Η ‘Νέα Τάξη’ δεν προβάλλεται, δεν προτείνεται, αλλά επιβάλλεται

Θείο δώρο είναι το αυτεξούσιο και κανείς δεν μπορεί να το καταλύσει...

Όμως, η ‘Νέα Τάξη Πραγμάτων’ και η ιδεολογία της θέτουν τα πράγματα σ’ άλλη βάση, στην οποία μας καλεί να συμμορφωθούμε χωρίς πολλές - πολλές αντιρρήσεις.

Στηρίζεται στο δόγμα της «περιορισμένης κυριαρχίας», σύμφωνα με τοοποίο η προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων είναι μία καθολική αξία, που έχει προτεραιότητα έναντι των άλλων αξιών, ακόμη και αυτής της εθνικής κυριαρχίας.

Ουσιαστικά εκπληρώνονται στις ημέρες μας τα προφητικά λόγια του Μεγάλου Ιεροξεταστού του Ντοστογιέφσκυ: «Ω! Θα πείσουμε τους ανθρώπους πως μονάχα τότε θα γίνουν ελεύθεροι, όταν θα παραιτηθούν απ’ την ελευθερία τους για χάρη μας και θα υποταχθούν σε μας... “Ω! Θα τους επιτρέψουμε και την αμα ρτία, γιατί είναι αδύναμοι καιανίσχυροι και θα μας αγαπούν σαν παιδιά επειδή θα τους επιτρέψουμε να αμαρτάνουν... Στο τέλος θα ‘ρθούν να καταθέσουν την ελευθερία τους στα πόδια μας και θα μας πουν: “Κάντε μας σκλάβους, μαχορτάστε μας”.

Στη δημιουργία μιας τέτοιας νεοταξικής κοινωνίας αποβλέπει η ιδεολογία της Νέας Τάξης, που την επιβάλλει με θεαματικό τρόπο και με όλα τα «νόμιμα» μέσα «τοις μακράν και τοις έγγύς» (βλέπε Κόσοβο, Ίράκ).

Γίνεται λόγος για την παγκοσμιοποίηση, κατ’ αρχάς ως ενότητα στην οικονομία. Η τελευταία παγκόσμια οικονομική κρίση, όπως προτείνουν «ομάδες σοφών», απαιτεί διαχείριση υπερεθνική. Επιβάλλεται η θεσμοθέτηση και ενίσχυση υπερεθνικών αρχών που θα θέσουν κανόνες και θαεποπτεύουν την εφαρμογή τους σχετικά με τις αγορές, την κίνηση κεφαλαίων, το διεθνές εμπόριο.

Χρειάζεται, λέγουν, μία πραγματική και ολοκληρωτική αναμόρφωση του οικονομικού συστήματος, μία ολοκληρωτική αναδόμηση - γιατί όχι; - του παγκοσμίου νομισματικού συστήματος. Νέες δυνάμεις πρέπει να ανέλθουν ώστε να αντανακλούν την νέα πραγματικότητα της παγκοσμιοποιήσεως - της Νέας Διεθνούς Οίκονομικής Τάξης - που θα μπορεί να αντιμετωπίζει τα σύγχρονα προβλήματα και τις διεθνείς χρηματοπιστωτικές κρίσεις.

Η πορεία προς μία αχρήματη κοινωνία φαίνεται να είναι αναπόφευκτη. Η βοήθεια της πληροφορικής και της μικροηλεκτρονικής είναι δεδομένη, αλλά και η θεαματική μείωση των δαπανών από την ηλεκρονική μεταφορά των χρημάτων εξασφαλισμένη.

Σε μία τέτοια παγκοσμιοποιημένη οίκονομία δεν θα υπάρχουν χοροί πτωχεύσεων (τραπεζών και χωρών), καταρρεύσεις ομολόγων και φαινόμενα «πιστωτικής ασφυξίας» (credit crunch). Δεν θα υπάρχουν χρηματοοικονομικές κρίσεις που να ταξιδεύουν πέρα από τον Ατλαντικό και τον.. Ειρηνικό και να δημιουργούν «ιντερνετικό πανικό»! Διότι, απλούστατα, τα πάντα θα ελέγχωνται απόλυτα και θα παρακολουθούνται ηλεκτρονικά. Διότι κάθε ανθρωπος πλέον θά έχει μετατραπεί σε ένα πολυψήφιο νούμερο…

Η ‘Νέα Τάξη Πραγμάτων’ εκφράζεται και ως ένας ιδιαίτερος πολιτιστικός τρόπος ζωής. Καταβάλλεται προσπάθεια επιβολής ενός κοινού πολιτιστικού τρόπου ζωής με απώτερο σκοπό την πολιτισμική ομογενοποίηση, την ισοπέδωση προς τα κάτω διά τής υιοθετήσεως υποπροϊόντων αμερικανικού τρόπου ζωής.

Η ‘Νέα Τάξη Πραγμάτων’ προχωρεί με ένα συγκρητιστικό τρόπο και στο χώρο της Θρησκευτικής ζωής. Επιδιώκει ότι γίνεται με τον πολιτισμό, να γίνει και με τις θρησκευτικές πεποιθήσεις των ανθρώπων, να επικρατήσει ένα κράμα θρησκευτικών δοξασιών και να αλλάξει παγκοσμίως η θρησκευτική συνείδηση. Αυτός ο συγκρητισμός χαρακτηρίζεται ως Νέα Εποχή. Δόγμα της είναι ο δογματικός πλουραλισμός, δηλαδή η συνύπαρξη διαφορετικών δογμάτων και πίστεων, αφού, όπως ισχυρίζεται, όλοι οι δρόμοι οδηγούν στον Θεό. Όποιος αμφισβητήσει αυτό το δόγμα χαρακτηρίζεται φανατικός ή και φονταμενταλιστής, και εξοβελίζεται! Υποστηρίχθηκε με έμφαση ότι η Νέα Εποχή θα είναι η θρησκεία της τρίτης χιλιετίας.

Όλη αυτή η νοοτροπία της ‘Νέας Τάξης Πραγμάτων’ εκφράζεται με την αλαζονεία τής εξουσίας, είτε σε παγκόσμιο είτε σε κρατικό επίπεδο. Τα «κράτη - εγκληματίες» θα πατάσσονται αμείλικτα από τα «κράτη - φρουρούς της παγκόσμιας τάξης» και έτσι θα επικρατήσει η πολυπόθητη... τάξη στη σημερινή αταξία πραγμάτων. Θα μπορούμε πλέον να μιλάμε για... ειρήνη, ίσως κάτι αντίστοιχο με την περίφημη εκείνη Pax Romana, η οποία, «Αυγούστου μοναρχήσαντος», επικράτησε στην πολιτισμένη λεκάνη της Μεσογείου. Μήπως είναι τυχαία αυτή η αντιστοιχία;

Έρχεται τώρα «ο εν τω ιδίω ονόματι» άλλος (ο Αντίχριστος), τον οποίο θα «λάβουν» τα ταλαίπωρα έθνη του πλανήτη μας (πρβλ. Ίω. 5,43), ο ‘Θεός της Νέας Εποχής’. Ο Θεός της Πανθρησκείας, του Θρησκευτικού Συγκρητισμού και του Οικουμενισμού. Ο ‘νέος Μεσσίας’, που θα δώσει καινούργια, ‘παγκόσμια γνώση και ευτυχία’, που θα καταργήσει κάθε αποκλειστικότητα πίστεως, κάθε ‘μισαλλοδοξία’ στη Νέα Εποχή του Υδροχόου.

Εδώ πλέον δεν θα υπάρχουν επιλογές και εναλλακτικές λύσεις. Τώρα έχουν το λόγο τα σύγχρονα υπερόπλα, τα ελεγχόμενα Μ.Μ.Ε., το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, οι Τράπεζες, οι πολυεθνικές εταιρείες, οι εξωνημένες ή οι δοτές κυβερνήσεις που ισοπεδώνουν τα κράτη και τους λαούς.

Η ‘Νέα Τάξη’ δεν προβάλλεται, δεν προτείνεται, αλλά επιβάλλεται. Δεν ζητεί την ανοχή μας, αλλά την αποδοχή μας. Ζητεί την ένταξή μας, την ταύτισή μας, την αλλοτρίωσή μας, την ψυχή μας! Όχι φαινομενικά, αλλά πραγματικά. Με τη δική μας θέληση και τη δική μας συγκατάθεση!

Ζητεί να αγαπήσουμε τον ‘Μεγάλο Αδελφό’, πού όλα τα βλέπει και τα πάντα ελέγχει· την έκφραση, την σκέψη και... όχι μόνο.

Μέσα σ’ αυτά τα πλαίσια γίνεται κατανοητή η «εξυπηρέτηση» των νέων βιομετρικών διαβατηρίων και των ηλεκτρονικών Ταυτοτήτων με το «αθώο» μικροτσίπ. Επιτέλους· οι άνθρωποι θα γίνουν άβουλα νούμερα. Κάθε τι άλλο παρά άνθρωποι...

Από το αποκαλυπτικό και επίκαιρο όσο ποτέ, βιβλίο «Η Ευθύνη της Επιλογής μας», Ιερού Κελίου Αγίου Νικολάου Μπουραζέρη, Άγιον Όρος (σελίδες: 223-226). για το βιβλίο ΕΔΩ

πηγή