Από τα στοιχεία προκύπτει ότι ο κ. Βγενόπουλος έχει δίκιο, τουλάχιστον σε αυτό το θέμα. Τα χρήματα τα έδωσε και μάλιστα είχε εκδοθεί τότε και ανακοίνωση του υπουργείου Αιγαίου, στην οποία αναφερότανε ότι όλη αυτή η ιστορία ήταν μία πρωτοβουλία το υπουργείου, δηλαδή του κυρίου Σηφουνάκη...
Τι ήταν αυτό λοιπόν που οδήγησε τον κύριο υπουργό να απολέσει τη μνήμη του, σχετικά με το θέμα του δάσους της Σάμου; Γιατί ο κ. Βγενόπουλος αποτελεί τον τελευταίο καιρό «στόχο»; Ίσως φοβούνται ότι θα κατέβει στις εκλογές. Ίσως τους έχει εκνευρίσει ο τρόπος με τον οποίο ο κ. Βγενόπουλος βγαίνει στα κανάλια και μιλάει. Ό,τι και να συμβαίνει, η συμπεριφορά του κ. Σηφουνάκη δεν συνάδει με τα όσα είχαμε καταλάβει ότι μας υποσχέθηκε ο κ. Παπανδρέου για τον τρόπο διακυβέρνησης της χώρας. Εκτός και δεν καταλάβαμε σωστά, όπως σωστά δεν είχαμε καταλάβει και τι ακριβώς μας είχε υποσχεθεί ο κ. Καραμανλής το 2004.
Κύριε Παπανδρέου, αν θέλετε να έχετε έναν σκληρό αντίπαλο στις επόμενες εκλογές, αν θέλετε τον κ. Βγενόπουλο για αντίπαλό σας, τότε κάποιοι υπουργοί σας κάνουν τα αδύνατα δυνατά για να συμβεί κάτι τέτοιο. Οπότε σας προσφέρουν άριστες υπηρεσίες! Ο Βγενόπουλος κερδίζει από αυτό το σκηνικό, καθώς παρουσιάζεται ως ένας σοβαρός και αξιόπιστος αντίπαλος του παλαιοκομματισμού.
Ο Ανδρέας είναι έξυπνος άνθρωπος. Δεν ξέρουμε πόσο καλός πολιτικός θα είναι (αν κατέβει στις εκλογές), αλλά σίγουρα είναι από τους καλύτερους πωλητές του κόσμου. Μπορεί να πουλήσει ακόμη κι ελπίδα σε έναν λαό που δεν θα έχει από πού αλλού να πιαστεί. Το ζητούμενο, όμως, δεν είναι αν ο κ. Βγενόπουλος θα ασχοληθεί με την πολιτική ή όχι. Το ζητούμενο είναι να σταματήσουν κάποιοι πολιτικοί να θεωρούν ότι η εξουσία είναι κληρονομικό τους δικαίωμα και ότι μπορούν από τα υπουργικά τους γραφεία να βγαίνουν στο παράθυρο και να πυροβολούν όποιον περαστικό δεν τους αρέσει!
Με τέτοιες συμπεριφορές και νοοτροπίες, πάντως, δεν πρόκειται να πάμε πουθενά. Θα είμαστε για χρόνια καθηλωμένοι στην «οδό Τρισέ και ΔΝΤ γωνία», κλαίγοντας τη μοίρα μας. Από την κρίση θα βγούμε μόνο με δουλειά και σοβαρότητα. Ειδικά το τελευταίο, η σοβαρότητα, είναι ένα μάθημα που πρέπει να δοθεί πρώτα απ’ όλους από εκείνους που μας κυβερνούν...
Θανάσης Μαυρίδης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου