Μαΐου 2010

τα παραθύρια της ζωής

Ματιές σκυφτές, κουρασμένες, θολές… Αναζητούν ξεκούραση και ελπίδα.

Ματιές αδελφές στις ματιές εκείνων που ζουν συμφιλιωμένοι με την ατέρμονη αγωνία και προσμονή τους…

Ματιές χαραγμένες σε πρόσωπα σκαμμένα απ’το πέρασμα των χρόνων…

Τι θα έρθει; Τι περιμένουν;

Και μπροστά στο κατώφλι της ζωής δύο μόνο μάτια καρφώνουν με μεγαλύτερη προσμονή, με μεγαλύτερη αγωνία.

Μάτια χαραγμένα σε πρόσωπο ανέγγιχτο απ΄το πέρασμα του χρόνου…

Τι θα έρθει; Τι περιμένω;

Το χτες ταξίδεψε… Δώστε μου ένα σήμερα μεθυσμένο με όνειρα κι ελπίδες, παρά ένα αύριο νηφάλιο κι ανέλπιδο…

(Θωμαϊς Γκιουλέ)

Δεν υπάρχουν σχόλια: