Σε μια προσπάθεια να πείσουν πως στη βόρεια Ελλάδα υπάρχει «μειονότητα» 500.000 «Μακεντόνετς», που δεν αισθάνονται Έλληνες, μέλη του φιλοσκοπιανού κόμματος «Ουράνιο Τόξο», κυκλοφόρησε το 1ο φύλλο της εφημερίδας (με τον βουλγαρικό τίτλο) «ΝΟΒΑ ΖΟΡΑ» (σημαίνει ΝΕΑ ΑΥΓΗ).
«Σήμερα είναι μια ιστορική μέρα για το μακεδονικό και για όλους τους Έλληνες πολίτες, που θέλουν μια πραγματικά ευρωπαϊκή, δημοκρατική Ελλάδα» αναφέρει μεταξύ άλλων το εκδοτικό...
«Σήμερα είναι μια ιστορική μέρα για το μακεδονικό και για όλους τους Έλληνες πολίτες, που θέλουν μια πραγματικά ευρωπαϊκή, δημοκρατική Ελλάδα» αναφέρει μεταξύ άλλων το εκδοτικό...
σημείωμα (το οποίο εστάλη με e-mail σε χιλιάδες παραλήπτες)
Επειδή ακριβώς ζούμε σε μια ελεύθερη δημοκρατική χώρα, όπου ο καθένας μπορεί να αισθάνεται και να δηλώνει αυτό που θέλει, είναι αναφαίρετο δικαίωμα τους όχι μόνο να πιστεύουν πως «ο γάιδαρος πετάει», αλλά να προσπαθήσουν να μας πείσουν και για αυτό.
Θα σταθούμε μόνο στο κεντρικό θέμα του 1ου φύλλου, που είναι αφιερωμένο στη συμπλήρωση 107 ετών από το θάνατο του κομιτατζή Γκότσε Ντέλτσεφ, που και οι Βούλγαροι θεωρούν εθνικό τους ήρωα, το 1903 έξω από τις Σέρρες.
Η ασπρόμαυρη φωτογραφία δείχνει γυναίκες και μικρά κορίτσια, επάνω από τον τάφο του Ντέλτσεφ στο εγκαταλελειμμένο χωριό Μπάνιτσα κοντά στην Ορεινή. Για ευνόητους λόγους, δεν γίνεται καμία απολύτως αναφορά στην προέλευση της συγκεκριμένης φωτογραφίας, αφήνοντας την εντύπωση στον αναγνώστη πως πρόκειται για «Μακεντόνκι» που θρηνούν τον χαμό του ηρώα τους.
Όντως οι γυναίκες και τα μικρά κορίτσια, φωτογραφήθηκαν στον τάφο του Γκότσε Ντέλτσεφ, αλλά όχι ως «Μακεντόνκι» αλλά ως Βουλγάρες.
Πρόκειται για στιγμιότυπο που κατέγραψαν τα βουλγαρικά «ΕΠΙΚΑΙΡΑ» τον Μάιου του 1941 στις Σέρρες, κατά τις εορταστικές εκδηλώσεις των βουλγαρικών δυνάμεων κατοχής για τον Γκότσε Ντέλτσεφ.
Οι εκδηλώσεις πραγματοποιούνται στην πλατεία Ελευθερίας και στην οδό Μεραρχίας, ενώ ακολουθεί «προσκύνημα» στον τάφο του Ντέλτσεφ στο χωριό Μπάνιτσα.
Οι Βουλγάρες του 1943, «βαφτίστηκαν» στη συνέχεια «Μακεντόνκι» από τους εθνικιστικούς κύκλους των Σκοπίων και τα φερεφωνά τους στην Ελλάδα, που ονειρεύονται ίδιο DNA με τον Βουκαφάλα και "Μεγάλη Μακεδονία", μέχρι τον Όλυμπο.
Επειδή ακριβώς ζούμε σε μια ελεύθερη δημοκρατική χώρα, όπου ο καθένας μπορεί να αισθάνεται και να δηλώνει αυτό που θέλει, είναι αναφαίρετο δικαίωμα τους όχι μόνο να πιστεύουν πως «ο γάιδαρος πετάει», αλλά να προσπαθήσουν να μας πείσουν και για αυτό.
Θα σταθούμε μόνο στο κεντρικό θέμα του 1ου φύλλου, που είναι αφιερωμένο στη συμπλήρωση 107 ετών από το θάνατο του κομιτατζή Γκότσε Ντέλτσεφ, που και οι Βούλγαροι θεωρούν εθνικό τους ήρωα, το 1903 έξω από τις Σέρρες.
Η ασπρόμαυρη φωτογραφία δείχνει γυναίκες και μικρά κορίτσια, επάνω από τον τάφο του Ντέλτσεφ στο εγκαταλελειμμένο χωριό Μπάνιτσα κοντά στην Ορεινή. Για ευνόητους λόγους, δεν γίνεται καμία απολύτως αναφορά στην προέλευση της συγκεκριμένης φωτογραφίας, αφήνοντας την εντύπωση στον αναγνώστη πως πρόκειται για «Μακεντόνκι» που θρηνούν τον χαμό του ηρώα τους.
Όντως οι γυναίκες και τα μικρά κορίτσια, φωτογραφήθηκαν στον τάφο του Γκότσε Ντέλτσεφ, αλλά όχι ως «Μακεντόνκι» αλλά ως Βουλγάρες.
Πρόκειται για στιγμιότυπο που κατέγραψαν τα βουλγαρικά «ΕΠΙΚΑΙΡΑ» τον Μάιου του 1941 στις Σέρρες, κατά τις εορταστικές εκδηλώσεις των βουλγαρικών δυνάμεων κατοχής για τον Γκότσε Ντέλτσεφ.
Οι εκδηλώσεις πραγματοποιούνται στην πλατεία Ελευθερίας και στην οδό Μεραρχίας, ενώ ακολουθεί «προσκύνημα» στον τάφο του Ντέλτσεφ στο χωριό Μπάνιτσα.
Οι Βουλγάρες του 1943, «βαφτίστηκαν» στη συνέχεια «Μακεντόνκι» από τους εθνικιστικούς κύκλους των Σκοπίων και τα φερεφωνά τους στην Ελλάδα, που ονειρεύονται ίδιο DNA με τον Βουκαφάλα και "Μεγάλη Μακεδονία", μέχρι τον Όλυμπο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου