Παρασκευή 28 Μαΐου 2010

Ὁ «Πάπας» τῆς Κύπρου παραληρεῖ μὲ ἀπειλές, ὕβρεις, συκοφαντίες καὶ ψεύδη!

http://www.greekmeds.gr/forum/uploads/monthly_01_2007/post-1379-1168008283.jpg
Ἡ πραγματοποίηση τῆς Ἡμερίδος, ποὺ ἔγινε στὴν Πάφο στὶς 22 Μαΐου 2010, μὲ θέμα «Θεολογικὲς καὶ Ἠθικὲς διαστροφὲς τῆς Παναιρέσεως τοῦ Παπισμοῦ – Οἱ φοβερὲς ἀλήθειες ποὺ ἀποκρύπτουν ὁ Ἀρχιεπίσκοπος καὶ ἡ Ἱεραρχία τῆς Ἐκκλησίας τῆς Κύπρου», ἔγινε ἐπειδὴ ἕως τότε οὐδεμία ἀντίδραση ὑπῆρξε ἢ διεφαίνετο ὅτι θὰ ὑπάρξει. Τὰ μοναστήρια σιωποῦσαν. Ἡ Ἱερὰ Σύνοδος τῆς Ἐκκλησίας τῆς Κύπρου μάλιστα –καὶ ἐνῶ εἶχε ἀνακοινωθεῖ ἡ εἴδηση περὶ τῆς Ἡμερίδος ἀπὸ τὶς 2 Μαΐου, ἐξέδωσε Ἐγκύκλιο πρὸς τὸν λαόν στὶς 4/5/2010.


Ἡ Ἐγκύκλιος διαβάστηκε στοὺς Ἱ. Ναοὺς στὶς 16/5/2010 –ἕξι ἡμέρες πρὶν τὴν πραγματοποίηση τῆς Ἡμερίδος– μὲ τὴν ὁποία τὸν καλοῦσε νὰ μὴν ἀντιδράσει: «Καλοῦνται πατρικὰ ὅπως ὅλοι παραμείνουν ἥσυχοι καὶ κωφεύσουν στὶς ὁποιεσδήποτε προτροπὲς ἀνεύθυνων στοιχείων γιὰ ἔκφραση διαμαρτυριῶν… Ἂν ὑπῆρχε ὁ παραμικρὸς κίνδυνος γιὰ τὴν πίστη μας» ἡ Ἱ. Σύνοδος πρώτη «θὰ καλοῦσε σὲ διαμαρτυρίες… “Πείθεσθε, λοιπόν, τοῖς ἡγουμένοις ἡμῶν”». Ἡ Ἐγκύκλιος προσπαθεῖ νὰ καθησυχάσει καὶ ν’ ἀποκοιμίσει τὸν λαὸ τοῦ Θεοῦ, ἀλλὰ τὸ περιεχόμενό της καταμαρτυρεῖ ἀκριβῶς τὸ ἀντίθετο: ἡ ὀλιγωρία περὶ τὴν αὐθεντικότητα τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως καὶ τὴν ἀκεραιότητα τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας εἶναι καταφάνερη, ἐνῶ ἡ καισαροπαπικὴ ἐξουσιαστικὴ ἐπιβολὴ καὶ ἐπιβουλὴ κραυγάζει μὲ τὴν ἀποτρόπαιη φωνή της. Ἡ Ἐγκύκλιος ποὺ διαβεβαιοῖ ὅτι δὲν κινδυνεύει ἡ Ὀρθοδοξία, αὐτὴ τούτη ὄζει ἀντορθόδοξης νοοτροπίας ποὺ καταργεῖ τὸ ἱερὸ Εὐαγγέλιο καὶ τὴν ἱερὰ Παράδοση!... Ἀπόδειξη τούτου εἶναι ἡ ἀντιπαπικὴ-ἀντιοικουμενιστικὴ τοποθέτηση τοῦ Πανιερωτάτου Μητροπολίτου Λεμεσοῦ κ. Ἀθανασίου ποὺ κατόπιν δημοσιεύτηκε («Φιλελεύθερος», 23/5/2010).

Ἡ Ἡμερίδα εἶχε στόχο νὰ ξυπνήσει τὰ ὀρθόδοξα ἀντανακλαστικὰ τῶν ἐφησυχαζόντων Ἱεραρχῶν καὶ πιστῶν, νὰ τοὺς προβληματίσει καὶ νὰ τοὺς βοηθήσει νὰ συνειδητοποιήσουν τὴν σημασία τῆς —παρὰ τοὺς Ἱεροὺς Κανόνες— ὑποδοχῆς ἑνὸς αἱρετικοῦ καί, τέλος, νὰ τοὺς παροτρύνει σὲ ἀποχή, ὥστε νὰ ἀνατραποῦν τὰ σχέδια τοῦ Πάπα, ποὺ θέλει νὰ πιάσει στὸν ὕπνο τὴν Ἐκκλησία μας καὶ νὰ τῆς ἐπιβληθεῖ ἐξουνιτίζοντάς την. Ὁ στόχος τῆς Ἡμερίδας, μὲ τὴν χάρη καὶ τὴν οἰκονομία τοῦ Κυρίου καὶ Θεοῦ μας Ἰησοῦ Χριστοῦ, ἐπετεύχθη.


ΠΕΡΙΦΡΟΝΕΙΣΤΕ ΜΕ ΤΗΝ ΚΑΘΟΛΙΚΗ ΑΠΟΧΗ ΣΑΣ ΤΟΝ ΑΙΡΕΣΙΑΡΧΗ ΠΑΠΑ
ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΛΑΤΙΝΟΦΡΟΝΕΣ-ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΕΣ ΙΕΡΑΡΧΕΣ


Ἡμερομηνία διεξαγωγῆς τῆς Ἡμερίδας ἐπελέγη νὰ εἶναι 15 ἡμέρες πρὶν τὴν ἔλευση τοῦ Πάπα στὴν Κύπρο, γιὰ νὰ μὴν ἐπιτρέψουμε σὲ οἱασδήποτε ἀποχρώσεως καλοθελητὲς ἢ «πράκτορες» νὰ δράσουν προβοκατόρικα τὶς παραμονὲς ἢ τὴν ἡμέρα τῆς ἐπισκέψεως τοῦ Πάπα. Καὶ ἐπειδὴ ἡ παραπληροφόρηση συνεχίζεται, ἐκδίδουμε τὸ παρὸν Δελτίο γιὰ νὰ δηλώσουμε τὰ ἑξῆς:


Εἴμαστε ἀντίθετοι μὲ δυναμικὲς ἐκδηλώσεις ἐναντίον τοῦ Πάπα κατὰ τὴν ὑποδοχή του καὶ τὴν παραμονή του στὴν Κύπρο. Ὅ,τι ἀσχημίες μποροῦσαν νὰ διαπραχθοῦν φρόντισε νὰ τὶς διαπράξει καὶ νὰ τὶς διαπράττει κατὰ συρροὴ ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Κύπρου κ. Χρυσόστομος Β΄, ὁ ὁποῖος μὲ τὶς ἐπανειλημμένες προκλητικὲς καὶ ἀπαράδεκτες γιὰ ὀρθόδοξο κληρικὸ δηλώσεις του δημιουργεῖ κλῖμα ἔντασης καὶ καλλιεργεῖ τὴν ἀνομολόγητη προσδοκία του γιὰ τὴν πραγματοποίηση «ἀσχημιῶν»!... Οἱ κινητοποιήσεις ὅμως πρέπει ν’ ἀποφευχθοῦν παντελῶς, γιατὶ πολλὲς δυνάμεις στὰ πλαίσια τῆς Παγκοσμιοποίησης καὶ τῆς Νέας Τάξης Πραγμάτων στὴν περιοχὴ ἔχουν συμφέρον μὲ προβοκάτσιες (μικρὲς ἢ μεγάλες ἢ ἀκραῖες στοχευμένες προκλήσεις) νὰ δημιουργήσουν προβλήματα στὴν Κυπριακὴ Δημοκρατία καὶ νὰ ἐκθέσουν ἐκείνους ποὺ ὑπερασπίζονται τὴν αὐθεντικότητα τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως καὶ τὴν ἀκεραιότητα τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας. Ἡ θέση μας εἶναι:


«Περιφρονεῖστε τὸν Πάπα τοῦ Βατικανοῦ καὶ τοὺς λατινόφρονες καὶ οἰκουμενιστὲς ἐπισκόπους τῆς Κύπρου. Γυρίστε τους τὴν πλάτη καὶ καταδείξετε τὴν ἀπαξίωσή σας μὲ τὴν καθολικὴ ἀποχὴ τοῦ Ὀρθοδόξου Κυπριακοῦ Λαοῦ ἀπὸ τὴν ὑποδοχή του καὶ τὶς ἐκδηλώσεις γιὰ τὸν τρίτο καὶ ὁριστικὸ Ἀττίλα ποὺ εἰσβάλλει στὴν Κύπρο».


Ἐξ ἄλλου —εἰς ὅ,τι ἀφορᾶ τὴν Φιλορθόδοξη Ἕνωση «Κοσμᾶς Φλαμιᾶτος» καὶ τὰ συνεργαζόμενα μαζί μας ὀρθόδοξα σωματεῖα στὴν Κύπρο καὶ στὴν Ἑλλάδα— ἀποδείξαμε τὴν εἰρηνικὴ στάση μας μὲ τὴν Ἡμερίδα, ποὺ πραγματοποιήσαμε στὴν Πάφο καὶ στὴν ὁποία δὲν ἐκφράσαμε συνθηματικό λόγο, ἀλλὰ παραθέσαμε ἱστορικὰ στοιχεῖα καὶ καταθέσαμε θεολογικὰ ἐπιχειρήματα κατὰ τῆς ἐπισκέψεως τοῦ Ρωμαίου Ποντίφηκα, καταγγείλαμε τοὺς παράγοντες ποὺ ἀπεργάζονται τὰ ἀνίερα τεκταινόμενα καὶ προειδοποιήσαμε γιὰ τὶς ὀλέθριες συνέπειες ποὺ θὰ ἀκολουθήσουν τὴν ἐπίσκεψη τοῦ αἱρεσιάρχη Πάπα στὴν Κύπρο.


Εἶναι κακόβουλη καὶ σκόπιμα ἀποπροσανατολιστικὴ καὶ ἀποτελεῖ προβοκάτσια (ὅσον ἀφορᾶ στοὺς συλλόγους ποὺ πραγματοποίησαν τὴν Ἡμερίδα στὴν Πάφο) ἡ πληροφορία, ποὺ διοχετεύθηκε στὶς ἐφημερίδες τῆς Κύπρου, ὅτι τάχα «φανατικοὶ ἀπὸ τὴν Ἑλλάδα εἶναι ἕτοιμοι νὰ κατέλθουν στὴν Κύπρο μὲ σκοπὸ νὰ συνδεθοῦν μὲ τοὺς ἐδῶ ὁμοϊδεάτες τους, γιὰ νὰ ἀντιδράσουν ἀπὸ κοινοῦ στὴν ἐπίσκεψη τοῦ Πάπα» («Φιλελεύθερος», 26/05/2010). Ὁ φανατισμὸς καὶ οἱ σκοπιμότητες ὑπάρχουν σὲ ἐκείνους ποὺ υἱοθετοῦν σκοτεινὰ ἢ ἀναληθῆ σενάρια καὶ σὲ ἐκείνους τοὺς ἱερωμένους —ὅπως ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Κύπρου καὶ οἱ σὺν αὐτῷ λατινόφρονες-οἰκουμενιστὲς ἐπίσκοποι— οἱ ὁποῖοι τὸ μόνο πρᾶγμα ποὺ ξέρουν νὰ κάνουν καλά, εἶναι οἱ ἐκφοβισμοί, οἱ ἀπειλὲς καὶ οἱ προτροπὲς γιὰ βιαιότητες. Ἀπειλὲς ἀκόμα καὶ στοὺς συνεπισκόπους τους, ποὺ —σταθερά, ἡρωϊκά, θυσιαστικὰ καὶ παρὰ τὸν προηγηθέντα δισταγμό τους— ἀποφάσισαν τελικὰ νὰ βαδίσουν τὸν δρόμο τῆς Ὁμολογίας. Ὄντως, οἱ ἀπειλὲς ποὺ ἐκτοξεύτηκαν ἀπὸ Ἀρχιεπισκοπικὰ χείλη πρὸς πιστοὺς καὶ Συνοδικοὺς Ἱεράρχες, εἶναι πρωτόγνωρες γιὰ τὸν αἰῶνα μας. Καὶ ὄχι μόνον εἶναι δημοκρατικὰ ἀπαράδεκτες, ἀλλὰ εἶναι καὶ ἐκκλησιολογικὰ ἀστήρικτες, ἀφοῦ κανένας Ἱερὸς Κανόνας δὲν τὶς προβλέπει καὶ ἔτσι ἀποδεικνύεται ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Κύπρου Χρυσόστομος τελείως ἀδαὴς στὰ θέματα τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, τῆς ὁποίας προΐσταται.

Ἀποτελεῖ λυπηρὸ γεγονὸς ἡ αὐτογελοιοποίηση ἑνὸς κληρικοῦ. Καὶ ἀκόμα λυπηρότερο, ὅταν ἕνας Ἀρχιεπίσκοπος βάλθηκε νὰ μᾶς ἀποδείξει ὅτι δὲν ἔχει τὴν πίστη οὔτε ἑνὸς ἁπλοῦ μέλους τῆς Ἐκκλησίας. Ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Κύπρου ἀντὶ νὰ βαδίσει τὴν ὁδὸ τῶν Ἁγίων, τῶν μαρτύρων καὶ ὁμολογητῶν τῆς Πίστεως, βαδίζει τὴν αἱρετικὴ ὁδὸ τῶν συγκριτιστικῆς κακοδοξίας Οἰκουμενιστῶν, τῆς νεοφανοῦς αὐτῆς «παναιρέσεως» τοῦ 20ου αἰῶνα, ὅπως τὴν χαρακτήρισε ὁ Ἅγιος Γέροντας Ἰουστῖνος Πόποβιτς. Μὲ τὴ διαφορὰ ὅτι οἱ ἄλλοι Οἰκουμενιστὲς Ἱεράρχες, εἶχαν τὴν στοιχειώδη —γιὰ αἱρετικὸ— εὐελιξία νὰ θολώνουν τὰ νερά, νὰ ἐνδύονται κάποιο πειστικὰ παραπλανητικὸ προβατόσχημο ἔνδυμα. Εἶναι δηλαδὴ εὐφυεῖς Οἰκουμενιστές. Ὁ κ. Χρυσόστομος, ὅμως, ἀδυνατεῖ κι αὐτὸν τὸν ρόλο νὰ παίξει σωστά, γι’ αὐτὸ ἀπροσχημάτιστα λοιδωρεῖ, ψεύδεται καὶ αὐτοδιαψεύδεται, ἐκβιάζει καί —τὸ κυριότερο— σκανδαλίζει ψυχὲς καὶ ντροπιάζει τὸ σχῆμα ποὺ Ἐκεῖνος τοῦ ἐμπιστεύθηκε, ἀλλὰ καὶ τὸ ἱερατικὸ ἀξίωμα ποὺ ὁ ἴδιος μὲ ἕωλες μεθοδεῖες ὑπεξαίρεσε!...


ΕΩΣΦΟΡΙΚΟ ΜΕΝΟΣ ΤΟΥ «ΠΑΠΑ» ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ ΚΑΤΑ
ΤΟΥ ΟΜΟΛΟΓΗΤΗ ΙΕΡΑΡΧΗ ΤΗΣ ΛΕΜΕΣΟΥ ΓΕΡΟΝΤΑ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ


Ὅταν ὁ Πανιερώτατος Μητροπολίτης Λεμεσοῦ, ἀποφάσισε (23/5/2010) νὰ πάρει δημόσια θέση στὴν ὑποδοχὴ τοῦ Πάπα, ὁ κ. Χρυσόστομος ἐνεργῶν ὡς νούτσιος τοῦ Πάπα, παπικότερος τοῦ Πάπα, ταράχτηκε βλέποντας νὰ καταρρέουν τὰ σχέδια ποὺ τοῦ ἐμπιστεύθηκαν νὰ φέρει εἰς πέρας. «Ὁ ἀρχιεπίσκοπος Κύπρου Χρυσόστομος Β’, φανερὰ ἐκνευρισμένος γιὰ τὸ κλῖμα που διαμορφώνεται λίγο πρὶν τὴν ἐπίσκεψη στὴν Κύπρο (τοῦ Πάπα), δήλωσε…» («Ἡ Ἀλήθεια», 26/05/2010). Ἐπέπληξε γι’ αὐτὸ τὸν Μητροπολίτη Λεμεσοῦ π. Ἀθανάσιο, λέγοντάς του ἐκεῖνο τὸ βαρύγδουπο καὶ καθόλου δημοκρατικό, ἀλλὰ σφόδρα καισαροπαπικό: «θὰ ἦταν καλύτερα νὰ παραμείνει σιωπηλὸς» ὁ Λεμεσοῦ. Ἔτσι, ἁπλά, ὡς νὰ ἀπευθυνόταν σὲ ἕνα σχολιαρόπουλο, κι ὄχι σὲ ἕναν θεολογικὰ καταρτισμένο Ἐπίσκοπο, ποὺ μπροστὰ στὶς θεολογικές του γνώσεις, ὁ κ. Χρυσόστομος φαντάζει ὡς νήπιο. Ἂς παρακαλέσει τὸν Μητροπολίτη Λεμεσοῦ νὰ τοῦ ἐξηγήσει, ὅτι τὴν Ἐκκλησία δὲν τὴν προσβάλλει ὅποιος ἀρνεῖται τὴν ὑποδοχὴ τοῦ αἱρεσιάρχη Πάπα, ἀλλὰ ὅποιος ἀρνεῖται τὴν Παράδοση τῆς Ἐκκλησίας καὶ τοὺς Ἱεροὺς Κανόνες, περιποιούμενος τιμὲς σὲ αἱρετικοὺς καὶ λοιδωρούμενος τοὺς Ἁγίους τῆς Ἐκκλησίας μας.


Καὶ μὲ τὴν εὐκαιρία ἂς ρωτήσει τὸν Ἀρχιεπίσκοπο, ὁ Λεμεσοῦ: «Μακαριώτατε, καλά, δὲν δικαιοῦμαι διὰ νὰ ὁμιλῶ· ἐπιτρέπεται, ὅμως, νὰ “ὀρθοτομῶ τὸν λόγο τῆς τοῦ Θεοῦ ἀληθείας”»; Καὶ νὰ τοῦ θυμήσει, τότε, τὸν λόγο τῆς ἀληθείας ποὺ ἠθελημένα «ξέχασε» ὁ Μακαριώτατος:


Πὼς ὁ μαθητὴς τῆς ἀγάπης (στὸ ὄνομα τῆς ὁποίας, λέγει, ἐκάλεσε τὸν Πάπα), δηλαδὴ ὁ Εὐαγγελιστὴς Ἰωάννης, ἀλλὰ καὶ ὁ Ἀπόστολος Παῦλος, προτρέπουν νὰ μὴ λέμε οὔτε «χαίρετε», ἐν ἐκκλησιαστικῇ ἐννοίᾳ, στοὺς αἱρετικούς καὶ νὰ ἀπομακρυνόμεθα ἀπὸ αὐτοὺς «μετὰ μίαν καὶ δευτέραν νουθεσίαν». Ἢ πολλήν ἀγάπη ἔχει ὁ Ἀρχιεπίσκοπος, καὶ λίγη οἱ μαθητὲς τοῦ Χριστοῦ ἢ ἡ ἀγάπη τοῦ Ἀρχιεπισκόπου δὲν εἶναι ἐν τῇ ἀληθείᾳ τοῦ Χριστοῦ! Ἀλλὰ τότε τί εἴδους «ἀγάπη» εἶναι; Ποιᾶς μυστικῆς ἢ ὄχι ἐλὶτ «ἀγάπη» εἶναι;


Ὁ Μέγας Ἀθανάσιος ἔλεγε, ὅτι ἡ αἵρεση εἶναι ὕβρις κατὰ τοῦ ἰδίου τοῦ Χριστοῦ, ποὺ μᾶς δίδαξε νὰ μὴν ἔχουμε ἐπικοινωνία μὲ τοὺς αἱρετικούς. Καὶ ἀφοῦ —ἐρωτᾶ ὁ Ἅγιος Ἀθανάσιος— ὁ ἴδιος ὁ Χριστὸς κατακρίνει τὴν αἵρεση, ποιός ἄνθρωπος θὰ τολμήσει νὰ τὴν ἀναγνωρίσει ἀποδεχόμενος τοὺς αἱρετικούς; Ἄρα εἶναι «χριστομάχος» ὅποιος ἐπικοινωνεῖ μαζί τους, ὡσὰν νὰ ἐπικοινωνεῖ μὲ οἰκείους τῆς πίστεως!... Καὶ ὁ Ἅγιος Ἐφραὶμ γράφει, πὼς οὐδέποτε πρέπει νὰ γίνεις φίλος μὲ τοὺς αἱρετικούς, οὔτε νὰ «συμφάγῃς» καὶ νὰ πιεῖς μαζί τους· «...πάντα γὰρ ὅσα εἰσὶν [αὐτοῖς], ἀκάθαρτα εἰσίν», ἀφοῦ ἔχει μολυνθεῖ «αὐτῶν ὁ νοῦς καὶ ἡ συνείδησις. Ἀσφαλίζου οὖν τὴν ψυχήν σου, ἀγαπητέ». Μὴ συνάπτεις φιλίες μὲ αἱρετικούς, «ἵνα μὴ συγκοινωνήσῃς τῇ κοινωνίᾳ αὐτῶν». Καὶ στὴ συνέχεια ὁ ἴδιος Ἅγιος τονίζει, πὼς ἡ μεγαλύτερη βλάβη προέρχεται ὄχι τόσο ἀπὸ κάποιες ἁμαρτίες ἠθικῆς ὑφῆς, ὅσο ἀπὸ τὴν ἁμαρτία τῆς αἱρέσεως, τῆς κατὰ πρόσωπον δηλαδὴ ἐναντιώσεως πρὸς τὸν Θεὸν τῶν κακοδοξούντων.


Αὐτὰ λένε οἱ Πατέρες. Τώρα, ἂν θέλει νὰ φτιάξει δικό του Εὐαγγέλιο ὁ κ. Χρυσόστομος, ἂς βγεῖ ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία, ἡ ὁποία δὲν ἀποτελεῖ ἰδιοκτησία του —καὶ στὴν ὁποία μήτε πνευματικὰ μηδὲ ψυχικὰ ἀνήκει— ὥστε νὰ λέγει λόγους ἀνοίας ἀχρειότερους, ὅπως τὸ ὅτι «θὰ θέσει θέμα στὴ Σύνοδο νὰ ἀποβληθοῦν γιὰ ἕνα χρόνο ἀπὸ τὸ Σῶμα ὅσοι δὲν παρευρεθοῦν στὴν ὑποδοχὴ τοῦ Πάπα»!!!


Η ΕΩΣΦΟΡΙΚΗ ΕΞΟΥΣΙΟΛΑΓΝΕΙΑ ΤΟΥ «ΠΑΠΑ» ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ ΚΑΤΑ
ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΠΑΡΑΔΟΣΕΩΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΙΕΡΩΝ ΚΑΝΟΝΩΝ


Εἶπε ὁ Ἀρχιεπίσκοπος: «Στὴν Ἐκκλησία ὑπάρχει δημοκρατία, ὑπάρχει ἐλευθερία λόγου καὶ μπορεῖ ὁ καθένας νὰ λέει τὴν ἄποψή του ἀλλὰ δὲν μπορεῖ ὁ καθένας νὰ κάνει τοῦ κεφαλιοῦ του. Ἀποφασίζει ἡ Σύνοδος καὶ ἡ ἀπόφαση τῆς Συνόδου εἶναι ὑποχρεωτικὴ γιὰ ὅλους» (ΚΥΠΕ, ΑΠΕ, «Πολίτης», 25/05/2010). Οἱ ἐνέργειές σας καὶ οἱ λόγοι σας, Μακαριώτατε, ὄζουν ἐκκοσμικεύσεως. Προσπαθεῖτε νὰ ἐπιβάλλετε αὐταρχικὰ τὴν πρακτικὴ τοῦ ἐξουσιαστικοῦ Παπικοῦ Πρωτείου στὴν Ὀρθοδοξία. Προσπαθεῖτε νὰ ὑποκαταστήσετε (ὅπως γιὰ παρόμοια φαινόμενα γράφει ὁ π. Θεόδωρος Ζήσης) «τὴ συνοδικότητα καὶ τὸ διάλογο μὲ τὴν ἀξίωση ὑπακοῆς σὲ δῆθεν ἀλάθητες ἀποφάσεις συλλογικῶν ἐκκλησιαστικῶν ὀργάνων», ἐκμεταλλευόμενος τὴν αὐτονόητη ὑποχρέωση ὑπακοῆς πρὸς τοὺς ἐκκλησιαστικοὺς ἡγέτες καὶ τὰ συνοδικὰ ὄργανα. Ἡ ὑπακοή, ὅμως, στὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία δὲν εἶναι ἀπροϋπόθετη. Προϋποθέτει ὅτι καὶ οἱ ἐκκλησιαστικοὶ ταγοὶ «κάνουν ὑπακοὴ στὸ Εὐαγγέλιο καὶ τὴν Παράδοση τῆς Ἐκκλησίας», κάτι ποὺ ἐσεῖς δὲν κάνετε.


Ἄγευστος θεολογικῆς παιδείας ὁ καὶ Μακαριώτατος, φαίνεται ὅτι ποτέ του δὲν ἔμαθε, ὅτι στὴν δισχιλιετῆ ἱστορία τῆς Ἐκκλησίας μας πολλοὶ πιστοὶ ἀντέδρασαν ὄχι σὲ μιὰ Σύνοδο στὴν ὁποία προεδρεύει ἐξουσιαστικὰ ἡ ἀφεντιά του, ἀλλὰ σὲ Οἰκουμενικὲς Συνόδους· ἀντέδρασαν Ἐπίσκοποι, μοναχοί, ἀλλὰ ἀκόμα καὶ ἁπλοὶ πιστοί, ὅταν οἱ ἀποφάσεις τῶν Συνόδων αὐτῶν ἀποδείχτηκε ὅτι δὲν ἦσαν ὀρθές. Κι αὐτὲς οἱ Σύνοδοι ὀνομάστηκαν ληστρικές καὶ ψευδοσύνοδοι.


Ἂς παρακαλέσει καὶ πάλι ἐν ταπεινώσει ὁ Μακαριώτατος, τὸν Μητροπολίτη Λεμεσοῦ νὰ τοῦ κάνει ἕνα ταχύρρυθμο σεμινάριο περὶ Συνόδων, καὶ ἂν εἶναι ὑπάκουος μαθητής, θὰ μάθει γιὰ ἄλλη φορὰ νὰ μὴν ἐκτίθεται μὲ τόση βαρβαρότητα, ἂν δὲν ἀντιληφθεῖ ὅτι ὁ ρόλος τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Κύπρου ποὺ ἐπέλεξε δὲν τοῦ «πάει» καὶ ὅτι πρέπει νὰ τὰ μαζέψει καὶ νὰ ἀπέλθει. Ἡ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ χρειάζεται Ἅγιο καὶ Μάρτυρα καὶ Ὁμολογητὴ Ποιμένα, ὄχι μάνατζερ κι ἐξουσιαστή, κάτι μεταξὺ καὶ ὑπεράνω Μουσολίνι-Στάλιν-Χίτλερ!...


Ο «ΠΑΠΑΣ» ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ ΚΑΙ ΟΙ ΟΜΟΦΡΟΝΕΣ ΤΟΥ ΕΠΙΣΚΟΠΟΙ
ΠΑΡΕΔΩΣΑΝ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΤΟΥΣ ΣΤΗΝ ΠΑΝΑΙΡΕΣΗ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ


«Δὲν εἴμεθα λιγότερο Ὀρθόδοξοι οὔτε ἀπὸ τὸν Ἅγιο Λεμεσοῦ οὔτε ἀπὸ τὸν Ἅγιο Κυρηνείας ἢ ἀπὸ ὁποιονδήποτε ἄλλο καὶ ὀφείλουν νὰ τὸ καταλάβουν, διαφορετικὰ θὰ ἀπομονωθοῦν καὶ θὰ μείνουν μόνοι τους» εἶπε ἀκόμα ὁ Ἀρχιεπίσκοπος (ΚΥΠΕ, ΑΠΕ, «Πολίτης», 25/05/2010). Τὸ ποιὸς εἶναι ἀπομονωμένος τόσο ἀπὸ τὸ πλήρωμα τῆς Ἐκκλησίας ὅσο καί, κυρίως, ἀπὸ τὸν Χριστό, Μακαριώτατε, ἀποδεικνύεται ὄχι ἀπὸ τί ἐσεῖς ἰσχυρίζεσθε γιὰ τὸν ἑαυτό σας, ἀλλὰ ἀπὸ τί οἱ πράξεις σας καὶ τὰ λόγια σας καὶ συμπεριφορές σας μαρτυροῦν.


Ο «ΠΑΠΑΣ» ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ ΨΕΥΔΕΤΑΙ ΚΑΙ ΑΥΤΟΔΙΑΨΕΥΔΕΤΑΙ
ΓΙΑ ΤΗΝ «ΒΟΗΘΕΙΑ» ΤΟΥ ΠΟΝΤΙΦΗΚΑ ΡΩΜΗΣ


Διαβάζουμε στὰ ρεπορτὰζ τῆς 26/5/2010: «Ἀναφορικὰ μὲ τὴν παρατήρηση τοῦ Ἁγίου Λεμεσοῦ, ὅτι ὁ ποντίφικας οὐδέποτε ὑπερασπίστηκε τὴν Ὀρθοδόξη Ἐκκλησία, ὁ ἀρχιεπίσκοπος εἶπε τὸ ἑξῆς: “Μὰ δεν βλέπω τὸ λόγο γιατὶ ὁ πάπας να ὑποστηρίξει τὴν Ὀρθοδόξη Ἐκκλησία…”» («Ἡ Ἀλήθεια», 26/05/2010).


α) Οὔτε αὐτὸ δὲν μπορεῖτε νὰ κατανοήσετε, Μακαριώτατε; Ἂν ἕνας «Ἁγιώτατος Ἐπίσκοπος Ρώμης» (ὅπως τὸν ἀποκαλέσατε τὸ 2007, ὅταν καὶ πρῶτος τὸν προσκαλέσατε ὡς «ἀδελφὸ» στὴν Κύπρο), δὲν ἔχει λόγο νὰ βοηθήσει τοὺς χριστιανοὺς ἀδελφούς του —ὅπως κατὰ τοὺς ἀνερμάτιστους λόγους σας ἰσχυρίζεστε πὼς εἴμαστε— τότε ποιούς βοηθεῖ; Τοὺς ἀδελφοὺς ὁμοφυλόφιλους καὶ παιδεραστὲς ἢ τοὺς ἀδελφοὺς μασώνους;


β) Ἀλλὰ δὲν ξεχάσαμε τὶς διαβεβαιώσεις σας, Μακαριώτατε: Ἐσεῖς μᾶς λέγατε ὅτι ὁ Πάπας θὰ ἔρθει ἐδῶ γιὰ νὰ μᾶς βοηθήσει καὶ πὼς «ἡ ἐπιρροὴ τοῦ Ποντίφηκα στοὺς ἰσχυροὺς τῆς γῆς εἶναι γνωστὴ καὶ ἀναμένουμε, μέσῳ τῶν πρέσβεων τοῦ Βατικανοῦ σὲ ὅλο τὸν κόσμο, ὤθηση στὶς δίκαιες ἐπιδιώξεις μας». Ἀφοῦ δὲν βλέπετε τὸν λόγο νὰ μᾶς ὑποστηρίξει ὁ Πάπας τῆς Ρώμης, τότε γιατὶ τὸν καλέσατε;


γ) Ἀλλὰ τελικὰ μέσα στὴν σύγχυσή σας, ἔχετε καὶ κάποιο δίκιο. Πράγματι, γιὰ ποιόν «λόγο ὁ Πάπας νὰ ὑποστηρίξει τὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία»; Ἀληθινά, δὲν ἔχει κανέναν λόγο νὰ τὴν ὑποστηρίξει. Θὰ ἦταν παρανοϊκὸ νὰ περιμέναμε βοήθεια ἀπὸ τὸν Πάπα. Αὐτὸς καὶ ἡ διαχρονικὴ ἐπιβουλὴ τοῦ Βατικανοῦ κατὰ τῆς Ὀρθοδοξίας, μοναδικὸ σκοπό τους ἔχουν —ὡς αἱρετικὸς «λύκος» καὶ ὡς συμμορία λύκων— νὰ κατασπαράξουν τοὺς Ὀρθοδόξους καὶ νὰ ὠφεληθοῦν ἀπὸ τοὺς πιστοὺς ἐξουνιτίζοντάς τους, ὅπως κατασπαράζει ὁ λύκος τὰ πρόβατα κατὰ πὼς λέγει καὶ τὸ ἱερὸ Εὐαγγέλιο. Καὶ ὁ Πάπας εἶναι αἱρετικός, πρᾶγμα ποὺ ἀκόμα καὶ ὁ Πανιερώτατος Πάφου προχθὲς ὁμολόγησε: «Ὁ μητροπολίτης Πάφου Γεώργιος ἀνέφερε στὸν «Φ», ὅτι στὴν ἀνακοίνωση τῆς Ἱερᾶς Συνόδου γίνεται ἀναφορὰ στὸ ὅτι ὁ Πάπας εἶναι αἱρετικὸς» («Φιλελεύθερος», 25/05/ 2010).


Ο ΛΑΤΙΝΟΦΡΩΝ-ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΗΣ «ΠΑΠΑΣ» ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ
ΚΟΜΠΑΖΕΙ ΓΙΑ ΤΗΝ «ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ» ΤΟΥ


«Ὅταν ὅλη ἡ Ὀρθοδοξία διεξάγει θεολογικὸ διάλογο μὲ τὴν Καθολικὴ Ἐκκλησία», πρόσθεσε ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Χρυσόστομος, «δὲν μπορεῖ ἕνας πιστὸς νὰ εἶναι πάνω ἀπ' ὅλη τὴν Ὀρθοδοξία» («Ἡ Σημερινή», 24/05/2010). Ἔ, μάθετε λοιπόν, ὅτι ἀκόμα καὶ ἕνας πιστὸς μπορεῖ νὰ εἶναι πάνω ἀπὸ τὴν «ὀρθοδοξία» σας, Μακαριώτατε, ὅταν ἡ «ὀρθοδοξία» σας ταυτίζεται μὲ τὸν οἰκουμενισμό. Θέλετε παράδειγμα; Ἕνας μοναχός, ποὺ ἀργότερα ἀποδείχτηκε Ἅγιος καὶ Ὁμολογητής, ὁ μοναχὸς Μάξιμος, ἦταν πάνω ἀπὸ τὴν «ὀρθοδοξία» ποὺ ἐξέφραζαν οἱ Ἐπίσκοποι τῆς ἐποχῆς του, ἀφοῦ καὶ τότε, ἐκείνη ἡ «ὀρθοδοξία» ταυτιζόταν μὲ τὸν μονοθελητισμὸ κάποιων Πατριαρχῶν καὶ Ἀρχιεπισκόπων σὰν καὶ σᾶς, ποὺ ἀργότερα ἡ Ἐκκλησία τοὺς καθαίρεσε.

Αὐτά.


Γιὰ τὴν «Φιλορθόδοξο Ἕνωσι “Κοσµᾶς Φλαµιᾶτος”»

Ὁ Πρόεδρος Λαυρέντιος Ντετζιόρτζιο

Ὁ Γραµµατέας Παναγιώτης Σηµάτης

Δεν υπάρχουν σχόλια: