Κυριακή 30 Μαΐου 2010

Η Μητέρα μου: του Λιβάνιου ποιητή Γουάντι Σααντέ

Ράντισε τις τελευταίες σταγόνες νερού από το
κουβά της στο βασιλικό.
Κοιμήθηκε κοντά του.
Το φεγγάρι έπεσε και ο ήλιος ανέτειλε.
Ακόμα κοιμόταν.
Αυτοί που συνήθιζαν να ακούουν τη φωνή της κάθε πρωί
και να πίνουν το καφέ τους μαζί της,
δεν την άκουσαν.
Φώναξαν το όνομά της από τα μπαλκόνια και τους κήπους τους.
Δεν άκουσαν τη φωνή της.
Όταν ήρθαν να την βρουν,
πρόσεξαν μια σταγόνα νερού
να πέφτει αργά από το χέρι της πάνω στο βασιλικό.




Γουάντι Σααντέ - Μετάφραση NOCTOC

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

ΤΙ ΕΙΚΟΝΑΑΑ!
ΧΩΜΑ ΕΓΙΝΑ!
Σ.