Μες στα συντρίμμια τριγυρνώ σαν ξένος, παρέα μόνο με αυταπάτες. Θά ΄ρθει άραγε η αγάπη να με τυλίξει ζεστά και να με πάρει απ΄ το χέρι; Πότε θα τα ενώσει όλα στο νόημά της το κατάφωτο; Προσμένω με δέος, θαυμασμό και αγωνία την ολοκλήρωση του παζλ …
(Παρασκευή Χρόνη)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου