Δεν ξέρω γιατί το κάνει ο Θεός.
Ξέρω πως είναι αλήθεια. Και πως είναι εκεί, για όποιον δε θέλει να κοροίδεύει τον εαυτό του είτε αυτός λέγεται Καλόπουλος, είτε Τσέτσης. Και πως το Άγιο Φως δεν εμφανίζεται μόνο το Μέγα Σάββατο.
Μπορεί να είναι ανοιχτή πρόκληση-πρόσκληση σε όσους δεν πιστεύουν στον Χριστό .Ίσως να είναι μια ανάσα απαντοχής για όσους κουράστηκαν στον προσωπικό τους Γολγοθά.
Είμαι βέβαιος ότι το Άγιο Φως δε λύνει αυτομάτως τα προσωπικά και κοινωνικά προβλήματα.
Τα προβλήματα αυτά βρίσκουν νόημα και μια υπαρξιακή διέξοδο, ορώμενα υπό την οπτική του Αναστημένου Χριστού, μέσα στον έρωτα Του και τον σταυροαναστάσιμο αγώνα για την τήρηση των εντολών Του.
Αλλιώς μοιάζουμε σαν τηλεθεατές ποδοσφαιρικού αγώνα ή σαν αναγνώστες κόμικ, οι οποίοι διαβάζουν τις ιστορίες για τον Ταρζάν, τους εξωγήινους ή τους transformers και δεν έχουν καμμία βιωματική συνάφεια με τα τεκταινόμενα.
Και στην Ελλάδα συμβαίνει το εξής όμορφο παράδοξο: υποδεχόμαστε με τιμές αρχηγού κράτους το Φώς του Πανάγιου Τάφου αποδίδοντας, εμείς οι απόγονοι του Προμηθέα,τις ευχαριστίες και την ευγνωμοσύνη μας. στο φως το φυσικό και ορατό , μα κυρίως στο, Άκτιστο και αόρατο στους σαρκικούς οφθαλμούς, Φώς του Θεού, τις ευχαριστίες και τις προσευχές μας.
Έλεγε ο π.Παίσιος ότι οι μετάνοιες που κάνουν οι χριστιανοί μπροστά στον Χριστό, μοιάζουν με τις τούμπες που κάνουν τα γατάκια από τη χαρά τους, όταν βλέπουν τον άνθρωπο που τα φροντίζει.
Θα μπορούσαμε να πούμε ότι η απόδοση τιμών αρχηγών κράτους στο Φως τής Ανάστασης, είναι η ομολογία της συλλογικής συγγένειας μας με το Υπέρ λόγον, η αποδοχή και προσκύνηση του Άκτιστου που σώζει τον λαό τού Θεού, οι μετάνοιες ενός ολόκληρου έθνους στον Αναστημένο Χριστό ο Οποίος και ενσαρκώνει τους μύχιους πόθους της σύνολης ανθρωπότητας για δικαιοσύνη, ισότητα και αδελφοσύνη.πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου